
قدیمیترین کتابی که در کتابخانهام پیدا کردم، «تعطیلات دوساله» جناب ژول ورن است.

کتاب «تاریخ جلفای اصفهان» از آثار مهم تاریخمحور نگاشتهشده درباره منطقه جلفای اصفهان است که در سالهای 1880 تا 1881 در جلفای اصفهان به طبع رسیده است.

کتابفروشیها آخرین حلقه صنعت نشر و مقصد نهایی تولید کتاب برای رسیدن به دست مخاطباند و اصلا از اسمش پیداست: محل فروش کتاب؛ هر نوع کتاب

چند روز پیش، در نشست نقد کتاب نوجوانی با حضور نوجوانها شرکت کرده بودم.

بخشی از مقدمه شاهنامه به ستایش پیامبر اسلام و حضرت علی (ع) اختصاص دارد. فردوسی در این ابیات آنچنان که اعتقاد شیعه است، علی (ع) را وصی پیامبر(ص) مینامد و میگوید:

اصفهان، سرتاسر شهر و فضاها و محلههای خاطرهانگیزش، یادگارهای بهجایمانده از تاریخ سرشار از تلخیها و شیرینیهایش، پلها و نقشجهان و کاخ هشتبهشتش و گوشهگوشه شهر در چهار جهت جغرافیایی، انبوهی از قصههای جذاب و دلنشین را در خود جای داده است.

نوشتن از کلمه و کتاب عشق به مطالعه و خواندن میخواهد. وقتی این دلدادگی در وجود خبرنگار محترمی موج میزند، نتیجهاش میشود گزارشها و مصاحبههایی در صفحه کتاب روزنامه وزین «اصفهانزیبا» که مطالعه آنها برای علاقهمندان به این موضوع قطعا مغتنم و پرفایده است.

روزی از روزهای پاییز بود که خبر آغاز جشنوارهای ادبی منتشر شد که تا آن زمان نامش به گوشمان نرسیده بود و مشخص بود اولین دوره برگزاریاش است؛ جشنوارهای با نام جایزه ادبی «پلک».

در سالهای اخیر، همزمان با پیشرفتهای تکنولوژیک و سیطره فضای مجازی و جذابیتهایش بر زندگی بشر، مطالعه از سبک زندگیها رخت بربسته و کتاب از سبد خانوار بهطور محسوسی حذف شده است.

در ماه محرم سال جاری در سطح شهر پوسترها و بنرهایی شامل تکمصرعهایی دیدیم که به مناسبت عزای سید و سالار شهیدان زینتبخش شهر شده بودند؛ اما انتقاداتی را به دنبال داشتند.

؛ آنچه این روزها بهطور جدی احساس میشود و همه ما ملتفت آن شدهایم، جدایی کودکان و نوجوانان و بهطور کلی دانشآموزان از کتاب است. گویی شرایط زمانه و عوامل رنگارنگ حواسپرتی، دیوار بلندی از جنس جدایی میان این قشر با یار مهربان کشیدهاند.

آنچه این روزها بهطور جدی احساس میشود و همه ما ملتفت آن شدهایم، جدایی کودکان و نوجوانان و بهطور کلی دانشآموزان از کتاب است.