بازیکنان و مربیان تیم فوتبال ذوبآهن پس از حدود 70 روز در زمین چمن ورزشگاه ملت که به بهانه سالروز تولد اصغر فروتن، پیشکسوت تازه درگذشته این باشگاه به نام او مزین شده، حضور یافتند تا دور جدید تمرینات این تیم بدون حضور سرمربی مونتهنگرویی برگزار شود. پس از پایان مسابقات هفته بیست و یکم لیگ برتر فوتبال، به دلیل شیوع ویروس کرونا، رای به تعطیلی لیگ برتر داده شد که این تعطیلی سه ماه به طول انجامید تا اینکه با نظر سازمان لیگ، اجازه تمرین به تیمهای لیگ برتری داده شد، اما هنوز زمانی برای شروع ادامه لیگ اعلام نشده است. درست از زمانی که بحث ازسرگیری دوباره لیگ برتر مطرح بود، خبر رسید که باشگاه ذوبآهن به رادوولویچ، سرمربی تیم فوتبال این باشگاه، برای سفر به ایران و نظارت بر روند تمرینات، آمادهباش داده اما تا به امروز که نزدیک به یک ماه از این آمادهباش سپری میشود، کماکان خبری از سفر رادو به نصفجهان نیست. با توجه به غیبت سرمربی مونتهگرویی، با تصمیم مدیران باشگاه اصفهانی، تمرینات زیر نظر حسن استکی آغاز شده و باوجود شنیدههای متناقض از عدم تمایل رادو برای بازگشت به کشور، مسئولان باشگاه ذوبآهن تأکید بر بازگشت سرمربی خود دارند. احمد جمشیدی، سخنگوی باشگاه ذوبآهن، نبود پرواز را دلیل اصلی تأخیر سرمربی ذوبآهن در بازگشت به ایران دانسته و تأکید دارد که عوامل باشگاه در حال تلاش هستند تا هرچه زودتر رادولوویچ بازگردد. آنطور که جمشیدی میگوید، حقوق رادولوویچ بهطور مرتب پرداخت شده و تنها مشکل موجود بر سر راه بازگشت آقای سرمربی، مختل بودن شرایط پروازها به دلیل وضعیت کرونایی ایران و سایر کشورهاست. به گفته جمشیدی، تمرینات تیم ذوبآهن از روز شنبه شروع شده و مربیان و کمکمربیان رادولوویچ در تمرین حضور دارند و آمادهسازی تیم بدون هیچ مشکلی در جریان است. مدیر رسانه تیم فوتبال ذوبآهن نیز در واکنش به اخبار منتشرشده در خصوص عدم بازگشت رادوولویچ، تأکید دارد که اگر بنا به برنگشتن این مربی بود، دستیار او هم به ایران سفر نمیکرد.
گزینههای زیر و روی میز
اگر بنا را بر مشکلات پروازی موجود بر سر راه بازگشت رادوولویچ بدانیم، این موضوع چندان پیچیده نیست و با عادی شدن اوضاع طی یک دو هفته آینده در اروپا، او به اصفهان سفر کرده و بر سر تمرینات تیمش حاضر میشود، اما چالش اصلی باشگاه ذوبآهن، عدم بازگشت این مربی به اصفهان است. اگر دو تا سه هفته دیگر تا پایان لیگ برتر باقی مانده بود، قاعدتاً نگرانی خاصی برای ادامه لیگ وجود نداشت و به روال مرسوم در فوتبال ایران، دستیاران سرمربی جایگزین او بر روی نیمکت میشدند، اما ازآنجاکه تا پایان لیگ برتر 9 هفته دیگر باقیمانده است، مدیران باشگاه اصفهانی باید فکری اساسی برای تیم کنند. از چندی قبل برخی به دلایل نامشخص خبرسازیهایی را در خصوص سپردن سکان هدایت تیم ذوبآهن به محرم نویدکیا انجام دادند. پیشازاین نیز و زمانی که علیرضا منصوریان، پس از نرسیدن به حدنصاب تعیینشده توسط هیئتمدیره، تصمیم به جدایی توافقی از ذوبآهن گرفت، نام نویدکیا در بین گزینههای بیشمار احتمالی دیده میشد و شنیدهها از مذاکره شفاهی مسئولان ذوبی با کاپیتان سابق ذوبیها حکایت داشت، اما این مذاکره هیچگاه بهطور رسمی توسط طرفین تائید نشد. نویدکیا که حضورش در دورههای مربیگری از علاقه خود او به فعالیت در این حوزه خبر میدهد، در مقطعی در تیم سپاهان، در جایگاه مربی روی نیمکت نشست، اما این تجربه آنقدر طولانی نبود که بتوان از آن به پشتوانهای برای مربیگری او یاد کرد، ضمن اینکه نویدکیا بازیکن محبوب سپاهانیهاست و نشستن روی نیمکت دیگر تیم اصفهانی ممکن است وجهه او را نزد هواداران زردپوشش تخریب کند. از گزینه نویدکیا که چندان جدی نیست، عبور کنیم، به اسامی دیگری خواهیم رسید که هفتههای پایانی لیگ به نامشان سند خورده است که میتوان به نامهایی چون فیروز کریمی، فرهاد کاظمی و نادر دست نشان اشاره کرد. همچنین مربیان بیتیمی مانند فراز کمالوند، علیرضا منصوریان، پرویز مظلومی، اکبر میثاقیان، منصور ابراهیمزاده و محمود یاوری از جمله افرادی هستند که در چنین مقاطعی نامشان مطرح میشود. از این جمع یاوری چند سال قبل در موقعیتی که تیم ذوبآهن درگیر سقوط به دسته پایینتر بود، برای دوره کوتاهی سرمربیگری آن را برعهده گرفت و در لیگ هم ماندنی شد اما برخلاف انتظار او، برای فصل جدید مسئولان ذوبآهن تمایلی برای همکاری نداشتند و در شرایط فعلی نیز با توجه به سن و سال بالا، این مربی شانسی برای ارائه پیشنهاد ندارد. ابراهیمزاده نیز ساکن آمریکاست و بعید است برای چند هفته سختی سفر را متحمل شود. در این شرایط با خروج نام دو مربی اصفهانی از لیست، در شرایط تأسفبرانگیز سایر مربیان که همگی امتحان پس داده هستند، بهعنوان گزینههای روی میز قلمداد میشوند تا دستخالی فوتبال نصفجهان از بابت تربیت مربی و مربیسازی، بیشتر نمایان شود، اما بالاخره باید از جایی شروع کرد، آن هم چه جایی بهتر از حالا که ذوبآهن دغدغه سقوط ندارد.