به محلهٔ قدیمی حسنآباد در ضلع شرقی میدان نقشجهان که پا میگذارم، چیزی در هوا تغییر میکند؛ انگار زمان تصمیم میگیرد کمی آهستهتر حرکت کند. هیاهوی مردم و شهر دورتر میشود و کوچهٔ مقصودبیک با دیوارهای بلند و بازارهای رنگارنگش خود را نشان میدهد.
نگام ظهر بازار مقصودبیک در ضلع جنوبشرقی میدان نقشجهان همچنان در تکاپوست. صدای چکش مسگرها و قلمزنها، چرخدستی خریداران، سلام و خداحافظی کسبه و مردم در فضای بازار میپیچد. چند قدم آنطرفتر سکوتی ماندگار برقرار است؛ زیر گنبد مسجد، سکوتی از قدمت تاریخ شکل گرفته است؛ بهطوریکه گردشگران داخلی و خارجی کمتر درباره این اثر تاریخی شنیدهاند و دیدهاند.
در دل محلهٔ قدیمی حسنآباد، جایی که بوی نان تازهٔ بازارچه و سایهٔ کوچههای باریک نزدیک میدان نقشجهان در هم میپیچد، بقعهٔ امامزاده احمد قرار دارد؛ بنایی پر از تاریخهایی که بر سنگ، گچ، طلا و حتی استخوان آدمها حک شده است. این بنای مذهبی در ۱۵آذر۱۳۱۴ به شماره ۲۳۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در یکی از غروبهای آرام و معنوی در محله جاوان بالا، مسجدالنبی(ص) یک بار دیگر میزبان نوجوانان و جوانانی است که دل درگرو اهلبیت(ع) و مسجد دارند و با شورونشاطی مثالزدنی، مسیر رشد و خدمت به ایران اسلامی را در پیش گرفتهاند
فرهنگسرای قرآنی «معلم» در محلهٔ جاوانِ اصفهان قرار گرفته است؛ درست در ورودی محلهای که مرزهای آن با بلوار صمدیهلباف، بزرگراه شهید خرازی و بلوار کهندژ تعریف میشود و با محلههای بازوگاه، برزان، لادان، خرم، جوزدان و آفاران پیوند دارد.
«دیشب خواب دیدم توی باغی با گلهای سفید بودم. صداى قرآن میآمد و حس میکردم سبک شدم. مثل پرندهای که از زمین جدا میشود و میوه درختان را میچیدم…» این را زنی میگفت که چادر عربیاش را دور خودش پیچیده بود و آرام، قرآن کوچکی را در دست میفشرد.
خیابان آیتالله طیب، در دل محلهای قدیمی به نام «درب کوشک» قرار گرفته است؛ محلهای که زمانی یکی از دروازههای بزرگ اصفهان بود.
در محله راران، مسجدی هست که صدای اذان و قرآنش با خنده نوجوانان درهم میآمیزد؛ جایی که ایمان نه در سکوت، بلکه در حرکت، رفاقت و خدمت معنا پیداکرده است.
غروب است و نور نارنجی آفتاب از لای پنجرههای فلزی قدیمی به حیاط کوچک مسجد حبیب بن مظاهر در محله دوطفلان میتابد.
محله دوطفلان که از زمین ورزشی و سالن فرهنگی بیبهره است، حالا با همت پایگاه بسیج «شهدای دوطفلان» بهدنبال آن است که جوانان و نوجوانانش را از کوچههای تنگ به میدانهای بزرگ زندگی برساند.
انجمن حمایت از کودکان «چتر نیلی» در 9محله کمتربرخوردار شهر قرار دارد و خانهها معمولا اجارهای است و کودکان منطقه حاشیه شهر در این مکانها خدمات آموزشی را رایگان یا با حداقل هزینه از این انجمن دریافت میکنند.
مسجد انصار الحسین (ع) در ملک شهر همچون فانوسی روشن، سالهاست که چراغ هدایت و رفاقت را در کوچهها و خانهها روشن نگه داشته است.