یکی از انواع هنرهای نمایشی که پیشینهای کهن در فرهنگ ما دارد «نقالی» است. نقالی هنر انتقال مفاهیم سنجیده و غنی، با کمک سخنوری، بازیگری و میدانداری است.
نقطه عطف آن نقطهای از منحنی است که وضعیت آن دگرگون میشود؛ یعنی اگر تا قبل از آن منحنی رو به پایین بود، اکنون رو به بالای آن از آن نقطه شروع شود.
دانشمند ذوفنون، عارف وارسته، آقامحمد بیدآبادی از عالمان ممتاز و سرشناس سده دوازدهم هجری است. بیدآبادی در علوم مختلف عصر خود صاحبنظر بود؛ ولی امتیاز ویژه او، سرآمدبودن او در خلقوخوی اخلاقی بود و همین شاخصه، او را دارای نفسی تأثیرگذار نموده و شاگردان زیادی در محضر او معرفتاندوزی نموده و از حضیض عالم خاکی به ذروه عالم ملکوت رهنمون گشتند.
اگرچه انسان بهعنوان اشرف مخلوقات موجودی است که خلقت و بقا و بازگشت او از خدا و باخدا و بهسوی خداست؛ اما اینکه چگونه بتوانیم خود را بر این حقایق منطبق کنیم و انسان باشیم، بزرگترین راز هستی است.
آنچه اصفهان دوران صفوی را ممتاز میکند، انسجام مدنی این شهر است؛ به این معنا که تمامی اجزای این شهر در نسبتی هماهنگ، تمدنی ویژه را تشکیل میدهند. در راستای شکلگرفتن چنین تمدنی دولت صفوی نقش بسیار مهمی داشته است.
میرفندرسکی فقیه و حکیم بارزی بود که در فلسفه مشاء صاحبنظر بود و این خود بهخوبی مرزبندی او را با صوفیانی که فلاسفه را تکفیر میکنند، نشان میدهد.
«کاخسرهنگ»؛ سرایی قدیمی متعلق به سه دوره صفویه، زندیه و قاجار. مکانی میان بناهای قدیمی اصفهان. میان میدان شهدا و تختی. کوچه شماره 16. اصفهانی باشی و این مجموعه بینظیر را ندیده باشی باعث تأسف است.