
در راستای اینکه بتوانیم نقش سازنده گروههای مردمی در پیادهروی اربعین را بیان کنیم، لازم است در ابتدا تقسیمبندی از انواع آنها داشته باشیم. یک گروه، هیئات مذهبی هستند که بهصورت هفتگی یا مناسبتی جلسههای عزاداری و تبیینی برگزار میکنند.

دوگانهای در ادبیات گفتمانی است که در سالهای گذشته بحثبرانگیز شده است؛مناقشههایی که متأسفانه به دلیل عدم برخورداری از زبان مشترک میان دو گروه، به نتیجه سازندهای هم نرسیده و بهجای اینکه به آسیبشناسی اربعین ختم شود، به آسیبهای آن دامن زده است.

از دهه هفتاد به بعد جامعه ایرانی با فزونی جمعیت مواجه شده و همین امر باعث تغییرات گسترده در ساحتهای گوناگون شده است؛ مثلا همزمان با شهری شدن، مردم تمایل دارند تعاملهایشان در فضاهای عمومی شکل بگیرد و این تمایل باعث نوعی تغییر در شمایل فضاهای بیرونی شده است

به گزارش اصفهان زیبا؛

حالا که در انتهای تیرماه به سر میبریم، بیش از یک ماه از آغاز جنگ و چند هفته از پایان آن میگذرد، جنگی که همه ساحات زندگی مردم را نهتنها در زمان وقوعش که در روزهای پس از آن نیز درگیر کرد.

از ساعت 7:30 صبح 4 تیر 1404 و بعد از آن بیانیهای که شورایامنیتملی باعنوان «تحميل توقف جنگ به دشمن صهيونی و حاميان شرورش» اعلام کرد، گفتوگو و تحلیلها راجع به سرنوشت روزهای آتی ایران آغاز شده است.

از هفته پیش تا کنون که آسمان ایران شاهد حمله رژیم صهیونیستی است، اتفاقهای مختلفی در ابعاد گوناگون افتاده است.

در سالهای گذشته زیاد پیش میآمد که در صحبتهایمان از معادلات بازدارندگی میگفتیم؛ از اینکه نکند بار دیگر کشورمان دچار جنگ مستقیم شود و با چه اقدامهایی میتوان موازنهای را طراحی کرد تا دشمن جرئت نکند به کشورمان تعدی کند.

سریال «سووشون» با الهام از رمان ماندگار سیمین دانشور، بهعنوان یک اثر نمایشی پربیننده، بازتابدهنده بخشی از تاریخ معاصر ایران است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم، برخی هنجارهای فرهنگی ایرانی را زیر سؤال میبرد.

«هر روز که میگذرد، حکایت تازهای دارد.» این را قدیمیها میگفتند. بیشتر منظورشان این بود که دنیا دائما یک رنگورو ندارد و هر روز اتفاقهای متفاوتی رقم میخورد که باید برای آن آماده باشیم.

دنیای دیجیتالی امروز و حضور گستردهاش در تبلیغات تجاری، سازوکارهای جدیدی را به دنبال داشته است.

«مرگ و زندگی او در دستان شماست»؛ این جملهای است که معمولا برای ترغیب خانوادهها برای اهدای عضو اعضای عزیزانشان به کار برده میشود؛ اینکه اقدام شما میتواند فرد دیگری را به رندگی بازگرداند، میتواند چراغ یکخانه را روشن نگه دارد، میتواند گرمابخش حیات در خانوادهای دیگر باشد و… . جملههایی احساسی که به امید تأثیرگذاری در کوتاهمدت به کار برده میشود و بهتر است اینطور بگوییم که تأثیر چندانی هم ندارد!