به گزارش اصفهان زیبا؛ احمد شریعتی، عضو شورای اسلامی شهر اصفهان، پیش از آنکه عضو شورا باشد، یک فعال فرهنگی و اجتماعی در دوران نوجوانی و دفاع مقدس بوده و هم‌اکنون یک پزشک است؛ مردی با چهره‌ای خندان و صدایی رسا.
هرگاه می‌بینمش لبخند بر لب دارد؛ مگر گاهی اوقات که برای سخن‌گفتن در صحن علنی و اجرای مصوبات، تا پشت گوشش قرمز می‌شود و برای دفاع از حقوق شهروندان فریاد می‌کشد.
متولد کمال‌آباد جرقویه است و ساکن اصفهان. پدرش کشاورز بوده و در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شده است.
شریعتی می‌گوید: «به یاد دارم که پدرم با چه مشقت‌هایی برای امرارمعاش ما تلاش می‌کرد. اواخر دبستان بودم که انقلاب پیروز شد. اعتصابات آن روزها یادم هست. روزهایی که مردم برای تهیه نان در مضیقه بودند و پدرم با نیسانش برای اعتصاب‌کنندگان به منزل آیت‌الله خادمی نان می‌برد. آن زمان یکی از هم‌روستایی‌های ما به نام «حجت‌الاسلام مبین‌نژاد» اطلاعیه‌ها و اعلامیه‌های امام (ره) را پخش می‌کرد. من اولین بار همان سال رساله امام(ره) را از دست او گرفتم.»
کارنامه زندگی شریعتی، با عضویت در کمیته فرهنگی جهاد و حضور در جبهه در کلاس دوم راهنمایی و عملیات‌های پی‌درپی ورق می‌خورد.
او که یکی از علاقه‌مندان رشته پزشکی بوده است؛ دراین‌باره می‌گوید: امتحانات سال آخر دبیرستان سوسنگرد بودم؛ سپس در کنکور شرکت کردم و به رشته پزشکی علاقه داشتم؛ اما سال اول قبول نشدم و سال بعد در تربیت‌معلم پذیرفته شدم و رشته پرورشی را انتخاب کردم. دوسال در مرکز تربیت‌معلم شهید رجایی تحصیل کردم و پس از فارغ‌التحصیلی به دیارمان برگشتم و سپس برای تدریس و شغل معلمی، خدمت در رامشه را انتخاب کردم.
زمستان بود، در یکی از روزهای معلمی بیمار شدم. در حال رفتن به مدرسه بودم که تصمیم گرفتم به خانه بهداشت بروم و معاینه شوم. پزشکی سالمند آنجا دیدم و متعجب شدم. به‌محض اینکه به پزشک گفتم معلم هستم، به احترام من از جایش برخاست و گفت: من هم معلم بودم و بازنشسته شدم و در کنار معلمی، پزشکی را شروع کردم و اکنون در حال تحصیل هستم.
صحبت‌های او جرقه‌ای در من ایجاد کرد و سبب شد تا در کنار شغل معلمی به تحصیل ادامه دهم و دوباره در کنکور شرکت کنم. این بار رشته پزشکی قبول شدم.
شریعتی به‌دلیل اینکه معلم رسمی بوده و متأهل و دارای فرزند باید در مکانی خدمت می‌کرده است که بتواند کارش را هم ادامه دهد. او در کنار شغلش، کارگری هم می‌کرده تا خرج تحصیلش را دربیاورد. به دلیل مسافت نزدیک شهرکرد به اصفهان این شهر را برای تحصیل انتخاب کرده است.
او می‌گوید: «در آن سال‌ها با سختی زیاد برای طی مسیر از شهرکرد به جرقویه، چهار روز درس می‌خواندم و دو روز کار می‌کردم. پس از تحصیل در رشته پزشکی به جرقویه رفتم.»
او در این مدت ۱۲ هزار نفر از فرهنگیان و دانش‌آموزان را به‌صورت رایگان درمان کرده است و هنگامی که در دولت نهم اعلام شد که در روستاها هم می‌توان دانشگاه تأسیس کرد، برای شکوفایی و رشد و بالندگی استعداد دختران روستایی، مجوز ایجاد دانشگاه پیام نور حسن‌آباد را گرفته و تاکنون از این دانشگاه نزدیک به ۱۲۰۰ دانشجو فارغ‌التحصیل شده‌اند. با این مقدمه گفت‌وگوی اتاق خبر را با این عضو شورا بخوانید.
معلمی و پزشکی؛ آقای شریعتی چه شد که از این دو مسیر پا در شورای اسلامی شهر اصفهان گذاشتید؟
در کنار شغل معلمی و پزشکی، علاقه داشتم به زائران خانه خدا خدمت کنم؛ بنابراین در دوره‌های توریسم زیارتی شرکت کردم و به‌عنوان پزشک راهی شدم و چندین مرتبه در خدمت زائران حج عمره و تمتع، سوریه و عتبات عالیات بوده و خادمی آن‌ها را بر عهده داشتم.
در اولین طواف در مکه دعایم این بود که «خدایا لباس خدمت به خلقت را در هر زمینه‌ای که باشد از من نگیر؛ چه معلم، چه پزشک، چه مدیر حج.» الحمدالله خداوند توفیق خدمت در معلمی، جبهه، پزشکی و… به من عطا کرد؛ بنابراین در دوره سوم شورای اسلامی شهر در لیست قرار گرفتم. آن زمان کسی مرا نمی‌شناخت و رأی کمی آوردم.
در مرحله بعد، کاندیدای نمایندگی مجلس شدم و ۸۲ هزار رأی آوردم و نفر ششم شدم و به مجلس راه پیدا نکردم؛ سپس در دوره چهارم شورای اسلامی شهر شرکت کردم. آن زمان مسئولیت دانشگاه پیام نور خوراسگان را برعهده داشتم که در این دوره با ۳۰هزار رأی مردم برای حضور در شورا انتخاب شدم.
دغدغه شما برای حضور در شورا به‌واسطه چه اقداماتی بوده است؟
پس از انتخاب به‌عنوان عضو شورا، به دنبال این بودم که بدانم اولویت شهر چیست. در همان زمان هم «آب» را اولویت اول شهر می‌دانستم.
در این دوره کمیته مطالبه‌گری آب اصفهان راه‌اندازی شد و من به‌اتفاق آقای اصغر آذربایجانی، عضو دیگر شورا، در آن کمیته عضو شدیم و آن را فعال کردیم. مقدمه ایجاد کمیسیون آب و مناطق کم‌برخوردار همین بود که بنایش آن زمان گذاشته شده بود و این کمیسیون در نهایت در شورای ششم ایجاد شد.
برای حفظ ارتباط با مردم چه کردید؟
همیشه به دنبال حفظ ارتباط با مردم بودم؛ بنابراین تصمیم گرفتم که شورایاری‌ها را فعال کنم. آن زمان شهرداری خوراسگان جدا بود و مشاوران محلی داشت؛ ازجمله پدر من. او با چند نفر دیگر از معتمدان محله‌ها جلسات گروهی داشتند و به شورای شهر خوراک فکری می‌دادند. از این طریق ارتباط شورا با مردم حفظ می‌شد و رابطان محل مشکلات را بیان می‌کردند.
همان زمان هسته‌های محلی در شهر اصفهان نیز در حال شکل‌گیری بود. کمیته‌ای تشکیل دادیم، چندین ساعت وقت گذاشتیم و شورایاری را با هدف نظارت، مشورت و اجرا ایجاد کردیم؛ یعنی شهرداری یک اتاق شیشه‌ای شود که مردم از اقدامات باخبر باشند.
طرح منزلت در دوره‌های اخیر شورا سمت‌وسوی موفقی داشته است. آیا در دوره چهارم، ایجاد طرح منزلت، پیشنهاد شما به شورا بوده است؟
طرح منزلت را در دوره چهارم شروع کردیم. بله؛ ایده آن را من دادم که الگوگرفته از کلان‌شهر تهران بود. از میان طرح‌هایی که عنوان کردم، دومورد ادامه پیدا کرد؛ اما شورایاری‌ها ادامه نیافت.
این خدمات و پیشرفتی را که در طول این سال‌ها داشتم، مرهون لطف خدا، دعای پدر و مادر و به‌ویژه مادرم، دعای مردم و همراهی و همگامی همسرم می‌دانم که بحق و انصاف از وقت، زندگی، حق‌وحقوق آن‌ها گرفته و وقف خدمت به مردم کرده و می‌کنم. آن‌ها هم حتما در ثواب این خدمات شریک هستند و اجر آن هم نصیب روح مرحوم پدرم که از جانبازان شیمیایی بودند و همین‌طور سلامتی مادرم و فرزندانم می‌شود.
با توجه به اینکه شما در دوره چهارم و دوره ششم انتخابات نماینده مردم اصفهان در شورا بوده‌اید، آیا انتخابات لیستی تأثیری در پیروزشدن افراد دارد؟ شما به واردشدن افراد در انتخابات به‌صورت لیستی معتقد هستید؟
اکثریت طیف دوره چهارم شورا، نزدیک به طیف دوره ششم هستند و زیربنای کارهایی که اکنون در حال انجام است، در دوره چهارم شکل گرفته بود. من نیز بچه جبهه، جنگ و انقلاب اسلامی هستم و ولایت‌فقیه خط قرمز من است. در لیست‌بندی انتخابات، متأسفانه واقعیت‌های قضیه برای همه مشخص نشد.
اینکه من خود اعلام کنم که می‌خواهم در این لیست قرار بگیرم، اشتباه است، بلکه مردم باید به دنبال افراد دارای صلاحیت بگردند؛ بنابراین من در مرحله اول ثبت‌نام نکردم؛ اما روز آخر با درخواست تعدادی از دوستان ایثارگرم ثبت‌نام کردم؛ البته مرا در لیست انتخاب نکردند و مستقیم به عرصه انتخابات وارد شدم و همین‌طور در لیست‌های «گام دوم» و «سلام».
برای شورای اسلامی شهر نیز به توصیه دوستان ثبت‌نام کردم؛ اما روش، همان روش انتخابات مجلس بود. در مرحله اول رأی آوردم؛ سپس با من مصاحبه کردند. در مرحله بعد گفتند رأی نیاوردید؛ بنابراین وارد لیست «گام دوم» و «سلام» «مؤتلفه» و… شدم.
بااین‌حال اهداف لیست‌ها به هم نزدیک بود و فاصله‌ای میان افراد وجود نداشت. من نیز به خدا توکل کردم و برای کار برای مردم آمده‌ام. از همان لیست به‌عنوان عضو علی‌البدل انتخاب شدم و تعدادی دیگر نیز مسئولیت‌های مختلف در ادارات و وزارتخانه‌ها گرفتند که درنهایت همه با هم همراه و هم‌هدف شدیم.
آیا وابستگی به لیست در انتخابات دست‌وپای افراد را برای کار می‌بندد؟
من چون وابسته به لیست نیستم، راحت‌تر می‌توانم از حق مردم دفاع کنم. این را در روز ادای سوگند به دوستان و همکاران نیز گفتم که فکر نکنید در لیست شما نبودم، در مسائل مردم و حل مشکلات همراه شما نیستم؛ من در مسائل مردم و حل مشکلات همراه شما هستم.
در دوره قبل در کمیسیون‌های مختلف حضور داشتم. در این دوره بنا به تخصصم در کمیسیون‌ها حضور پیدا کردم و نیازی به اینکه چه مسئولیتی در کمیسیون داشته باشم، ندارم. هدف، کار است و خدمت. با توجه به تجربیات دوره چهارم و رابطه‌ام با مردم، با اقشار و صنوف مختلف ارتباط دارم. در دوره اخیر، مسائلی که عنوان می‌کنم برگرفته از ارتباطات مردمی و نکاتی است که با حضور فیزیکی و نظارت شخصی کسب می‌کنم.
گاهی حتی به‌صورت ناشناس در محل حضور پیدا می‌کنم و مسائل و مشکلات را از نزدیک بررسی و از مسئولان مربوط پیگیری می‌کنم. اگر جوابی نگیرم، بازهم پیگیر می‌شوم و اگر بی‌نتیجه بود اعلام می‌کنم؛ به‌عنوان‌مثال در مسیر رفت‌وآمد، بسیاری از مسائل را از نزدیک می‌بینم و بررسی می‌کنم. مسائل مربوط به پسماند، فضای سبز، ایستگاه‌های ورزش صبحگاهی و برنامه‌های فرهنگی، کمیته نظارتی و… بسیاری از این موارد را شخصا بررسی می‌کنم.
مردم برای رفع مسائل محله و شهر به مطب شما هم مراجعه می‌کنند؟
بله؛ مطب من مرجع حضور مردم شده است. ملاقات‌های مردمی هم شلوغ می‌شود و معتقدم این ارتباط فیزیکی با ارباب‌رجوع بسیار مهم است.
در حال حاضر موضوعی که در سیستم مدیریت شهری فراموش شده چیست؟
شایسته‌سالاری در سیستم مدیریت شهری فراموش شده است. زمانی که بهترین مدیران مناطق شهرداری اصفهان به تهران رفتند، گفتم اگر این مدیران قوی هستند چرا از اصفهان رفته‌اند؟ نتوانستیم از آن‌ها استفاده کنیم. اکنون نیز نیروهای توانمندی در شهرداری وجود دارد که نتوانسته‌ایم به‌خوبی آن‌ها را بشناسیم.
معتقدم برای ارتقای نیروی انسانی در شهرداری باید از ذخیره‌های خود سیستم استفاده کرد؛ نه اینکه از بیرون و سازمان‌های دیگر نیرو وارد کنیم. نیرو را در اختیار کارگزینی قراردادن ترور شخصیت است.
امروز اگر رفاهیات نیروی انسانی مدنظر قرار نگیرد، توجهش به دست دیگران می‌شود و این رانت است. در شهرداری به این مسائل کمتر توجه شده است. کارمندان ما امروز خانه ندارند و به بازنشستگان بی‌توجهی می‌شود. باید به این مسئله توجه خاص داشته باشیم.
برای توجه بیشتر به بازنشستگان پیشنهادی به شورا ارائه دادید؟
ایجاد خیریه شهرداری را برای این موضوع پیشنهاد دادم تا با توانایی‌ها و کمک افراد شاغل و حمایت‌های بیرونی بتوانیم مشکلات کارکنانی را که نیاز مبرم به حمایت دارند، دنبال کنیم.
سال‌های پیش در آموزش و پرورش یک صندوق امداد تشکیل دادیم که ماهانه مقداری از حقوقمان کسر شود و برای کمک به کارکنان که در مسائل بحرانی نیاز به کمک داشتند (دارو، درمان بیماری و …) جمع‌آوری شود؛ بنابراین هنگام بیماری، مشکلات، نیازها و بحران‌ها ایجاد این خیریه یا صندوق امداد مهم است.
به اعتقاد شما ورود سلایق سیاسی در سیستم مدیریت شهری صحیح است؟
در سیستم تخصصی مدیریت شهری سلایق سیاسی باید کنار گذاشته شود و از هر طیف نیروها استفاده شود. چتر حمایتی شهرداری برای همه مردم است؛ اما برای کارکنانش نیست. در شهرداری نیروی کارمند دکترا وجود دارد؛ اما به لحاظ ارتباط سیاسی زیردست یک فوق‌دیپلم کار می‌کند.
در سیستم تخصصی مدیریت شهری سلایق سیاسی باید کنار گذاشته شود و مهارت‌های تخصصی و تعهدها را مدنظر قرار دهیم؛ به‌عنوان‌مثال آموزش‌وپرورش در طرح مراقبان سلامت از معلمانی که پزشک شده بودند استفاده کرد و این یعنی بهره‌مندی از مهارت و تخصص.
استفاده از تخصص ۱۰هزار نیروی شهرداری می‌تواند انقلابی برای شهر باشد و دادن امتیاز و تسهیلات به کارکنان شهرداری انگیزه ایجاد کند؛ اما این موضوع را در شهرداری فراموش کرده‌ایم. مطالبه‌گر در درجه اول، باید واقع‌بین باشد، از نزدیک موضوع را نگاه و درباره آن تحقیق کند و در مرحله بعد سلسله‌مراتب پیگیری را رعایت کند.
او همچنین در مطالبه‌گری باید منافع عموم را مدنظر قرار دهد، نه منافع شخصی. اخیرا گروه‌هایی به نام مطالبه‌گران فعالیت می‌کنند که سازمان‌دهی شده‌اند؛ البته هنوز تشکیلات آن‌ها قوی نیست و باید حمایت بشوند؛ اما کار خوبی را شروع کرده‌اند که باید روند پیگیری‌های خود را بهبود ببخشند. در مطالبه‌گری اگر ایده‌های مردم در محله‌ها را جلب کنیم، می‌توانیم در اداره شهر از آن بهره ببریم.
اولویت‌های زیست‌محیطی در دو سال اخیر در دستور کار شورا قرار گرفته. در این خصوص چه اقداماتی انجام شده است؟
اولویت‌های زیست‌محیطی در دوسال اخیر برای رسیدن به شعار شهر زندگی تعیین‌شده که کارهای خوبی نیز در کمیسیون‌ها انجام شده است.
در این دوره اعضای شورا بیش از دوره‌های قبل وقت و انرژی می‌گذارند؛ البته در کمیسیون‌ها باید کمیته‌های زیرمجموعه تشکیل شود و جای کار بسیاری وجود دارد. پیشنهادم این است که هر کمیسیون حداقل با توجه به موضوع کار، پنج تا هفت کمیته داشته باشد.
به اعتقاد شما برای گردشگرپذیرتر کردن اصفهان چه باید کرد؟
در حوزه‌ای مانند گردشگری معتقدم کار ویژه‌ای انجام نداده‌ایم. اصفهان ظرفیت چندین خواهرخوانده را دارد که می‌توان در توسعه گردشگری از ظرفیت آن‌ها استفاده کرد؛ اما تاکنون استفاده نکرده‌ایم.
اصفهان می‌تواند به قطب گردشگری سلامت، مذهبی و اقتصادی تبدیل شود و ظرفیت‌های هر مورد در کشور و جهان، خاص است. کل کره‌جنوبی و برخی از کشورها
به‌اندازه میدان امام(ره) ما آثار باستانی ندارند؛ اما آمار گردشگری ایران و کره را باید مقایسه کنیم.
ما در گردشگری سلامت، مذهبی، اقتصاد و… می‌توانیم به قطب تبدیل شویم. متأسفانه به این سرمایه کمتر توجه کرده‌ایم. زیرساخت‌های گردشگری مانند هتل‌سازی ایجاد نشده است.
مدتی از جذب سرمایه‌گذار و فرش قرمز صحبت کردیم؛ اما هنوز نتوانسته‌ایم در این زمینه موفق شویم. بسیاری از مردم اصفهان ممکن است برخی نقاط گردشگری شهر را ندیده باشند.
خبردار شدم که اتوبوس گردشگری راه افتاده است. چه خوب است که مردم اصفهان از این فرصت استفاده کنند و نهادهای دیگر نظیر اداره ارشاد، سازمان تبلیغات، میراث و گردشگری و اتاق بازرگانی و… هم به کمک شهرداری بیایند.
شهر زندگی از نگاه شما چگونه شهری است و آیا اصفهان به شهر زندگی مبدل شده است؟
در شهر زندگی، جسم، روح و روان، اجتماع، معنویت اصالت فرهنگی و… باید در کنار هم رشد پیدا کند. تأمین آب، پیشگیری از خشک‌سالی، زندگی سالم و… همه سبب می‌شود که به شعار شهر زندگی نزدیک شویم.
در این شهر مردم آرامش و امنیت دارند، درگیر ترافیک نیستند، در کمترین زمان به زیرساخت‌های شهری دسترسی خواهد داشت و این‌ها از اولویت‌های رسیدن به شهر زندگی است.
زمانی که زاینده‌رود جاری است شادابی مردم چندین برابر است. هوای شهر خنک‌تر و رطوبت بیشتر می‌شود؛ بنابراین همین شرایط مانع بروز بیماری‌ها شده و از برخاستن ریزگردها جلوگیری می‌کند و نتیجه آن زنده‌نگه‌داشتن تالاب گاوخونی است؛ تالابی که حقابه داشته و دارد و باید حقابه آن ادا شود.
به‌عنوان یک پزشک آیا پیوست سلامت را برای پروژه‌های شهری ضروری می‌دانید؟
هر پروژه عمرانی که قرار است آغاز به کار کند، باید مسائل مربوط به سلامت در آن دیده شود و این همان پیوست سلامت است. رعایت مسائل زیست‌محیطی جزو همین دسته است. پاتوق‌های محلی که در حال ایجاد است، باید پیوست سلامت داشته باشد. حمل‌ونقل پاک، دفع پسماند و جمع‌آوری زباله‌ها همین‌طور.
بخشی از جمعیت ما معلولان هستند که در زیست شهری باید مسائل مربوط به این قشر رعایت شود؛ بنابراین پیوست سلامت در هر پروژه‌ای باید در نظر گرفته شود؛ البته برخی از این مسائل قانون است که باید آن را رعایت کرد و برخی قانون نیست که باید وضع شود.
با توجه به اینکه مسئولان زیادی در حوزه آب اصفهانی هستند اما هنوز نتوانسته‌اند حقابه اصفهان را طلب کنند. شورای ششم در حوزه مطالبه‌گری برای آب چه کرده است؟
در حوزه مطالبه‌گری در حوزه آب، پیشرفت خوبی در دوسال اخیر داشته‌ایم. دفاع ما از حقابه اصفهان و همراهی با استانداری در پروژه انتقال آب از خلیج‌فارس و منابع داخلی استان، دیگر اقدام مهم شوراست. اصفهان در حوزه آب مظلوم است؛ درحالی‌که این شهر در بخش‌های مختلف حقابه داشته است.
نمایندگان مجلس که در چند دوره ساکت ماندند و این بحران برای اصفهان ایجاد شد، باید پاسخگو باشند.
متأسفانه مسئولان اصفهانی زیادی در کشور و حوزه آب داشتیم که در این سال‌ها اقدامی نکرده‌اند و مدیون مردم هستند و باید جوابگو باشند که 30سال برای خودشان در وزارت نیرو و بحث آب بودند؛ ولی وضعیت ما این‌طور شود.
طرح شفافیت یکی از طرح‌هایی بود که اجرای آن در شورای ششم قوت گرفت. در این خصوص عملکرد شورا چه بوده است؟ آیا نظارت کافی بر اجرای این طرح وجود دارد؟
طرح شفافیت در شورای ششم خوب آغاز و اجرای آن پیگیری شد؛ اما نظارت کافی بر اجرای آن وجود ندارد. سامانه سوت‌زنی ایجاد شده؛ ولی سوت‌ها شنیده نمی‌شود.
باید قبل از ورود به بازرسی و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی، خودمان مشکلاتی که در گوشه و کنار وجود دارد را حل کنیم.
آیا بر این باور هستید که برخی از اقدامات مدیران شهری هنوز به‌خوبی در شهر اجرا نمی‌شود؟
هوشمندسازی دیگر اقدام شوراست. حرکت خوبی آغاز شده و در این دوره پروبال گرفته است که باید دنبال شود و نقش سازمان فاوا باید قوی‌تر باشد؛ نه اینکه هر سازمانی برای خودش برنامه دارد و کامل نیست. اینجا باید سازمان فاوا که فلسفه ایجادی آن این مسئله است، محوریت را برعهده بگیرد و فعال‌تر عمل کند.
ایستگاه‌های دوچرخه در دوره چهارم پروبال گرفت و به روند خوبی نزدیک می‌شدیم؛ اما در دوره بعد گفتند ایستگاه‌ها هزینه‌بر است و بخش خصوصی باید وارد شود.
این ایستگاه‌ها می‌توانست به توسعه حمل‌ونقل پاک کمک کند؛ درحالی‌که این شهر در گذشته جمعیت زیادی دوچرخه‌سوار داشته است؛ بنابراین به دنبال مشوق برای انجام کار بودیم.
این حرکت نیاز به سامان‌دهی و کار اصولی داشت که باید مدنظر قرار می‌گرفت. امیدواریم معاونت حمل‌ونقل نسبت به احیا و توسعه ایستگاه‌های دوچرخه وارد عمل و اجرا شود. ایجاد خطوط اختصاصی دوچرخه‌سواری برای ایجاد امنیت دوچرخه‌سواری و توسعه لازم است.
شما به‌عنوان نماینده مردم در شورا چقدر دغدغه حل معضلات را دارید؟ آیا نگاه شما به مناطق کمتربرخوردار ویژه است؟
من نماینده کل شهر هستم، نه یک منطقه. در همه مناطق حضور پیدا می‌کنم و متربه‌متر خیلی از کوچه پس‌کوچه‌ها و خیابان‌های مناطق محروم شهر را از نزدیک دیده‌ام.
یکی از شاخص‌های کاری این دوره نگاه ویژه به مناطق کم‌برخوردار است. اگر چهارسال در شورا هستیم، تصمیم داریم هرسال دومحله محروم را به‌صورت ویژه مدنظر قرار دهیم تا در پایان چهارسال، حداقل هشت‌محله از شهر برخوردار شوند.
در دوره چهارم شورا وقتی عبور متروی خط دو از زینبیه مطرح شد، قرار شد به سمت پروین آمده و یک خط به سمت شرق و میدان میوه و تره‌بار برود که این‌چنین نشد.
شرق اصفهان جمعیت و تردد بسیاری دارد. میدان میوه و تره‌بار، منطقه صنعتی جی، فرودگاه، ورودی از یزد و کرمان، باغ رضوان، شهربازی رؤیاها، مجموعه گل و گیاه، محل دفن نخاله‌ها، بازیافت، محل استقرار ایستگاه‌های خدمات موتوری، کارخانه قند، سایت انرژی هسته‌ای و… همه در این منطقه قرار دارند.
سؤال این است که مردم این منطقه شایستگی دارند که به این منطقه بیش از این توجه شود؟ آقای حاج‌رسولیها زمانی می‌گفت ما به این منطقه باید عوارض بدهیم؛ آن زمان این اعتقاد را داشتیم.
بعد درباره الحاق خوراسگان به اصفهان اقدام کردیم؛ اما مشکلاتی که این منطقه دارد، آلودگی، ترددها و … باید حل شود. ورود مترو، بهبود سیستم فاضلاب و ایجاد فضای سبز مناسب سبب بهبود وضعیت این منطقه می‌شود.
بیانات رهبر معظم انقلاب همه بر اساس حکمت است. ایمان و امید و جهاد تبیین از همین جمله هستند. زمانی در روستایی زندگی می‌کردم که پزشک ما هندی بود و زبان همدیگر را نمی‌فهمیدیم.
الان در همان روستای دوهزارنفره، بیش از ده‌پانزده نفر پزشک متخصص و دندان‌پزشک و نزدیک به ۳۰۰ نفر لیسانس و فوق‌لیسانس حقوق و قاضی وجود دارد. باید این موضوعات را تبیین کنیم که چنین پیشرفتی در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی رخ داده است. این پیشرفت‌ها باعث ایجاد امید می‌شود.
به‌عنوان یک عضو شورای اصفهان بفرمایید نقص‌های موجود در کشور از کجا نشئت می‌گیرد؟
زمانی هنگام رفتن به جبهه اسلحه نداشتیم. در کارگاه فنی و حرفه‌ای مدرسه اسلحه چوبی درست کرده و با آن تمرین می‌کردیم. در حال حاضر موشک فتاح داریم و موشک‌های بالای دوهزار کیلومتر برد. در حوزه پزشکی، سلول‌های بنیادی، ژنوم، بندناف و درمان سرطان و… دستاوردهای بسیاری داشته‌ایم.
ایران در همه حوزه‌ها پیشرفت داشته است. به‌هرحال استقلال تاوان دارد و به همین دلیل همه ابرقدرت‌ها جلوی ما ایستاده‌اند؛ البته نقص‌هایی داریم که به علت نبود نظارت بوده است. نظارت صنفی و قضایی برای بسیاری از مشکلات اقتصادی و… وجود دارد تا این مسائل برطرف شود.
رئیس‌جمهور ما اخیرا به نیکاراگوئه سفر کرد. در این سفر به پاس احترام سردار سلیمانی یک دقیقه سکوت اعلام کردند. این ابهت و قدرت ما را می‌رساند. ما شرمنده مردم هستیم؛ چون برخی مشکلات همچنان وجود دارد.
معتقدیم رزق و روزی مردم نباید به مخاطره بیفتد. خیلی از مسائل به دلار ربط ندارد، بلکه نظارت‌ها باید بیشتر شود تا امیدواری در مردم افزایش پیدا کند. زمانی می‌توانیم فعالیت‌های خود را ارزیابی کنیم که نتیجه آن را دیده‌باشیم که هنوز زود است.
به اعتقاد شما بهترین محور برای فعالیت‌های فرهنگی کجاست؟
گذر چهارباغ بهترین محور برای انجام کارهای فرهنگی است که همه باید وارد شوند.
به نظر شما اقدامات کدام بخش‌ها هنوز به ثمر ننشسته است؟
در بسیاری از کشورهای اروپایی مشاهده کردیم که بافت قدیمی را تغییر نداده‌اند. آن را حفظ کرده‌اند؛ اما با المان‌های خاص سنتی آن را به بازارچه‌های روز تبدیل کرده‌اند که باعث جذب گردشگر می‌شود. ما در احیای بافت تاریخی کم کار کرده‌ایم.
در حوزه معماری، روند ثابتی نداشته‌ایم و معماری اسلامی و سنتی در ساخت‌و سازهای جدید رعایت نشده است. معتقدیم این موضوع نیز باید دنبال شود. پخش اذان در گوشه و کنار شهر نیز از اقدامات مؤثر شهر بوده است. فعالیت‌های فرهنگی و تفریحی و ورزشی خوبی نیز در شهر انجام شده که باید حمایت شوند.
با برنامه‌ریزی در کمیسیون‌ها و وقت‌گذاری اعضا، امیدواریم که در دو سال آینده به اهداف و برنامه‌های تعیین‌شده برسیم؛ البته نیازمند همت مضاعف است. رئیس شورا اولویت‌هایی را از اعضا گرفت که به نظر می‌رسد به ۷۰مورد رسیده است. قرار بر این است که هر یک از اعضا تعدادی از این اولویت‌ها را تا تحقق آن دنبال کنند.
در حوزه حجاب و عفاف شهرداری را متهم می‌کنند؛ اما ارگان‌های دیگر هم نقش دارند. بهره‌برداری از قطار سریع السیر تهران-اصفهان، کمربندی شرق به سمت شیراز، سالن اجلاس، توسعه فرودگاه و… از مهم‌ترین پروژه‌هایی است که پیگیری برای بهره‌برداری از آن وجود دارد و امیدواریم به زودی شاهد افتتاح آن‌ها باشیم.
به مجموعه مدیران شورای شهر در مطالبه‌گری چه نمره‌ای می‌دهید؟
معتقدیم در مطالبه‌گری نمره شورا خوب بوده است. شورای ششم در حوزه مترو وقت‌گذاری بیشتری داشته است. مناطق شرق اصفهان که مناطق 10 و 4 و 15 هستند و به‌خصوص مسیر جی که تردد همه مردم شهر است تا ورودی اصفهان نیاز به مترو دارد. مسلما این پروژه حمایت‌های مالی بیشتری از سوی دولت نیاز دارد.
در حوزه آب نمره خوبی به شورا می‌دهم؛ چون صدای مظلومیت اصفهان را رساندیم. رهبر انقلاب در دیدار مردم اصفهان فرمودند وضعیت آب اصفهان را شخصا دنبال می‌کنیم و این یک اتفاق خوب است.
در حوزه محیط زیست رئیس این سازمان را به اصفهان آوردیم. پیگیری مشکلات آلودگی هوا در پاییز از مدیریت شهری شروع و در این سفر مسائل مهمی پیگیری شد؛ مطالبه‌گری از سازمان‌ها محیط‌زیست، وزارت کشور و…؛ بنابراین معتقدیم در مطالبه‌گری نمره شورا خوب بوده است.
در حوزه کنترل و نظارت بر ساخت و سازها اقدامات خوبی انجام شده که از هرج‌ومرج جلوگیری می‌کند؛ البته نقد کردم و گفتم که برخوردها با مجوز و قانونی و رعایت احترام باشد.
در حوزه متکدیان، شهرداری یکی از دستگاه‌های مسئول است و همچنین در حوزه کودکان کار. شهرداری اقدامات خود را انجام می‌دهد؛ اما مرحله پس از آن بر عهده دیگر دستگاه‌هاست.
حدود 13 دستگاه البته علت اینکه همه حل مشکلات را از شهرداری می‌خواهند، این بوده که شهرداری در امور مختلف پیش‌قراول بوده است. ما جلو رفتیم و اکنون حق مسلم شده است؛ در حالی که خیلی از سازمان‌ها که وظیفه تخصصی داشته‌اند، خود را عقب کشیده‌اند.
