در رشته‌های شنا، واترپلو، نجات‌غریق و قایقرانی تجربه مربیگری دارد، اما واترپلو بهانه گفت‌وگو با اوست. حمید شب انگیز از مربیان بین‌المللی واترپلوی کشور است که به‌عنوان مدرس با فدراسیون همکاری داشته و با تیم فولاد ماهان نیز تجربه قهرمانی در لیگ برتر را دارد. در ادامه گفت‌وگوهای سریالی با مربیان برتر ورزش استان، نوبت به این مربی رسید تا درباره رشته واترپلو و مسائل مربوط به آن صحبت کنیم.
برای مربیگری واترپلو، چه الزاماتی وجود دارد؟
الزام اصلی بلد بودن شناست؛ البته سختگیری دراین‌باره به‌اندازه مربیگری شنا نیست و بلد بودن شنای قورباغه و کرال کافی است. عموماً مربیان واترپلو، بازیکن این رشته بوده‌اند که این موضوع در بحث انتقال تاکتیک و تکنیک اهمیت زیادی دارد و برای آموزش به فراگیران، نیاز است مربی توانایی اجرا داشته باشد و کار‌کرده این رشته باشد.
پروسه مربیگری واترپلو هم مانند سایر رشته‌هاست؟
بله مانند سایر رشته‌ها علاقه‌مندان به مربیگری باید برای کلاس درجه سه ثبت‌نام کنند. برای ارتقا از این دوره، دست‌کم گذشت دو سال از دریافت مدرک قبلی و فعالیت در این رشته اهمیت دارد، تاکنون دوره درجه‌دو واترپلو در ایران برگزار نشده، اما در مقاطعی دوره‌های سولیداریتی به انجام می‌رسد و مربیان فعال در لیگ و مسابقات کشوری به تشخیص فدراسیون، در این دوره‌ها شرکت کرده و ارتقای درجه پیدا می‌کنند. دو گونه دوره بین‌المللی نیز مرسوم است که در یکی از آنها مربیان داخلی شرکت دارند و در گونه دیگری نیز مربیانی از کشورهای مختلف دنیا حضورداشته و مدرسان از سوی فدراسیون جهانی معرفی می‌شوند.
مربیگری واترپلو می‌تواند به‌عنوان یک شغل برای گذران زندگی محسوب شود؟
متأسفانه نه واترپلو رشته‌ای است که در دنیا هم چندان از آن استقبال نمی‌شود. در کشور ما هم اسپانسرها تمایل زیادی برای حمایت از این رشته ندارند و باشگاه‌های فعال آن مانند پتروشیمی، فولاد مبارکه، پلی اکریل و دانشگاه آزاد بیشتر دولتی هستند؛ ازاین‌رو نمی‌توان روی مربیگری آن حساب چندانی باز کرد.
این بحث عمومی است یا اینکه بنا به اقتضائات فرق می‌کند؟
واترپلو در رده‌های سنی رشته جذابی است، اما در رده بزرگ‌سال چندان نه ضمن اینکه رسیدن به تیم ملی نیز دشواری‌های خاص خود را دارد.
اینکه مربیان واترپلو به شنا تغییر رشته بدهند چطور؟ بالاخره شنا رشته‌ای است که در بین مردم و همه سنین علاقه‌مندان زیادی دارد؟
مدرک مربیگری واترپلو برای مربیگری در رشته شنا کافی نیست؛ زیرا برای مربیگری شنا باید چهار شنا را به‌طور صحیح بلد باشند، ضمن اینکه اصول مربیگری دو رشته هم متفاوت است و مثلاً در واترپلو تکنیک، تاکتیک و پرتاب توب اهمیت دارد، البته در برخی استخرها مشاهده شده که مربیان واترپلو به آموزش شنا اشتغال دارند و مثل این است که مربی هندبال بخواهد والیبال یاد بدهد، اما همان‌طور که اشاره کردید برخلاف واترپلو، شنا رشته محبوبی است و با توجه به توصیه‌های معصومین، خانواده‌ها توجه ویژه‌ای به این رشته دارند.
مربیان واترپلوی ایران در دنیا جایگاهی دارند؟
وقتی واترپلوی ما در دنیا صاحب موقعیت نیست، نمی‌شود از مربیان آن انتظار داشت. در چهل سال گذشته، برای رشته واترپلو یک مقام سومی به‌دست‌آمده که اگر بازهم تکرار شود، می‌توان گفت شانسی و اتفاقی نبوده است. در سطح دنیا که حرفی برای گفتن نداریم اما در قاره آسیا هم جایگاه واترپلوی ایران چهارم و پنجم است و جایگاه آن‌چنانی نداریم که انتظار داشته باشیم کشورهای دیگر از مربیان ما بهره بگیرند، همچنان که کشورهای عربی مربیان سرشناس خارجی از کشورهای اروپایی را به خدمت می‌گیرند.
به‌عنوان مربی و مدرس واترپلو، با حضور مربیان خارجی در تیم ملی موافقید؟
به نظرم وقتی واترپلوی ما در رده چهارمی آسیاست، چندان تفاوتی ندارد مربی تیم ملی خارجی باشد یا داخلی، برای نتیجه‌گیری در واترپلو تنها دانش فنی مربی ملاک نیست و ابزارهای دیگری مانند امکانات سخت‌افزاری و بازی‌های تدارکاتی نیاز است. همچنین باید واترپلو تنها دغدغه ورزشکاران باشد که در اوضاع‌واحوال اقتصادی فعلی این امر میسر نیست. یک بازیکن حرفه‌ای واترپلو باید روزانه هفت، هشت ساعت تمرین منظم در دو نوبت داشته باشد اما وقتی این رشته درآمدزا نیست، بازیکن نمی‌تواند به‌طور کامل روی تمرین مسابقه متمرکز شود.
قرار به انتخاب مربیگری بین چهار رشته‌ای باشد که در آن مدرک دارید، کدام را انتخاب می‌کنید؟
اگر ملاک مادی مدنظر باشد، شنا را انتخاب می‌کنم، اما ازنظر معنوی انتخاب من واترپلو است؛ زیرا از کودکی این رشته را دنبال کرده‌ام و عاشق آن هستم.
