به گزارش اصفهان زیبا؛ وَ تنِ خاکِ وطن، بوی شهادت میدهد. و چه جلوهای دارند واژههای خوشرنگ و آبی که سالهاست در هم تنیدهاند. غیرت، حمیت و کلی کلمه دوستداشتنی دیگر است که در تمام این سالها ما را سوق داده به سمت ایثار، به سمت شهادت و به سمت شهدا. نامشان سنجاق شده به قلب میهن.
رسمشان شده رسم پهلوانان. همانهایی که پروانهوار، دل به آتش زدند برای چشیدن طعم خوش پرواز. همانها که ایثار را از منش حسین (ع) مشق کردند و صبر را از مکتب زینب (س). همانها که از تنِ زخمخورده جنوب، شاهراه را پیدا کردند و کانال زدند مستقیم تا خودِ خدا. معبری که یک سرش خاک وطن بود و یک سرش آغوشی به وسعت خدا.
امروز، وقتی چشمانمان به جغرافیای ملتهب منطقه میافتد، انگار همه آن سالهای ایستادگی مردان و زنان سرزمینمان در وجود ما جوانه میزند. سالهایی که تسلیمناپذیر بودیم در برابر بخشش غباری از خاک وطن به دشمنی که دچار توهم شده بود. دفاعی که به واقع و به حق، مقدس بود و مقدس ماند. خرداد ماه، درست وقتی رژیم منفور صهیونیستی؛ گستاخی را از حد گذراند، خودمان را از میان همه این سالها رساندیم به هشت سال مقاومت در جنگ تحمیلی و رسیدیم به یک مقاومت دیگر. مقاومتی که دوازده روز طول کشید.
ایستادیم با همه توانمان، یکی شدیم با همه تفاوتهایمان، با همه گریه کردیم بر زخمهای نشسته بر تن شهر و دیارمان، برای تَنهای شریف و محترمی که شهادت شد جامه تنشان. حرفهایمان یکی شد و دانهدانه پیچید توی حنجرههایمان و پژواکش به کل دنیا رسید.
شجاعتِ ایستادگی، ریشه انداخت بین همه مردم. ریشهای که بذرش، بذر مقدسی بود که در طول هشت سال جنگ تحمیلی کاشته شده بود. روزهایی که در برابر بعثیِ متجاوز، همه تمامقد ایستادیم در برابر متجاوزِ متوهم. و امروز علیاکبرهای آن روزگار غیرت خودشان را به دنیا نشان دادند. غیرتی که در کنارش جوانان دهه هفتادی و هشتادی خوش درخشیدند و تا پای جان برای ایران ایستادند.
جوانان دیروز در سنگرهای خاکی، معبر گشودند تا پرچم عزت را برافراشته نگه دارند و راه را برای جوانان امروز هموار کنند. جوانانی که با توکل و توسل به خودباوری رسیدند و امروز همان خودباوری دیروز، تبدیل شده به درختی تنومند که دشمن را از فکر دستدرازیهای دیگر ناامید کرده است. این یکی شدن و این پیوند، پیوندی است از جنس نور و یقین. مقاومتی است که تا همیشه در رگهای مردم سرزمین ما جاری است و غایتش دفاعی است که تا همیشه مقدس خواهد ماند.
