
نقش مرکز اصفهانشناسی در بازخوانی و توسعه مکتب اصفهان درخور اهمیت است و این مرکز با ایجاد همگرایی در بین اندیشمندان و فعالان حوزه مطالعات فرهنگی و تمدنی اصفهان میتواند به توسعه هرچه بیشتر اندیشههای متعالی در مکتب اصفهان منجر شود

سعید محسنی، نویسنده، نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر، متولد ۱۳۵۵ در اصفهان، از چهرههای فرهنگی است که در کنار فعالیتهای هنری، سالهاست به تدریس نیز مشغول است.

از زمانی که دیگر از تختفولاد برای تدفین استفاده نمیشود، توجه به ظرفیتهای تاریخی، گردشگری و علمیپژوهشی آن بیشتر از قبل نمایان شده است. تورهای گردشگریای که بهصورت هفتگی در این مجموعه برگزار میشود، نمونهای از توجه به این ظرفیت است. برای بررسی بهتر زوایای درونی گردشگری تخصصی در تختفولاد و البته بهدوراز فضای سیاستگذاری در این حوزه، بر آن شدم که با سه تن از بهترین راهنماها و رهبران این گروههای گردشگری گفتوگو کنم.

اصفهان در طول تاریخ همواره یکی از مراکز اصلی معنابخشی به هویت اسلامی ایرانی بوده و در ایجاد و سیر تحولات سیاسیاجتماعی این مرز و بوم، بلکه دنیای اسلام نقشی اساسی ایفا کرده است؛ چه در دوران اوج خود در میانه سلسله صفویه و چه در حیات تلخ خود در دوره قاجار.

آیا میتوانیم عبارت «شهر تاریخی» را برای اصفهان به کار ببریم؟ چشمانداز زیست این شهر چگونه «است» و چگونه «باید باشد»؟ برای پاسخ به این پرسشها، این هفته با محمدعلی ایزدخواستی گفتوگویی انجام دادم.

زمانی که سودآوری زیاد به انباشت سرمایه منجر شود، باید سیستم خود را بازتولید کند و به همین منظور، باید خود را «توسعه» دهد. بر همین اساس مفهوم «توسعه» پا به عرصه تاریخ اجتماعی و سیاسی جامعه میگذارد.

«خانهتاب» سیری در فرهنگ عامه مردم اصفهان طی سالهای 1314 تا 1320 است که به سراغ وقایع تاریخی آن زمان همچون قانون کشف حجاب، ممنوعیت برگزاری مجالس روضهخوانی و قانون متحدالشکلشدن لباس رفته است.

وقتی میخواهیم تعدادی از بزرگان تاریخ را بهعنوان مشاهیر اصفهان معرفی کنیم، پیش از هر چیز باید از خود بپرسیم که معنای «اصفهان» چیست و مراد ما از این کلمه کدام است؟

هنگامی که به مشاهیر تخت فولاد نظری میاندازیم، متوجه میشویم که میتوانیم آنها را به سه دسته تاریخی تقسیم کنیم. هرکدام از این دستهها ویژگی خاص خود را دارند که با آن زمانه نسبت دارد.

در کنار بستر خشک زایندهرود که میایستی، کتاب تاریخ یک بار برایت بهطور کامل مرور میشود. در شرق خورشید هزاران ساله تاریخ اصفهان از پل شهرستان طلوع میکند و در تشت زعفرانیرنگ مغرب در پل مارنان غروب میکند. اینجا زایندهرود، تاریخ اصفهان را در فراز و نشیب روایت میکند. هرچند با لبانی خشک و تنی زخمی اما این رودخانه صدای گویای تاریخ یک ملت است.


«نفسم بند اومد از دیدن آثار موزه. احساس کردم در پاریس هستم!»؛ این روایت یکی از موزهداران اصفهان بود بعد از حضور در افتتاحیه رسمی «موزه ملی هنرهای اصفهان». افتتاحیه موزه 14بهمن1400 با حضور رئیس بنیاد مستضعفان ایران، استاندار اصفهان، مدیرکل میراث فرهنگی استان و مدیران فرهنگی و هنری شهرداری اصفهان برگزار شد.



موزه ملی هنرهای اصفهان ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ در خانه دایره اسقفی عباسآباد افتتاح شد. سید پرویز فتاح که «جریان تغییر کاربری، احیا و راهاندازی موزه» را از کاخ مرمر شروع کرده در افتتاحیه این موزه، ارگانهای مختلف شهری را مورد خطاب قرار داد و از همه خواست که بناهای تاریخی از نفسافتاده را در اختیار […]