تا جایی که یادم است هیچوقت دوران بچگی در پاسخ این سؤال که میخواهی در آینده چهکاره شوی نگفتهام خبرنگار!
آنچه از دوران نوجوانی و جوانی به یاد دارم، همهاش بدوبدوهایم در شهر است.
حالا که روز خبرنگار را پشت سر گذاشتهایم، بد نیست گریزی بزنیم به حال بد روزنامه و روزنامهنگاری در این روزها! کمتر کسی میداند که روزنامهنگاری زنجیرهای از اتفاقات است.
شهروندروزنامهنگار را گروهی از این منظر نگاه میکنند که یکی از انواع روزنامهنگاری است. درواقع، نوعی روزنامهنگاری است در جهان رسانههای عصر جدید که خصوصا در پیوند با فناوریهای نوین شکل گرفته است.
بسیاری از چهرههای برجسته ادبیات داستانی در ایران و جهان کارشان را از دنیای روزنامهنگاری و خبرنویسی و تولید محتوای ستون جراید و مطبوعات شروع کردهاند یا حداقل در بخشی از دوران کاریشان، مدتی در این حرفه مشغول بودهاند.
در شرایطی که شهر ما اصفهان درگیر مسائل و مشکلات متعددی در حوزههای مختلف فرهنگی، اقتصادی و زیستمحیطی است، تجلیل از مقام خبرنگار و توجه به تأثیر خبر، اهمیتی دوچندان دارد.
در این شماره به مناسبت روز قلم به بررسی اجمالی عملکرد رسانههای رسمی (داخلی و خارجی) در پیروزی انقلاب اسلامی و نحوه بازنمایی آنها از مبارزهها، با مراجعه به خاطرههای پیشگامان انقلاب اسلامی در اصفهان، پرداختهایم؛ در مطلب جداگانهای هم به رسانههای کوچک و غیررسمی انقلاب، یعنی سرودهها، پخش اعلامیهها، تکثیر نوار و دیوارنوشتهها، بهعنوان بدیل رسانههای رسمی خواهیم پرداخت.
یکی از پیامدهای جنگ جهانی دوم در ایران که موجب سقوط حکومت رضاشاه شد، افزایش قابل ملاحظه تعداد مطبوعات بود. این اتفاق همراه با کاهش قدرت حکومت پهلوی در زمینه کنترل و سانسور مطبوعات، نقش مطبوعات در تحولات سیاسی-اجتماعی را افزایش داد و فرصت بیسابقهای برای افشاگری احزاب، گروهها و جناحهای سیاسی مختلف پدید آورد. انتشار نشریههای تازه و آزادی نسبی آنها، مطبوعات را به معضلی برای رژیم پهلوی بدل کرد
روز شنبه روزنامه «هفت صبح» در یکی از مطالب صفحات داخلی خود به بهانه انتشار پوستر منسوب به باشگاه سپاهان برای بازی مقابل گل گهر سیرجان، سهم اصفهان در فوتبال، اقتصاد و سیاست را موردبررسی قرار داد.
در ادامه مباحث رسانهشناسی و ذرهبین آکادمی، به سراغ چهار روزنامه فعال شهر و بررسی مختصر عملکرد آنها رفتهایم. نصفجهان، اصفهان امروز، عصر اصفهان و زایندهرود.
شماره را از خانواده گلشنی گرفته بودند. تمایلی برای حرف زدن نداشت. بار اولی که زنگ زدند، جواب درستی نداد. فکر کرد لابد بی خیال میشوند.
نبود کاغذ روزنامه در ماههای گذشته و همچنین سوءاستفاده برخی از صاحبان رسانه و دریافت کاغذ و احتکار آن باعث شده است اهالی مطبوعات در این روزها با مشکل مواجه شوند؛ موضوعی که برخی از آنها را واداشته تا تعداد صفحات روزنامه را کاهش دهند و به تعطیلی ضمائم آن روی آورند یا اینکه ناچار به انتشار روزنامه با کاغذهای نامرغوب، اما گران شوند. این اولینبار نیست که روزنامهداران با مشکل کاغذ مواجه میشوند؛ بلکه در سالهای اخیر نوسانهای ارزی و همچنین کافینبودن میزان تولیدات کاغذ در داخل کشور و جلوگیری از واردات آن، بارها مطبوعات را زیر فشار قرار داده و حتی منجر به تعطیلی آنها شده است.