تصمیم‌گیری شورایی، ایده‌ای بود که بیش از دو سال پیش، برای چهارباغ عباسی مطرح شد و قرار بود با این رویکرد نو، خون تازه‌ای در رگ‌های مهمترین گذرگاه اصفهان جریان یابد.
ریشه مطرح شدن ایده هم آنجا بود که انتقادهای زیادی به وضعیت این گذر از سوی اقشار و افراد مختلف وارد می‌شد. مدیریت وقت چهارباغ به این نتیجه رسید که جمعی از افراد با تخصص‌ها و نگرش‌های متنوع را دور هم جمع کند و خود، نقش میانداری را ایفا نماید اما تصمیم‌گیری‌ها صرفاً برعهده این هیات مستقل مردمی باشد.
جلسات متعددی برگزار شد و افراد مختلفی به نمایندگی از سکنه، کسبه و چهره‌های فرهنگی و رسانه در این جمع حضور پیدا کردند. محور جلسات اول، مطرح کردن مشکلات و چاره‌یابی برای هر یک بود. سپس با همفکری اعضا تصمیم بر آن شد که این جمع دفتری را در چهارباغ برای خود اجاره نمایند و به طور کامل از بدنه شهرداری مستقل باشند.
بعد از ماه‌ها گفت‌وگو به این نتیجه رسیدند که اطلاع‌رسانی‌ای در این مورد صورت بگیرد بنابراین مقرر شد که در سطح چهارباغ بنرهایی نصب شوند که بر روی آن‌ها نوشته شده بود: «مژده، مژده با تحققِ پروژه تبدیل چهارباغ عباسی به پیاده‌راه، فصل نوینی در زندگی چهارصد ساله این میراث باشکوه اصفهان رقم خورده است و تداوم این مسیر، تنها و تنها با مشارکت و همراهی مردم میسر می‌شود. شهرداری اصفهان با تعیین هیات امنای چهارباغ عباسی، راه را برای همه دغدغه‌مندان این گذر و محور بی‌بدیل تاریخی- فرهنگی هموار کرده است تا با مشارکت و حضور همگی ما، شاهد آینده‌ای روشن‌تر برای اصفهان باشیم. اعضای هیات امنای چهارباغ: ۱. نمایندگان کسبه و سکنه: حمید رضا خادم المحی، حمید رضا رجایی پور، احسان کمیلی، سعید حسینی نژاد، مهران صفایی، سید احمد حسینی، مهدی کلاهدوزان، داوود شعرباف، امیر مهدی گویا، مهدی عبدیزدان ۲. نمایندگان فرهنگی و رسانه: استاد محمود فرشچیان، مهندس مرتضی بخردی، مهندس محمود درویش، دکتر علیرضا جعفری زند، دکتر سیروس شفقی، خانم نفیسه حاجاتی».
بنابراین اگرچه ایده اولیه شکل گیری «شورای چهارباغ» بود، سپس این جمع به عنوان «هیات امنا» مطرح شدند. اما اعلام عمومی انجام نشد. همچنان جلسات هیات امنا هر دو هفته یک بار برگزار و درباره مسائل مختلف گفت وگو و چاره‌یابی می‌شد.
این جمع، نامه‌هایی را هم به شورای شهر و بزرگان شهر نوشت که مضمونشان تبیین مشکلات چهارباغ عباسی و ارائه درخواست‌ها و راهکارهای رفع مشکلات بود.
همه چیز برای اعلام عمومی این هیات امنا، دعوت از مردم برای مشارکت در تصمیم‌گیری‌های چهارباغ و سامان دادن به این گذرگاه آماده بود اما به ناگاه همه چیز از جمله میانداری شهرداری و مدیریت چهارباغ و تشکیل جلسات جمع متوقف شد.
حالا شماری از اعضای هیات امنا، نقش مشورتی خودشان را برای مدیریت شهری حفظ کرده‌اند اما هیات امنایی که قرار بود تصمیم‌گیری‌ها را برعهده داشته باشد، در سکوت فرو رفت.
