سلامت روان در محیط کار

هفته پیش مرکز بهداشت شماره یک شهرستان اصفهان با توجه به هفته سلامت روان، همایشی برگزار کرد.
در این همایش که با حضور رابطین سلامت ادارات بود،‌ دکترحمیدرضانوری، دکترای تخصصی روان‌شناسی سلامت حضور داشت و به بررسی سلامت روان در محیط کار پرداخت:

تاریخ انتشار: ۱۱:۴۰ - دوشنبه ۳۰ مهر ۱۴۰۳
مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه
سلامت روان در محیط کار

به گزارش اصفهان زیبا؛ هفته پیش مرکز بهداشت شماره یک شهرستان اصفهان با توجه به هفته سلامت روان، همایشی برگزار کرد، در این همایش که با حضور رابطین سلامت ادارات بود،‌ دکترحمیدرضانوری، دکترای تخصصی روان‌شناسی سلامت حضور داشت و به بررسی سلامت روان در محیط کار پرداخت:

کلید موفقیت و بهره‌وری سازمان‌ها در دنیای پرشتاب و متغیر امروز، سلامت روان در محیط کار به یکی از موضوعات حیاتی تبدیل شده است.

با افزایش استرس‌های شغلی، نگرانی‌های مالی و انتظارات بالا از کارکنان، توجه به سلامت روانی به یکی از الزامات اساسی سازمان‌ها تبدیل شده است.

تحقیقات نشان می‌دهد که سلامت روان مثبت در محیط کار نه تنها بر کیفیت زندگی کارکنانش تأثیر می‌گذارد، بلکه بر کارایی، نوآوری و در نهایت موفقیت سازمان نیز اثرگذار است. اهمیت سلامت روان در محیط کار سلامت روان به حالت عاطفی، روانی و اجتماعی فرد اشاره دارد و می‌تواند تأثیر مستقیمی بر رفتار، احساسات و توانایی افراد در انجام وظایف شغلی داشته باشد.

کارکنانی که از سلامت روان خوبی برخوردارند، نه تنها بهتر می‌توانند با چالش‌ها و فشارهای شغلی کنار بیایند، بلکه از تعاملات مثبت‌تری با همکاران و مشتریان برخوردار هستند.

بر اساس گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت (WHO)، اختلالات روانی هزینه‌های سنگینی برای سازمان‌ها به همراه دارند.

این هزینه‌ها شامل غیبت‌های مکرر، کاهش بهره‌وری و افزایش نرخ ترک شغل می‌شوند. به‌عنوان مثال، طبق یک مطالعه، هزینه‌های ناشی از افسردگی و اضطراب در محیط کار، سالانه حدود یک تریلیون دلار برآورد می‌شود. بنابراین، توجه به سلامت روان نه تنها به نفع کارکنان، بلکه به نفع کل سازمان نیز هست.

در این مقاله، به شکل مختصری ضمن اشاره به اهمیت سلامت روان در محیط‌های شغلی، عوامل تاثیرگذار بر آن و راهکارهای پیشنهادی برای بهبود آن خواهیم پرداخت.

عوامل تأثیرگذار بر سلامت روان در محیط کار

استرس شغلی: استرس شغلی یکی از بزرگ‌‌ترین چالش‌ها در محیط‌های کاری است.

عواملی مانند فشار کاری زیاد، عدم وضوح در وظایف و انتظارات و عدم حمایت از سوی مدیریت می‌تواند به افزایش سطح استرس منجر شود.

استرس مزمن می‌تواند به اختلالات روانی جدی منجر شود و سلامت جسمی و روانی کارکنان را تحت تأثیر قرار دهد.

فرهنگ سازمانی: فرهنگ سازمانی می‌تواند بر سلامت روان کارکنان تأثیرگذار باشد.

 فرهنگی که بر رقابت شدید، انتقادات مکرر و عدم توجه به نیازهای انسانی تأکید دارد، می‌تواند محیطی استرس‌زا ایجاد کند. برعکس، فرهنگ‌های حمایتی و همدلانه می‌توانند به افزایش سلامت روانی کارکنان کمک کنند.

تعادل کار و زندگی: عدم تعادل بین کار و زندگی شخصی می‌تواند به افزایش استرس و فرسودگی شغلی منجر شود.

کارکنانی که نمی‌توانند زمان کافی برای استراحت و رسیدگی به زندگی شخصی خود داشته باشند، بیشتر در معرض مشکلات روانی قرار دارند. ایجاد سیاست‌های مناسب برای تعادل کار و زندگی می‌تواند بهبود سلامت روانی کارکنان را تسهیل کند.

حمایت اجتماعی: حمایت‌های اجتماعی از سوی همکاران و مدیران نقش مهمی در سلامت روانی کارکنان ایفا می‌کند. وجود همکارانی که به یکدیگر کمک می‌کنند و مدیرانی که به نیازهای روانی کارکنان توجه دارند، می‌تواند استرس‌های شغلی را کاهش دهد و حس تعلق و امنیت را در کارکنان افزایش دهد.

راهکارهای بهبود سلامت روان در محیط کار

آموزش و آگاهی‌سازی: سازمان‌ها باید برنامه‌های آموزشی مرتبط با سلامت روان را برای کارکنان خود ارائه دهند.

آموزش مهارت‌های مقابله با استرس، مدیریت زمان و بهبود روابط بین‌فردی می‌تواند به افزایش سلامت روانی و بهره‌وری کارکنان کمک کند.

مشاوره روان‌شناختی: ارائه خدمات مشاوره روان‌شناختی به کارکنان می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند.

این خدمات می‌تواند به‌صورت جلسات فردی، گروهی و حتی آنلاین ارائه شود.

دسترسی به مشاوران و روان‌شناسان می‌تواند به کارکنان کمک کند تا مشکلات خود را به‌موقع شناسایی و مدیریت کنند.

ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت:سازمان‌ها باید فرهنگی را ایجاد کنند که بر سلامت روانی کارکنان تأکید داشته باشد.

این شامل ایجاد فضایی است که در آن کارکنان احساس ارزشمندی کنند و بتوانند به راحتی مشکلات خود را با مدیران و همکاران در میان بگذارند.

تشویق به تعادل کار و زندگی:مدیران باید شرایطی را فراهم کنند که کارکنان بتوانند بین کار و زندگی شخصی خود تعادل برقرار کنند.

این می‌تواند شامل سیاست‌های کاری منعطف، مرخصی‌های کافی و تشویق به استفاده از زمان استراحت باشد.

ارزیابی و پایش مداوم: سازمان‌ها باید به‌طور مداوم سلامت روانی کارکنان را ارزیابی کنند.

این می‌تواند از طریق نظرسنجی‌ها، مصاحبه‌های دوره‌ای و برنامه‌های پایش انجام شود.

چنین ارزیابی‌هایی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا مشکلات را شناسایی کرده و به‌موقع به آن‌ها رسیدگی کنند.