این خبر را ایسنا اعلام و در گفتوگو با محمد ظریفی اصفهانی، فرزند استاد، از زبان او نقل کرد: «مرحوم پدرم که از اساتید و هنرمندان پیشکسوت قلمزنی اصفهان بهشمار میروند، ساعت۳ نیمهشب گذشته، ۲۲ مهرماه به رحمت خدا رفتند.» به روایت او، مراسم تشییع هم شنبه، ۲۳ مهرماه از ساعت 10:30صبح از درب منزل او واقع در خیابان عسگریه، نرسیده به خیابان پروین، بنبست ۳۴ برگزار شد و پیکر استاد در قطعه نامآوران باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد. ایرنا هم در خبر اعلام درگذشت این هنرمند صنایعدستی اصفهان، نوشته است: «اسطوره قلمزنی ایران از مدتی پیش به توصیه پزشکان برای تشخیص نوع تومور مغزی در بیمارستان کاشانی اصفهان تحت عمل جراحی قرار گرفته بود. او در سالهای عمر پربرکت خود موفق به اخذ چندین دکترای افتخاری و نشان درجهیک هنری در رشته قلمزنی شده بود و چندین سال نیز به تدریس در دانشگاه هنر اصفهان و انتقال داشتههای علمی باارزش خود به دانشجویان میپرداخت.»میراثآریا در خبری به نقل از علیرضا ایزدی نوشت: «استاد علی ظریفی اصفهانی در سال ۱۳۱۵ در اصفهان چشم به جهان گشود و از همان دوران کودکی هنر قلمزنی را نزد اساتید مختلفی آموزش دید و بهدلیل علاقه فراوان به این هنر در طول حیات پربرکت خود در رشته قلمزنی ابتکارات و نوآوریهای قابلتوجهی را بر روی فلزات از خود بهجای گذاشته است. این استاد فقید که از چهرههای ماندگار استان اصفهان نیز است، بیش از هشتدهه به هنر قلمزنی مشغول بود و در دانشکده پردیس اصفهان (دانشگاه هنر) هنرجویان فراوانی را تعلیم داد و متأسفانه روز گذشته در ۸۶سالگی دیده از جهان فروبست. یادش گرامی باد.»در مصاحبهای که پیشتر ایسنا با علی ظریفی اصفهانی انجام داد، آمده بود: «دوم اردیبهشت ۱۳۱۵ خورشیدی در محله مسجد جامع عتیق اصفهان متولد شدم. من از چهارسالگی وارد حرفه قلمزنی شدم که آنوقت جنگ دوم جهانی بود؛ اما وقتی هفتساله شدم کار قلمزنی و کلا کار هنر تعطیل شد. من از چهار تا هفتسالگی در چند مغازه قلمزنی ازجمله نزد استاد محمدتقی پشوتن به کار کردن در زمینه هنر قلمزنی مشغول بودم تا اینکه دهساله شدم و دیگر برای خودم کار کردم.»در همین روایت آمده که ظریفی علاقه زیادی به درخت تاک داشت و این درخت را به هنرمندان تشبیه میکرد.او اعتقاد داشت: «درخت تاک مصداق یک هنرمند است و پربارترین و افتادهترین درختهاست و من اکثرا تاک کار میکنم. کنار کارگاه من در پشت موزه خط هم درخت تاکی روی زمین افتاده بود و بعضیها پاهایشان را روی شاخههایش میگذارند و خردش میکنند و بعضیها با آن داربست درست میکنند؛ هنرمند هم درست مثل درخت تاک، پربارترین و افتادهترین درختهاست. هنرمند مثل میوه میماند؛ چون میوه تا روی درخت رسید، میافتد؛ اما هنرمند وقتی افتاد، میرسد.» در سال 1398 البته حوزه هنری استان اصفهان مراسم رونمایی از کتاب زندگینامه و تمبر یادبود استاد ظریفی را با حضور او برگزار کرد و استاد در این مجلس روبه حضار گفت: «من راجع به هنر حرفی ندارم بزنم. هنر همیشه در همسایگی ما بوده است.من همسایه شیخ بهایی، علامه مجلسی، ابواسحاق و… بودهام و همیشه این سخن استادم که میگفت میوه تا رسید از درخت میافتد و هنرمند هروقت افتاده شد میرسد آویزه گوشم بوده و 85سال این سخن سرلوحه کارهای من است. هنرمندان میراث زنده این مملکت هستند و باید برای این میراث کاری کرد. من درس نخواندهام؛ اما سواد (زبان هنری اشیا را میفهمم) دارم».آثار این هنرمند برجسته قلمزنی ایران ازجمله «دختران تاک»، «از کودکی تا پیری» و «همیشه در یادها» در موزههای اصفهان، ایران و جهان در معرض دید علاقهمندان به هنر قرار گرفته است. ابداع روش جدیدی در قلمزنی (حرکت فلز روی فلز) که در هیچ کجای جهان سابقه نداشته است، هنر مختص استاد علی ظریفی اصفهانی بود. او در دانشکده پردیس اصفهان نیز مدت چندسال به آموزش هنر قلمزنی پرداخته است.برای آشنایی بیشتر با زندگی این هنرمند صنایعدستی اصفهان میتوانید کتاب 178صفحهای «رهایی: زندگی و آثار استاد علی ظریفیاصفهانی» را که به قلم محمدرضا رهبری و شکیبا شریفیان از نشر اسپانه در سال 1399 منتشر شده، بخوانید. کتاب دیگری هم با نام «هنر قلمزنی ایران؛ مفاخر امروز، ماندگاران فردا» توسط نشر سخن در 256 صفحه منتشرشده که در کنار نام استادانی مانند حسین علاقهمندان، اکبر صامتی، احمد فیناستیان و 11 هنرمند معاصر رشته قلمزنی، چندین صفحه از فصل دوم کتاب هم به زندگینامه زندهیاد استاد ظریفی اختصاص یافته است.