اصفهان‌زیبا در گفت‌وگو با مصرف‌کنندگان قلم‌های انسولین دریافته که اوضاع تقسیم قلم انسولین مثل سابق نیست و فضای مجازی هم پر از این گلایه‌هاست. چندین داروخانه را گشته‌ایم و با چندین فرد مصرف‌کننده صحبت کرده‌ایم؛ گویا قلم انسولین هست؛ اما کم است. بااین‌حال معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گفته است: هیچ بیمار دیابتیک با نسخه پزشک بدون دارو نمانده است و پس از ثبت در سازمان بیمه‌گر، قلم‌های انسولین در اختیار بیمار قرار می‌گیرد. برای دیابتی‌ها سه نوع قلم انسولین وجود دارد، نوومیکس، نوراپید و گلارژین. با دانستن نام این سه نوع قلم، به ده داروخانه در خیابان‌های مسجدسید، طالقانی، آمادگـاه و باب‌الرحمه سر می‌زنیم؛ اما هیچ‌کدام از داروخانه‌چی‌ها از پشت ماسکشان حرف امیدوارکننده‌ای نمی‌زنند.
از این داروخانه به آن داروخانه
به داروخانه اول که می‌روم، مردی پشت پرده پلاستیکی نشسته و غرق در تلفن همراهش است. هیچ‌کس در داروخانه نیست. می‌پرسم قلم انسولین دارید؟ پاسخ می‌دهد: «چه مدلی؟» می‌گویم گلارژین. می‌گوید: «نه نداریم. سهمیه‌مان تمام‌شده، باید سر بزنید…» بعد به دو خانم سفیدپوش کنارش نگاهی می‌کند و ادامه می‌دهد: «از صبح تا حالا اصلا یک نسخه داشته‌ایم و سهمیه‌مان تمام‌شده است.» خیابان باب‌الرحمه را به سمت شمس‌آبادی پشت‌سر می‌گذارم. حالت نامطمئن داروخانه‌چی پشت ماسک و آن نگاهی که وقت پاسخ دادن به خانم‌ها کرد، حرف داشت و نگفت. می‌روم به داروخانه دوم که متصدی‌اش مردی طاس است با یک ریش پروفسوری انبوه و البته بداخلاق. اینجا هم خبری نیست. ساعت 13 و 30 دقیقه است و همه سرها توی موبایل. با نگاهی مثل‌اینکه مشتری نیستی، می‌گوید: «لانتوس داریم و گلارژین نداریم.» از داروخانه بیرون می‌زنم. آفتاب می‌سوزاند. از میان ترافیک شمس‌آبادی رد می‌شوم و به داروخانه سوم می‌روم. زنی با مقنعه سیاه پشت شیشه و پرده پلاستیکی مشغول پیچیدن نسخه است. هنوز سؤالم را کامل نپرسیده‌ام که می‌گوید: «نداریم و نمی‌آوریم!» می‌اندازم توی خیابان شیخ‌بهایی و چهارباغ و می‌رسم به خیابان آمادگاه. داروخانه‌های چهارم، پنجم و ششم تا نهم هم ندارند. به خیابان فلسطین هم سر می‌زنم که خبری نیست. در حین برگشتن، داروخانه دهم نبش پارکینگ گلدسته می‌گوید: «یا داروخانه سجاد یا هلال‌احمر، غیرازاین نگرد…» دست از پا درازتر برمی‌گردم تا روایت دو بیمار دیابتی را درباره جور کردن سهمیه قلم انسولینشان بپرسم.
قلم انسولین هست؛ اما کم است
رضا، یکی از مصرف‌کنندگان انسولین پشت گوشی تلفن می‌گوید ده‌سالی هست که انسولین مصرف می‌کند. از او می‌پرسم با وضعیتی که پیش‌آمده چه‌کار می‌کنی؟ او می‌گوید: «سال گذشته هم چندباری این مشکل پیش آمد، یعنی من نسخه داشتم؛ اما هیچی انسولین نداشتم و مجبور بودم متفورمین مصرف کنم که جواب نمی‌داد.» اما از روی ناچاری این کار را انجام می‌داده است تا آنکه: «گفتند وضعیت خوب شد و بروید دارو و نسخه‌تان را تأیید کنید و نسخه و آزمایش مجدد بگیرید تا آنجا هم تأیید شود.» این‌جوری بوده که آن موقع مشکل رضا حل می‌شود؛ اما او می‌گوید: «بعد که دوباره رفتم دکتر و آزمایش گرفتم و بردم، این‌طوری بود که من در ماه فرضا دوازده‌تا انسولین از دو مدل احتیاج داشتم، آنجا هشت تا بیشتر تأیید نکردند و همین‌الان هم این مشکل را دارم؛ در ماه سه تا چهار تا کم می‌آورم و ناچارم یک جوری برسانم؛ اما الان اگر نسخه داشته باشی، نمی‌گویند نداریم یا گیر نمی‌آید؛ ولی اگر کسی ده تا در ماه احتیاج داشته باشد، هفت یا شش تایش را بیشتر تأیید نمی‌کنند.» خانم کشاورز از دیگر بیماران دیابتی هم می‌گوید: «من سال 80 قند گرفتم. آن اوایل قرص می‌خوردم؛ اما از بعدش انسولین مصرف کردن را شروع کردم.» از او می‌پرسم که در چند ماه گذشته با مشکل تأمین قلم انسولین روبه‌رو نشده است؟ او می‌گوید: «دکتر برای من نوورپید و لانتوس را شش تا و چهارتا می‌نویسد؛ اما مثلا چهارتا را می‌دهند؛ اما شش تا را نه.» او که بیماری دیابت در خانواده‌شان موروثی است و خواهرانش نیز از این بیماری رنج می‌برند اضافه می‌کند که «اگر بیشتر از این تعداد بخواهم، یعنی برسم به تعداد واقعی، باید دو نسخه برایم بنویسند.» او تأکید می‌کند که: «اگر در این ماه سهمیه‌ام را گرفته باشم، بیشتر از این نمی‌دهند.»
به‌هیچ‌وجه کمبود دارو وجود ندارد!
سخن‌گوی دانشگاه علوم پزشکی استان اصفهان اما در گفت‌وگو با اصفهان‌زیبا می‌گوید: «چند مدت پیش آقای دکتر اصلانی، معاون غذاوداروی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درباره این مسئله در کانال دانشگاه توضیح داده‌اند.» آرش نجیمی همچنین می‌افزاید: «در برخی از قلم‌های دارویی ممکن است محدودیت‌هایی وجود داشته باشد؛ ولی به‌هیچ‌وجه کمبود دارو وجود ندارد؛ ضمن اینکه بدون نسخه به هیچ‌کس داروی خاص داده نمی‌شود.» او در پاسخ به این پرسش که میزان دریافتی قلم انسولین برابر تجویز پزشک نیست نیز اضافه کرد: «بیماران دیابتی باید جوری قلم انسولینشان را تأمین کنند که نیاز همه استان تأمین شود.»
