در روزهایی که گذشت، همزمان با ایام فجر و جشنوارههایی که به این مناسبت برگزار شد، اسم جشنواره بینالمللی مد و لباس فجر هم به گوش میخورد؛ جشنوارهای که بهنوعی بزرگترین رویداد تخصصی در عرصه مد و لباس کشور است و البته برخلاف روال سالهای گذشته، تا همین چند روز پیش خبری از چگونگی برگزاری آن نبود.
هر فرش ایرانی که میبینم یا وقتی به طراحی و نقشپردازی فرش ایران میاندیشم، انگار ناگهان در رنگینکمانی پر از طرح و رنگ و نقش غرق میشوم.
لباسهای پارهپوره، دراز و بیقواره یا استایلهای شلخته و درهمبرهم؛ این نمایی از لباس پوشیدن برخی از شهروندان است. این اتفاق را در بسیاری از فستیوالهای هنری و جشنهایی که هنرمندان به آن رفتوآمد دارند نیز دیدهایم.
استقرار واحدهای تولید نساجی در اصفهان این استان را به قطب تولید نساجی تبدیل کرد؛ تا جایی که لقب منچستر شرق را به اصفهان دادند.
هانیه درّی، از همان نسلی است که در نوجوانی شنیده است «درست را بخوان و هنر راهم در کنارش ادامه بده» و پس از یک هفته تحصیل در دبیرستان و نشستن در کلاسهای رشته تجربی، مسیر زندگیاش را به سمت هنر تغییر میدهد.
حالا که روز خبرنگار را پشت سر گذاشتهایم، بد نیست گریزی بزنیم به حال بد روزنامه و روزنامهنگاری در این روزها! کمتر کسی میداند که روزنامهنگاری زنجیرهای از اتفاقات است.
هنر طراحی دکور و فضاسازی یکی از شاخههای کمترشـناختهشده هنر محسوب میشود که کاربرد آن در سینما، تئاتر، تلویزیون و… بسیار مهم است.
دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در مسیر توسعه فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی و به منظور شناسایی، حمایت و شبکهسازی خلاقیتها و نوآوریهای فرهنگی، مبادرت به تأسیس خانه خلاق و نوآوری اشراق کرده است.
نمایش «بهشت حکیمالله» به کارگردانی و بازی ویدا موسوی حرفهای زیادی برای گفتن دارد. این نمایش در بخش صحنهای سیونهمین جشنواره تئاتر فجر، تندیس بهترین طراحی صحنه برای سعید مؤذنی و جایزه برتر بازیگری زن برای ویدا موسوی را از آن خود کرد و 36 سال پس از آخرین موفقیت نمایندگان اصفهانی در این بخش، بار دیگر جوایزی را از این جشنواره برای تئاتر اصفهان به ارمغان آورد.