به گزارش اصفهان زیبا؛ امیر احمدنژاد، عضو هیئت‌علمی دانشکده علوم، قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان: مقبولیت اجتماعی و پذیرفته‌شدن توسط مخاطب، عنصر اساسی در حوزه تبیین و ترویج مبانی دینی و ایجاد تغییر در نگرش فرد محسوب می‌شود. این موضوع در تصویری که قرآن کریم از عملکرد حضرت یوسف (ع) برای مخاطب روایت کرده نیز کاملا قابل‌مشاهده است. یوسف نبی تا زمانی که به‌عنوان یک شخص مقبول از سوی اطرافیان موردپذیرش واقع نشد، دعوتی به توحید، خداپرستی و ارزش‌های دینی نکرد.
در آن زمان که زندانیان مصر نزد او آمده و بر زیان آوردند که «ما تو را از محسنین و نیکوکاران می‌بینیم»(آیه ۳۶ سوره یوسف)، نبی خدا به تبیین اندیشه‌های توحیدی روی آورد. در نشر و گسترش مفاهیم دینی، درصورتی‌که مقبولیت، پذیرش و تصور کارآمدی در ذهن مخاطب وجود نداشته باشد، حتی اگر درست‌ترین و حقیقی‌ترین مضامین توسط صالح‌ترین افراد به مخاطب ارائه شود، تأثیرگذار نخواهد بود. طبیعی است که در چنین شرایطی تکرار و تبیین مفاهیم دینی با هر زبان و شیوه‌ای، نه‌تنها کمکی به نهادینه‌شدن آن موضوع در بطن جامعه نخواهد کرد؛ بلکه تأثیر سوئی بر دریافت مخاطب دارد. اصولا تبیین مسائل تربیتی، فرهنگی و دینی باید در شرایطی آرام، همراه با تعاملی مطلوب انجام شود تا کارایی موردنظر را داشته باشد.
در شرایطی که فرد بی‌حجاب قرار است با حس اضطرار، نگرانی و اجبار، پای در کلینیک ترک بی‌حجابی گذارند، چطور می‌توان انتظار تغییر نگرش و هدایت داشت؟ فردی که تاکنون از لحاظ فکری و عقلی قانع نشده که تخلف کرده و نیاز به تغییر سبک پوشش دارد، چگونه با ذهنی باز در این گفت‌وگوها و نشست‌های مشاوره‌ای شرکت می‌کند، تأثیر بپذیرد و اعتقاد و دین‌داری مؤثر او افزایش یابد؟ البته این دیدگاه از منظر آموزه‌های قرآن بوده و بدون لحاظ‌کردن ضرورت‌های اجتماعی یا سیاسی که ممکن است از نظر ما مغفول باشد، مطرح می‌شود.
