به گزارش اصفهان زیبا؛ صادرات به‌عنوان یکی از عوامل کلیدی در توسعه اقتصادی شهرها، نقش مهمی در افزایش درآمدهای ملی و تقویت اقتصاد محلی دارد. استان اصفهان با دارا بودن منابع طبیعی متنوع، صنایع پیشرفته و محصولات کشاورزی گوناگون، از مناطق برجسته در تولید و صادرات ایران شناخته می‌شود.
محصولات کشاورزی و غذایی استان اصفهان به دلیل کیفیت چشمگیر و شرایط اقلیمی مطلوب، سهم بسزایی در صادرات غیرنفتی این منطقه دارند. این محصولات با بهره‌گیری از روش‌های تولید پیشرفته و استانداردهای جهانی، در بازارهای بین‌المللی جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده‌اند.
اهمیت صادرات محصولات کشاورزی استان اصفهان
در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به صادرات محصولات کشاورزی ازجمله گلخانه‌ای شده است؛ اما توسعه و رونق پایدار این حوزه نیازمند توجه به برخی شاخص‌های ویژه و جنبه‌های زراعی‌اقتصادی است که به‌نظر می‌رسد تا اندازه زیادی مغفول مانده و کمتر موردتوجه سیاست‌گذاران این بخش قرار گرفته است.فروزان آقابزرگی، صادرکننده نمونه محصولات کشاورزی اصفهان، عمده‌ترین محصولات کشاورزی اصفهان را گوجه گلخانه‌ای، پیاز، سیب‌زمینی، کاهوپیچ، گل‌کلم و کلم برشمرد و گفت: بیشترین صادرات محصولات کشاورزی اصفهان به کشورهای آسیای میانه، روسیه، امارات متحده و عراق است.
عضو انجمن صادرکنندگان محصولات کشاورزی ایران اظهار کرد: ازآنجا‌که برای برخی از کشورها به علت کمبود و گران‌بودن هزینه‌های انرژی، تولید به روش گلخانه‌ای توجیه اقتصادی ندارد، به واردات محصولات کشاورزی که خودشان قادر به تولید آن نیستند، نیاز دارند. از مهم‌ترین این محصولات می‌توان به گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی و پیاز اشاره کرد.
سود ناحق دلالان از صادرات محصولات کشاورزی
او به بیان اهمیت صادرات محصولات کشاورزی برای کشاورزان و در کل، اقتصاد یک کشور پرداخت و ادامه داد: در چرخه صادرات تنها کشاورز، بازرگان یا دولت سود نمی‌برند؛ بلکه این چرخه برای کل اقتصاد کشور بسیار مفید است و این چرخه پولی می‌تواند برای همه عوامل شرکت کننده سودآور باشد؛ به‌طوری‌که گاهی بازرگان سود فراوانی می‌برد و زمانی،کشاورزان با پرداخت هزینه اندک می‌توانند تولید خوب و سود زیادی داشته باشند.
صادرکننده نمونه محصولات کشاورزی اصفهان، با تأکید بر اینکه همیشه واسطه‌ها و دلالان در چرخه صادرات محصولات کشاورزی، بدون پرداخت هزینه مالی و تلاش سود می‌برند، عنوان کرد: ما تلاش زیادی کرده‌ایم که چرخه تولید و مصرف محصولات کشاورزی از مزرعه تا سفره باشد و پای دلالان از این میان برداشته شود، تا هم کشاورزان سود بیشتری داشته باشند و هم محصولات با قیمت مناسب‌تر به دست مصرف‌کننده برسد؛ اما عملی‌شدن این موضوع به بخش خصوصی دلسوز و همکاری و مساعدت بخش دولتی نیاز جدی دارد که متأسفانه تاکنون وجود نداشته است.
ماندن برخی از محصولات کشاورزی پشت مرزها
آقابزرگی با اشاره به اینکه قطع پای دلالان عزم جدی وزارت جهادکشاورزی و همت بخش خصوصی را می‌طلبد، اظهار کرد: برای رفع این مشکل تاکنون هیچ اقدام عملی انجام نشده و سالیان سال است که تنها در حد حرف و آرزو باقی مانده و متأسفانه صدای ما هم به گوش مسئولان نمی‌رسد.
عضو انجمن صادرکنندگان محصولات کشاورزی ایران، در خصوص ماندن برخی از محصولات کشاورزی در پشت مرزها و ممانعت از ورود آن‌ها به کشورهای مقصد، گفت: گاهی این اتفاق می‌افتد که کشاورزان مبادرت به تولید یک محصول کشاورزی، طبق آماری که همیشه صادر می‌شود، می‌کنند؛ اما متأسفانه کشور موردنظر به‌منظور تقویت تولید داخلی خود، بار را تحویل نمی‌گیرد و کشاورزان و بازرگانان ایرانی متضرر می‌شوند.
نقش مهم صادرات در توسعه اقتصادی پایدار کشور
او ضمن اشاره به اینکه اگر در وزارت جهاد کشاورزی، خرید تضمینی برای تولید و صادرات یک محصول در نظر گرفته شود، شاهد چنین مشکلاتی نخواهیم بود، بیان کرد: جلوگیری جدی از بروز چنین مشکلاتی، نیازمند یک تصمیم‌گیری و برنامه ریزی دقیق و حساب‌شده در وزارتخانه است.صادرکننده نمونه محصولات کشاورزی اصفهان افزود: سیاست‌گذاری علمی و جامع‌نگری در برنامه‌های صادرات و واردات، نقش مهم و حیاتی در توسعه اقتصادی پایدار یک کشور دارد؛ زیرا صادرات و ورود به بازارهای جهانی می‌تواند باعث به‌کارگیری نیروی انسانی در چرخه تولید، توزیع و حمل‌و‌نقل شود؛ همچنین شرکت‌ها با ورود به بازار جهانی ملزم به رعایت استانداردهای کیفی و تطبیق محصولات خود با استانداردهای جهانی و رقابت با محصولات مشابه می‌شوند که از این طریق، بهره‌وری تولید و کیفیت محصولات در بازارهای داخلی و خارجی بهبود می‌یابد.آقابزرگی گفت: یکی از مشکلاتی که در روند صادرات وجود دارد، بخش‌نامه‌های خلق‌الساعه‌ای است که دولت از طریق وزارتخانه‌های مختلف ابلاغ می‌کند و همین موضوع مشکلات فراوانی را برای صادرکنندگان ایجاد کرده است.
تصمیم ناگهانی ممنوعیت صادرات؛ به ضرر کشاورزان
عضو انجمن صادرکنندگان محصولات کشاورزی ایران توضیح داد: به‌طورمثال، ممکن است یک صادرکننده محصولی را برای صادرات آماده کند؛ اما ناگهان با تصمیم ممنوعیت صادرات مواجه شود که منجر می‌شود بازار صادراتی خود را از دست بدهد. این نوع تصمیم‌ها ثبات امنیت اقتصادی را از بین می‌برد و صادرکنندگان نمی‌توانند بر مبنای برنامه‌ریزی‌های خود عمل کنند.او اظهار کرد: این گونه تصمیم‌گیری‌های ناگهانی، به ضرر صادرکننده‌ای است که می‌خواهد به صورت حرفه‌ای فعالیت کند و نیاز به بستن قراردادهای بلندمدت دارد؛ بنابراین لزوم ایجاد یک برنامه ریزی دقیق برای رفع چنین مشکلاتی بسیار بدیهی به نظر می‌رسد.
