به گزارش اصفهان زیبا؛ فصل باقلا است و خیلی‌ها طرفدار آن هستند، اما در عین حال این گیاه خوراکی ضمن داشتن خواص زیاد، برای برخی مضر و عوارضی به همراه دارد.
از جمله اینکه برای بیماران مبتلا به فاویسم مضر است.
توضیحات لازم در این زمینه را می‌توانید از زبان دکتر شهلا نوروزی، کارشناس مرکز بهداشت شماره یک اصفهان مطالعه کنید.
فاویسم یا حساسیت به باقلا
فاویسم، نوعی از بیماری است که شاید چند سالی است بیشتر ما با آن آشنا شده ایم.
این بیماری را با نام «حساسیت به باقلا» هم می شناسند و به گفته پزشکان فاویسم به صورت ارثی از مادر به پسر منتقل می شود، این بدان معنا نیست که دختران از ابتلا به فاویسم در امان هستند، اما درصد ابتلای پسران بیشتر است.
بیماری فاویسم چیست؟
بیماری فاویسم یا حساسیت به باقلا، نوعی از بیماری است که به دلیل کمبود آنزیمی به نام گلوکز6 فسفات دی هیدروژناز (G6pd) بروز می کند.
این بیماری فصلی، ارثی و تغذیه ای است که به شکل کم خونی و بیشتر در اثر خوردن باقلای سبز خام و گاهی فریز شده و یا در اثر مصرف برخی از داروها و مواد شیمیایی اکسیدکننده در افراد حساس اتفاق می افتد.
راه انتقال
این بیماری ارثی است که توسط کروموزم X به فرد منتقل می شود.
افراد مبتلا در حالت عادی طبیعی هستند و هیچگونه علامتی ندارند، مگر آنکه باقلا بخورند که در این صورت دچار علائم حاد بیماری می شوند.
در ضمن فاویسم واگیری نیست و از این بابت جای نگرانی ندارد.
نشانه‌های بیماری فاویسم
در برخی از کودکان با نشانه های تقریبا مشابهی بروز می کند که به طور کلی خستگی، کوفتگی، استفراغ، اسهال، تهوع، دل درد، رنگ پریدگی، گاهی تب، کم‌خونی، ادرار پُر‌رنگ، ضعف شدید و زردی از علائم بیماری فاویسم است.
بدین ترتیب در صورت بروز علائم یاد شده در فرزندان، باید آنها را به بیمارستان برد تا اگر نیاز به خون پیدا کردند، تزریق خون انجام شود. البته شدت و علائم این بیماری در افراد مختلف است.
این علائم به طور معمول ناگهانی 24 تا 48 ساعت پس از خوردن ماده اکسیدان بروز می کنند.
اگر فرد دچار نوع مزمن و شدید کمبود آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز باشد، علاوه بر علائم بالا ممکن است دچار سنگ کیسه صفرا، بزرگی طحال، نارسایی کلیه، گلبول‌های ناقص سفید خونی و آب‌مروارید هم بشود.
فاویسم که در زیر گروه بیماری‌های عفونی قرار می‌گیرد، در همه افراد و به خصوص در کودکان باید بسیار جدی گرفته شود، چرا‌که کم خونی ناشی از این بیماری در صورت عدم کنترل به موقع می‌تواند آسیب جدی به کبد و کلیه وارد کند.
علت بیماری فاویسم
فاویسم در اثر کمبود آنزیمی به نام گلوکز6 فسفات دی هیدروژناز(G6pd) به صورت ارثی به طور معمول از مادر به پسر منتقل می‌شود.
اغلب پزشکان متخصص کودکان در اوایل دوران نوزادی تست بررسی کمبود آنزیم گلوکز-6- فسفات دهیدروژناز یا فاویسم را برای نوزاد درخواست می‌کنند تا تکلیف نوزاد از نظر این بیماری مشخص شود.
زردی کودک و ارتباط آن با فاویسم
کمبود ژن آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز را می‌توان با یک آزمایش خون، از طریق اندازه‌گیری فعالیت این آنزیم یا از طریق اندازه‌گیری مقدار بیلی روبین تشخیص داد.
راه‌های درمان کودکان مبتلا
-برای تسکین درد یا پایین آوردن تب کودک‌تان هرگز به او آسپرین ندهید. مصرف استامینوفن فقط با مقداری که پزشکان تجویز کرده‌اند، مجاز است.
-بهترین درمان برای فاویسم، پیشگیری از بروز علائم آن و عدم مصرف و مواجهه با مواد همولیزکننده گلبول‌های قرمز خونی است.
-به طور معمول درمان با تجویز سرم به مقدار کافی و در صورت نیاز تزریق خون بر حسب نظر پزشک صورت می‌گیرد.
-در مواردی که همولیز حاد خون رخ دهد، بیمار باید سریع تحت تزریق خون قرار گرفته و در موارد نارسایی حاد کلیوی به تجویز پزشک تحت دیالیز قرار گیرند.
-در برخی موارد هم به علت نابودی سلول‌های خونی، می‌توان طحال را از بدن خارج کرد.
همچنین در مواقع کم‌خونی مکمل‌های اسید‌فولیک، ویتامینE و مکمل‌های آهن به بهبودی وضعیت کمک زیادی می‌کنند.
گاهی هم به علت کاهش اکسیژن، افراد مبتلا باید تحت اکسیژن‌درمانی قرار گیرند و برای جلوگیری از نارسایی کلیوی، مایعات وریدی به آنها تزریق شود.
تاکید می‌شود مبتلایان به فاویسم به طور جدی از خوردن باقلا خودداری کنند تا بیماری‌شان تشدید نشود و دچار عوارض نشوند.
