به گزارش اصفهان زیبا؛ آغاز می‌کنم به‌نامت ای حضرت دوست هر آنچه شود به‌نامت آغاز نکوست
در حال حاضر سال‌هاست به عنوان کارشناس صدای شهر مشغول به کار هستم. کار نویسندگی کل خبرهای رادیو صدای شهر را در باکس‌های صبحگاهی و عصرگاهی، بازشنوایی تمامی برنامه‌هایی که در کنداکتور صبح و عصر رادیو جانمایی شده، آرشیو فایل های صوتی، در مواقعی گویندگی (نه مثل سابق به‌صورت روتین و روزانه) چه به صورت زنده و چه تولیدی، امور بایگانی و… برنامه‌هایی از این دست برعهده من است؛ البته در ابتدا کارم را با آموزش‌دادن فرهنگ ترافیک به دانش‌آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی شروع کردم.
هدف ما این بود که در درجه اول کودکان و در مقاطع بالاتر، همه افراد با فرهنگ ترافیک آشنا شده و با نهادینه‌شدن فرهنگ تردد در آن‌ها قطعا در آینده با شهروندان قانونمندی که از هر جهت ضوابط و مقررات را رعایت می‌کنند و حتی آن‌ها را به خانواده و سایر افراد جامعه منتقل خواهند کرد، روبه‌رو خواهیم شد.
چندسالی به همین منوال گذشت تا اینکه رادیو پیام با همکاری فیمابین شهرداری و صدای مرکز استان اصفهان حدود سال 1387 شروع به‌کار کرد. در این بین اساتیدی چون استاد حسین غزالی پایه‌گذار این کار بودند و واقعا از دل و جان در این راه تلاش و کوشش کردند. آن وقت‌ها رادیو پیام در مرکز کنترل ترافیک شهرداری اصفهان در مجموعه عباسی واقع شده بود.
در ادامه این راه و شروع به کار رادیو پیام با دوره‌های آموزشی که در صدا و سیمای مرکز اصفهان گذارنده بودم کار گویندگی را آغاز کردم. به این صورت که تلفنی و از طریق خط مستقیمی که با صدای مرکز اصفهان داشتیم، وضعیت تردد در شهر را به صورت گزارش‌های کوتاه ترافیکی به رادیو ارائه می‌دادیم که تدریجا پیام‌های گوناگون شهروندی در زمینه‌های مختلف هم به آن اضافه شد.
در همین راستا با شهرداری‌های مناطق هم در ارتباط بودیم و در برنامه «زاویه» معضلات را پاسخ می دادند. اقدام دیگر این بود که با تمام فرهنگ‌سراها، خانه‌های فرهنگ و کتابخانه‌ها به‌صورت روزانه ارتباط تنگاتنگ داشتیم. فیلم و نریشن پروژه‌هایی که در منطقه آماده بهره‌برداری می‌شد به عهده من بود.
به مناسبت‌های گوناگون هم مجری برنامه‌های شهرداری بودم. از 24 تیرماه سال 1388 تاکنون هم که با فعالیت های گوناگون در رادیو صدای شهر در خدمت دوستان و شهروندان عزیز هستم.
رادیو صدای شهر توانست با اهداف و سیاست‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، ادبی و هنری، تاریخی، ورزشی، خانواده، کودک و خردسال، جوان و نوجوان، دفاع مقدس، قرآن و معارف اسلامی جای خود را در دل مردم این شهر باز کند.
خاطره‌های خوش من برمی‌گردد به سال های اول خدمتم که با کودکان و نوجوانان بودم و چه شیرین بود نشست و برخاست با آن‌ها که هر کدام دنیای کودکی و نوجوانی خودشان را داشتند و از این بابت خوشحالم که توانستم برای ارتقای فرهنگ آمدوشد آنان در شهر، ولو قدمی هرقدر کوچک برداشته باشم و البته تمام تلاشم را در این راه به‌کار گرفتم و اکنون آن‌ها قطعا جوانانی بافرهنگ و فرهنگ‌پذیر هستند.
اصولا تنها معضل و اشکالی که در این دوره از مدیریت‌ها وجود دارد ناهماهنگی بین آن‌هاست. هرکسی ساز خودش را کوک می‌کند و راهکاری جدای از دیگران دارد. مگر نه اینکه در یک مجموعه، اهداف یکی است و همه باید برای پیشبرد آن با کیفیت هرچه تمام‌تر بکوشیم؟ پس چرا این همه تنوع سلیقه؟!
البته باید اعتراف کنم که نسبت به قبل قدری بهتر شده و امیدوارم در آینده پیش رو، شاهد چنین نگرش‌هایی نباشیم و همه دست در دست هم برای پیشبرد اهداف مجموعه‌ای که در آن مشغول به‌کار هستیم، قدم برداریم.
من تا به امروز عاشقانه کار کردم؛ چون به کارم عشق می‌ورزیدم و می‌ورزم. موقعیت‌های مختلفی هم برایم در طول سالیان کاری (28 سال) پیش آمد که می‌توانستم این شغل را رها کنم؛ ولی با وجود بی‌مهری‌های زیادی که در طول این سال‌ها از خیلی‌ها دیدم باز نتوانست دلبستگی‌ام به این شغل را کم کند.
به صراحت نمی‌توان گفت که در زمان کدام شهردار، مشکلات بیشتری از شهروندان ما حل شده؛ چون مسائل و مشکلات در مقاطع مختلف زمانی فرق می‌کرد. دور از انصاف است که بگویم کدام بهتر بودند.
شهرداران ما همه خوب بودند و برای مردم دیار نصف جهان تلاش خود را کردند؛ ولی در زمانه‌ای هستیم که مردم ما بسیار هوشیار و مطالبه‌گر شده‌اند، مشکلات را به‌شدت پیگیری می‌کنند و مسئولان هم در رفع و رجوع آن می‌کوشند؛ به‌خصوص در زمان حال که جناب دکتر قاسم‌زاده شهردار محترم اصفهان هستند و روند جدیدی از رسیدگی به مشکلات مردم را در شهرداری پی‌ریزی کردند و به جرئت می توان گفت که تا به امروز مردم از حل مشکلاتشان در محل و یا منطقه سکونتشان راضی بودند.
برنامه‌هایی از جمله «بی‌واسطه با مردم» که هربار در یکی از مناطق شهرداری اتفاق می‌افتد، برنامه صبحگاه همدلی، دیدار با مطالبه‌گران، برنامه «مردم سلام» و حضور در برنامه‌های مختلف به مناسبت‌های گوناگون شاهد این مدعاست.
