به گزارش اصفهان زیبا؛ «بنیادین» انیمیشن کامپیوتری آمریکایی محصول 2023 است که از سوی کمپانی والت دیزنی پیکچرز و استودیوی انیمیشن پیکسار ساخته شده است.
این انیمیشن به‌عنوان بیست‌وهفتمین فیلم بلند پیکسار، امکانات خلاقانه این استودیوهای مشهور را باهم ترکیب می‌کند تا تجربه‌ای گیرا و خیره‌کننده را برای مخاطبان به ارمغان بیاورد.
«بنیادین» به کارگردانی پیتر سون و با صدای بازیگرانی مانند لیا لوئیس و مامودو آتی، ما را به سفری ماجراجویانه در دنیایی می‌برد که در آن عناصر انسان‌نمای طبیعت جان می‌گیرند.
داستان و طرح کلی
در «بنیادین»، ما با «اِمبر لومِن»، یک عنصر آتشین و «وِید ریپل»، یک عنصر آبی آشنا می‌شویم. آن‌ها در دنیایی از عناصر طبیعی شخصیت‌پردازی‌شده زندگی می‌کنند. خانواده امبر، برنی و سیندر لومن، با بیگانه‌هراسی روبه‌رو می‌شوند و برای یافتن خانه‌ای در شهر «المنت» تلاش می‌کنند.
آن‌ها یک خواربارفروشی به نام «خانه آتشی» تأسیس می‌کنند که به نمادی از میراث خانوادگی آن‌ها تبدیل می‌شود. هنگامی‌که امبر به‌طور تصادفی باعث سانحه‌ای در لوله‌کشی آب می‌شود، وید، بازرس شهر، در «خانه آتشی» حاضر می‌شود.
برای نجات خانه آتشی، امبر و وید مأموریتی را برای مهار سیل‌های شهر آغاز می‌کنند. با گذشت زمان، آن‌ها نه‌تنها تضادهای بین ماهیت خود را کشف می‌کنند، به درک فزاینده‌ای از یکدیگر نیز می‌رسند. آن‌ها با موضوع‌های گوناگون، ازجمله شکستن عرف‌های نادرست و تقویت ارتباط‌ها روبه‌رو می‌شوند.
با پیشروی داستان، رابطه امبر و وید شکوفا می‌شود؛ اما وظیفه امبر در قبال فروشگاه خانواده‌اش و ترس او از ارتباط با یک عنصر آبی، باعث ایجاد تنش می‌شود. درنهایت، این دو باید از پسِ چالش‌های شخصی برای یافتن راه‌حل مشکلات برآیند.
«بنیادین» به این پرسش قدیمی می‌پردازد که آیا آتش‌وآب می‌توانند باهم ارتباط برقرار کنند یا نه؟ این انیمیشن امکان تفاهم نیروهای به‌ظاهر ناسازگار را بررسی کرده و مرزهای نادرستی را که اجتماع بر افراد تحمیل می‌کند، به چالش می‌کشد.
این فیلم با الهام از تجربه‌های شخصی کارگردان پیتر سون که در دهه 1970 در شهر نیویورک بزرگ‌شده، عناصری از فرهنگ را در برمی‌گیرد که یادآور فیلم‌های کلاسیکی مانند «حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید» و فیلم‌های معاصرتری مانند «املی» است.
«بنیادین» از طریق ایده منحصربه‌فرد و داستان‌گویی روان خود، قصد دارد تخیل و احساسات بینندگان را شعله‌ور و آن‌ها را به دنیایی دعوت کند که در آن، نیروهای طبیعت عمیقا انسانی هستند.
فرایند تولید و توسعه بصری
«بنیادین» محصول هفت سال تلاش یک تیم خلاق در استودیو انیمیشن پیکسار است. این فیلم تعهد استودیو به پیشبرد مرزهای انیمیشن و داستان‌گویی بصری را نشان می‌دهد.
شخصیت‌ها و توانایی‌های اساسی آن‌ها، با مهارت سازندگان جان می‌گیرد و جزئیات واقع‌گرایانه و چشمگیری را مجسم می‌کند. جلوه‌های بصری در «بنیادین»، گواهی بر خلاقیت و مهارت فنی انیماتورهاست و دنیایی را خلق می‌کند که ازنظر بصری جذاب و خیره‌کننده است.
توجه به جزئیات، فراتر از شخصیت‌هاست و به دنیای فراگیر شهر «المنت» هم سرایت می‌کند؛ درحالی‌که جهان‌سازی انیمیشن ممکن است دارای ایرادهایی باشد (مانند تمثیل نژادی و زیبایی‌شناسی درهم‌برهم)، اما نمی‌توان منکر بلندپروازی و تخیلی شد که در ساخت آن وجود دارد.
تیم سازنده «بنیادین» از منابع مختلف، ازجمله تورهای شهری آنلاین، الهام گرفت تا محیط بصری جذاب و متمایزی ایجاد کند. همه صحنه‌ها؛ از خیابان‌های پرازدحام گرفته تا ورزشگاه شلوغ، گواهی بر مهارتی بصری است که پیکسار به آن شهرت دارد.
برتری گذشته پیکسار
در سال‌های اخیر، پیکسار به دلیل تمرکز بیشتر روی ساخت دنباله آثار قبلی و ارائه داستان‌های معمولی که فاقد ویژگی‌های برجسته این استودیو است، با انتقادهایی مواجه شده است.
«بنیادین» به‌عنوان جدیدترین انیمیشن دیزنی و پیکسار وارد این چشم‌انداز می‌شود و با چالش بازیابی اعتبار استودیو دست‌وپنجه نرم می‌کند. درحالی‌که این انیمیشن، مؤلفه‌های خیره‌کننده و جلوه‌های بصری بلندپروازانه‌ای را به نمایش می‌گذارد، بازهم در مقایسه با موفقیت‌های گذشته پیکسار، کم می‌آورد.
فیلم‌نامه «بنیادین» جایی است که از آن ضربه می‌خورد؛ زیرا تا حدودی پیش‌بینی‌پذیر است. روایت این انیمیشن، فاقد آن پیچیدگی و عمقی است که پیکسار قبلا نشان داده است.
تکیه فیلم بر موقعیت‌های آشنا و توسعه‌نیافتگی‌اش در جهان‌سازی، مانع رسیدن آن به اوج نوآوری و طنین احساسی می‌شود. درهرحال، «بنیادین» تلاش می‌کند تا استانداردهای بالایی را که توسط شاهکارهای قبلی استودیو به وجود آمده است، برآورده کند.
با وجود این کاستی‌ها، «بنیادین» خالی از نقاط قوت نیست. انیمیشن و بلندپروازی بصری فیلم، لحظه‌هایی پر از شکوه و شگفتی را فراهم می‌کند و کاوش صمیمانه آن در موضوع‌ها و روابط شخصیت‌ها، عمق احساسی محصولات پیکسار را نشان می‌دهد.
این اثر، اگرچه ممکن است به دوران اوج پیکسار نرسد، اما همچنان نقش یک مکمل لذت‌بخش و تأثیرگذار را برای این استودیو بازی می‌کند.
جهان‌سازی و طراحی محیط
«بنیادین» دنیایی تخیلی و ویژه را ارائه می‌دهد که در آن، عناصر طبیعی نشان‌دهنده گروه‌های مختلف اجتماعی هستند؛ بااین‌حال، جهان‌سازی و محیط فیلم در مقایسه با فیلم‌های قبلی پیکسار، توسعه چندانی نیافته است.
تمثیل نژادی، درحالی‌که با نیت خوبی مطرح می‌شود، تا حدودی از ادای رسالتش بازمی‌ماند و فاقد عمق کافی برای یک تجربه واقعا درگیرکننده است؛ به‌علاوه، به نظر می‌رسد برخی از عناصر و خطوط داستانی، توجهی را که شایسته آن هستند، دریافت نمی‌کنند.
یکی از نقاط قوت انیمیشن‌های پیکسار، توانایی آن‌ها در خلق محیط‌های غنی و زیست‌پذیر است که مخاطبان را به دنیایی پرجنب‌وجوش و کاملا تحقق‌یافته منتقل می‌کند. درحالی‌که «بنیادین» لحظه‌هایی از شکوه بصری دارد، در جهان‌سازی خود، از ارائه عمق و پیچیدگی همیشگی پیکسار ناتوان است.
محیط فیلم می‌توانست از کاوش دقیق‌تری بهره‌مند شود و به مخاطبان اجازه دهد تا به‌طور کامل پیچیدگی‌های شهر «المنت» و ساکنان آن را درک کنند و با آن درگیر شوند.
جاه‌طلبی و طراحی بصری
«بنیادین» به‌رغم کاستی‌های خود در ساخت جهان، جاه‌طلبی و طراحی بصری خیره‌کننده‌ای را به نمایش می‌گذارد؛ البته سبک انیمیشن، یک زیبایی‌شناسی مغشوش، نامنسجم و درهم‌برهم را نشان می‌دهد که یادآور جنبش منریسم (تکلف‌گرایی) در نقاشی است؛ اما جلوه‌های بصری، با رنگ‌های زنده، طراحی ریزبینانه شخصیت‌ها و مناظر تخیلی‌اش، نقطه قوتی برای انیمیشن است.
علاوه‌براین، «بنیادین» با گنجاندن عناصری از زمینه‌های مختلف در خود، به دام التقاط‌گرایی مخرب پست‌مدرن می‌افتد. این رویکرد، گرچه ممکن است در ابتدا لحظه‌های بصری چشمگیری خلق کند، انیمیشن را در حفظ انسجام و یکپارچگی دچار مشکل می‌کند. ترکیب سبک‌ها گاهی اوقات می‌تواند احساس ازهم‌گسیختگی ایجاد کند و از تجربه کلی بصری بکاهد.
باوجوداین، طراحی چشمگیر و توجه به جزئیات در این انیمیشن، به تعادل جنبه‌های ضعیف‌تر آن کمک می‌کند. سازندگان، تماشاگران را با شگفتی‌های قدرتمند و ناممکنی مواجه می‌کنند و قدرت هنر انیمیشن را برای خلق تصاویری نفس‌گیر و الهام‌بخش به نمایش می‌گذارند. مناظر خیالی شهر «المنت» زنده می‌شوند، تخیل مخاطب را تسخیر می‌کنند و تأثیری ماندگار بر او می‌گذارند.
کاوش شخصیت‌ها و مضامین
«بنیادین» به‌عنوان یک درام رمانتیک انسان‌محور، لحظه‌های درخشان و قطعات خیره‌کننده‌ای ارائه می‌کند که حواس مخاطب را به خود جلب می‌کند.
این فیلم به کاوش شخصیت‌های اصلی‌اش، امبر و وید می‌پردازد و تفاوت‌های آن‌ها را نه‌تنها در توانایی‌های دم‌دستی، بلکه در زمینه‌های فرهنگی آن‌ها نشان می‌دهد. این کاوش واقعی و حساسیت‌برانگیز، به درک عمیق‌تر خط سیر آن‌ها کمک کرده و یک ارتباط عاطفی قوی با مخاطب ایجاد می‌کند.
«بنیادین» به چندین موضوع می‌پردازد؛ ازجمله پذیرش تنوع، شکستن تعصب‌ها و عرف‌های غلط اجتماعی، تقویت ارتباط و تفاهم بین افراد دارای ظاهری متفاوت. مضامین تکرارشونده، پس‌زمینه‌ای تأمل‌برانگیز برای داستان فراهم می‌آورند و لحظه‌هایی از تفکر و درون‌بینی را ارائه می‌کنند.
درحالی‌که فیلم گاهی بیش‌ازاندازه بر محوریت مضمونی خود تکیه می‌کند و جنبه داستان‌گویی اثر را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، اما موفق می‌شود پیام‌های مهمی درباره روابط انسانی ارائه دهد.
سبک و انسجام انیمیشن
سبک انیمیشن در «بنیادین»، گاهی به‌صورت افراطی از رویکردهای کلاسیک فاصله می‌گیرد. استفاده از یک زیبایی‌شناسی درهم‌برهم، گرچه در نگاه اول، ممکن است باعث جذابیت بصری شود، از ارتباط مؤثر انیمیشن با مخاطب جلوگیری می‌کند.
سبک انیمیشن گاهی اوقات با مسئله «انسجام» دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ البته هرچه انیمیشن جلوتر می‌رود، از گرایش‌های پست‌مدرن فاصله گرفته و رویکرد کلاسیک‌تری را در روایت در پیش می‌گیرد.
یافتن تعادل بین سبک انیمیشن نوآورانه و انسجام روایی می‌توانست تأثیر کلی «عنصری» را افزایش دهد. به‌رغم این تناقض‌های جزئی، «بنیادین» در تجسم آنچه هنر انیمیشن باید برای آن تلاش کند، موفق است؛ یعنی تحت تأثیر قراردادن بینندگان با شگفتی‌های ناممکن، به‌جای بازتولید صرف شخصیت‌های آشنا.
توجه به جزئیات و استفاده خیال‌انگیز از تکنیک‌های انیمیشن، تجربه بصری خیره‌کننده‌ای را ایجاد می‌کند که مخاطب را مجذوب و غرق در دنیای شهر «المنت» می‌کند.
تأثیرهای عاطفی
«بنیادین» دارای صحنه‌های تأثیرگذار احساسی و مؤلفه‌های بصری خیره‌کننده است که تأثیر ماندگاری بر بینندگان می‌گذارد. این فیلم باموفقیت رابطه عاشقانه سالم و قابل‌قبول بین دو شخصیت امبر و وید را به تصویر می‌کشد.
ارتباط آن‌ها به شیوه‌ای مثبت به تصویر کشیده شده است و بر قدرت پیوندشان تأکید می‌کند. این لحظه‌ها مخاطب را با خود همراه می‌کند، طیفی از احساسات و عواطف را برمی‌انگیزد و باعث می‌شود مخاطبان روی داستان شخصیت‌ها حساب کنند.
کاوش فیلم در مضامینی مانند تفاهم، عشق و شکستن موانع، بر تأثیر احساسی آن می‌افزاید. لحظه‌های همدلی بین شخصیت‌ها و رشد آن‌ها، به شکل تأمل‌برانگیزی به تصویر کشیده می‌شود و لحظه‌های تلخ و شیرین متعدی را ارائه می‌دهد. این لحظه‌های درخشان به مخاطب این امکان را می‌دهد که درباره کلیشه‌های ذهنی‌اش فکر کند، حس همدلی را در خود تقویت کرده و تغییرات مثبتی به‌وجود آورد.
نتیجه‌گیری
«بنیادین»، انیمیشنی از استودیوی پیکسار است که یک درام عاشقانه بین‌فرهنگی را با مفهوم چهار عنصر اصلی طبیعت (آب، آتش، خاک و هوا) ترکیب و درنتیجه یک دنیای بصری فراگیر ایجاد می‌کند.
درحالی‌که این انیمیشن دارای کاستی‌هایی مانند جهان‌سازی توسعه‌نیافته و مضمون‌زدگی و بیان شعاری است، اما با جاه‌طلبی خیره‌کننده بصری، توسعه شخصیت‌ها و عمق احساسی خود، می‌تواند مخاطبان را مجذوب کند.
اگرچه فیلم‌های اخیر پیکسار به دلیل تمرکز بر دنباله‌ها و ارائه داستان‌های پیش‌پاافتاده، با انتقادهایی مواجه شده‌اند، «بنیادین»، یادآور دوران اوج این استودیو برای ایجاد محتوای اصیل، خیال‌انگیز و متفکرانه است.
این اثر، گرچه به پای برخی از شاهکارهای قبلی پیکسار نمی‌رسد، گواهی بر جادوی ماندگار انیمیشن است و قدرتی که این هنر‌صنعت در الهام‌بخشیدن و سرگرم‌کردن مخاطبان دارد.
«بنیادین» تجسم چیزی است که انیمیشن باید برای آن تلاش کند: جلوه‌های بصری چشمگیر، توسعه واقعی شخصیت‌ها و طنین احساسی. اگرچه ممکن است شاهد یک اجرای بی‌عیب‌ونقص نباشیم، اما با یک فیلم بلندپروازانه و جذاب طرفیم که تأثیری ماندگار بر جای می‌گذارد.
«بنیادین» را چه یک انیمیشن خیره‌کننده بدانیم و چه یک عاشقانه سالم و مثبت، درهرحال انیمیشنی است که می‌تواند تجربه‌ای به‌یادماندنی و ارزشمند خلق کند.
