در شرایطی که تعیینتکلیف برای بازگشایی باشگاههای ورزشی و استخرها به روزهای آینده موکول شده، یک مدیر ورزشی معتقد است هدف دولت از بازگشایی اماکن ورزشی صرفاً رفع تکلیف و مسئولیت از خود و در گیرکردن مردم به این مسئله است و برای اینکه پرداختی برای بیمه بیکاری پرسنل و حمایت اندکی از اماکن ورزشی نداشته باشد، اصرار بر بازگشایی اماکن ورزشی دارد. کماکان زمان ازسرگیری فعالیت در باشگاههای بدنسازی و رشتههای ورزشی دارای درگیری مانند کشتی، بوکس، کاراته، ووشو، جودو، تکواندو و شمشیربازی و همچنین رشته شنا و استخرها مشخص نشده و علت عدم ازسرگیری فعالیت در این موارد بر اساس نظر کارشناسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. آنها معتقدند که فعالیت در باشگاههای بدنسازی و رشتههای ورزشی بوکس، کاراته، ووشو، جودو و تکواندو پرخطر بوده و فعلا درباره آنها تصمیمگیری صورت نگرفته است و طی روزهای آینده متولیان وزارت ورزش و جوانان بههمراه مسئولان وزارت بهداشت با بررسی شرایط شیوع ویروس کرونا در این رابطه تصمیمگیری خواهند کرد. فرهاد رحیمی، دکترای فیزیولوژی ورزشی، با اشاره به تعطیلی اماکن ورزشی از ابتدای شیوع کرونا تا کنون میگوید: اماکن ورزشی در سه ماه گذشته هیچگونه درآمدی نداشتهاند و با وجود وعدههایی که دولت در زمینه حمایت از کسبوکارهای آسیبدیده داده که یکی از این کسبوکارها باشگاههای ورزشی است، متاسفانه هنوز هیچگونه حمایتی از این شغل آسیبپذیر بهعمل نیامده و این عدمحمایت باعث نگرانی و اعتراض مدیران اماکن ورزشی شده است. به اعتقاد رحیمی، انتظار میرود دولت بهصورت جدیتر به این مقوله ورود کند و حمایتهای لازم از این قشر آسیبپذیر را بهعمل آورد؛ اما گمانهزنیها حاکی از آن است که دولت به وزارت ورزش دستور داده تا شرایطی را فراهم کند که باشگاهها و اماکن ورزشی بازگشایی شوند؛ البته این بازگشایی مشکلات بسیار زیادی بههمراه دارد. او که مدیر یک مجموعه ورزشی همزمان بدنسازی و استخر است، درباره مشکلات بازگشایی احتمالی باشگاههای ورزشی تاکید میکند: در صورتی که فردی مبتلا به ویروس کرونا باشد، با توجه به ریسک بسیار بالای اماکن ورزشی، امکان انتقال این ویروس به افراد مختلف از جمله مراجعان، پرسنل و مربیان اماکن ورزشی را دارد؛ ازاینرو بازگشایی باشگاهها کار درستی بهنظر نمیآید؛ زیرا در شرایط حاضر ایجاد آسیب بسیار جدی به سلامت مردم و افزایش شدید شیوع ویروس کرونا دور از ذهن نیست. به گفته این کارآفرین ورزشی، دومین مشکل بازگشایی باشگاهها این است که اگر افرادی در اماکن ورزشی مبتلا به بیماری کرونا شوند، امکان توقف فعالیت مجدد باشگاهها وجود دارد که این موضوع تبعات بسیار زیادی را برای اماکن ورزشی در دراز مدت خواهد داشت و اعتماد عمومیافراد در زمینه سلامت این اماکن از بین میرود. رحیمی سومین مشکل بازگشایی اماکن ورزشی را افزایش شدید خطر ابتلای پرسنل این اماکن به کروناویروس عنوان کرده و میگوید: در صورتی که حتی یک نفر از پرسنل اماکن ورزشی به کروناویروس مبتلا شوند، امکان فراگیری این ویروس در بین پرسنل باشگاه و همچنین مراجعین این باشگاه وجود دارد. حال پرسش این است: آیا افرادی که در این زمینه تصمیم میگیرند، حاضرند خود و خانوادهشان را در معرض چنین خطری قرار دهند؟ این مدیر ورزشی معتقد است که با توجه به شرایط فعلی و احتیاطی که افراد در زمینه پیشگیری از ابتلا به کروناویروس دارند، ممکن است استقبال مناسبی از باشگاهها نشده و صرفا هزینه برای اماکن ورزشی ایجاد شود؛ همچنان که عدم استقبال را میتوان در مشاغل و اماکنی که در حال حاضر فعال هستند و با کمتر از 10 درصد از ظرفیت خود در حال خدمترسانی هستند، مشاهده کرد که این مسئله هزینهها و زیانهای هنگفتی برای آنها به همراه داشته است. آن طوری که رحیمی میگوید، در صورتی که اماکن ورزشی فعال شوند دستکم چند هزینه برای آنها بهوجود خواهد آمد: اول، هزینه پرسنلی که در حال حاضر تحت پوشش بیمه بیکاری هستند؛ دوم، هزینه مصرف انرژی؛ زیرا در صورت عدم فعالیت اماکن ورزشی مجبور به پرداخت هزینههای انرژی نیستند، ضمن اینکه برای اماکن ورزشی استیجاری، در زمان تعطیلی، امکان دریافت تخفیف و تسهیلات از مالکان وجود دارد؛ ولی در صورتی که اماکن ورزشی فعال شوند، دیگر امکان دریافت تسهیلات از مالکان مقدور نیست. به نظر رحیمی، با بازگشایی اماکن ورزشی ممکن است مدیران و مالکین در صورتی که استقبال مناسبی از فعالیت آنها نشود، مجبور به تعدیل نیرو شوند که این موضوع باعث ایجاد بیکاری گسترده در این زمینه خواهد شد. او با تاکید بر این نکته که دولت برای رفع تکلیف و مسئولیت، تصمیم به بازگشایی اماکن ورزشی گرفته، با اشاره به خطرات زیادی که این تصمیم به دنبال خواهد داشت، پیشنهاد میکند به جای تصمیم بازگشایی اماکن ورزشی، بستههای حمایتی را برای این قشر آسیب پذیر در نظر بگیرند و با جان و سلامت مردم بازی نکنند. این مدیر ورزشی، مهمترین دغدغه قشر باشگاهدار را مسائل اقتصادی عنوان میکند که دلیل آن ضررهای بسیار زیاد و عدم درآمد طی این چند ماه است. او اعتقاد دارد که با اندکحمایت مالی رضایت این افراد حاصل میشود و دیگر اصراری بر بازگشایی اماکن ورزشی نخواهند داشت که این مسئله کمک بسیار زیادی به سلامت مردم و جامعه خواهد کرد.