او شهر دوستدار کودک را شهری حقمدار دانست و تاکید کرد: «هر آنچه از بافت شهری، ساختارها، مقررات و… موجود در یک شهر مبتنی بر استانداردهای دوستدارکودک تدارک دیده میشود در تلاش برای تحقق حقی از حقوق کودکان است. حقوقی همچون حق بازی، حق شادی، حق امنیت، حق سلامت، حق آموزش و…»
حسینینیا اظهار کرد: «شهرداری اصفهان بر این باور است که شهر بستر تحقق حقوق بشر است و حقوق کودک نیز بهعنوان بخش لاینفکی از حقوق بشر، از مهمترین رئوس راهبردی برای برنامهریزی و اقدامات شهری استو»
او اضافه کرد: «چشمانداز برنامه اجرایی شهر دوستدار کودک، شهری است با مشارکت اجتماعی کودکان، عادلانه و بدون تبعیض و قابل دسترس برای کودکان، ایمن و امن، خانوادهمحور با کودکان و والدین آگاه، مشارکتجو با تعاملات اجتماعی گسترده، که کودکان آن ارزشمند و محترم تلقی شده، با آنها مشورت میشود و زمینه شکوفایی استعداد کودکان در آن فراهم است.»
لازم به ذکر است؛ مانور خیابانی «شهری برای کودکان» با مشارکت کودکان و بهرهگیری از نظرات آنها در مناطق مختلف شهری در برخی از نقاط شهر مانند ایستگاه عیلخانی ملک شهر، پل بزرگمهر، سه راه سیمین و ارگ جهان نما در حال اجرا است.
در ادامه، جالب است بدانید که ابتکار شهرهای دوستدار کودک در سال ۱۹۹۶ توسط یونیسف و برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد معرفی شد تا قطعنامههای تصویب شده در دومین کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد اسکان بشر را اجرایی کند. بر این اساس رفاه کودکان، شاخص نهایی یک زیستگاه سالم، جامعه دموکراتیک و حاکمیت مطلوب است.
شهر اصفهان نیز پس از اجرای طرح شهر دوستدار به صورت پایلوت، سرانجام در بهمن ماه سال 99 برای نخستین بار در کشور، نشان «شهر دوستدار کودک» را در آیینی با حضور نمایندگان یونیسف و وزارت کشور و استاندار و شهردار اصفهان دریافت کرد