به گزارش اصفهان زیبا؛ بحث سیاسی! صِرف شنیدن این اصطلاح کافی است تا خیلیها بدون فوت وقت، لباس رزمشان را بر تن کنند!
کم نیستند آدمهایی که بهخاطر مسائل سیاسی با دوستان چندینساله یا حتی اعضای خانوادهشان قطع رابطه میکنند؛ اما چرا اغلب بحثهای سیاسی تا این اندازه تلخ، آسیبزا و زننده هستند و بلافاصله به مشاجره کشیده میشوند؟
سیاست نمادی از باورها، استانداردهای اخلاقی و ایدئالهای شخصی ماست و این یعنی ما معمولا ایدئولوژی سیاسیمان را بخشی از هویتمان تلقی میکنیم.
وقتی دیدگاههای سیاسی یک فرد به چالش کشیده میشود، بخشهایی از مغز او که مرتبط با هویت فردی، احساسات و پاسخدهی به تهدید هستند، فعال میشوند؛ بهعبارتدیگر در چنین موقعیتهایی افراد احساس میکنند به هسته وجودی و اساس فردیت آنها حمله شده است.
بهعلاوه، خطمشیهای سیاسی اغلب با کسانی که آنها را نمایندگی میکنند (رهبران سیاسی)، گره خوردهاند و این باعث میشود که بحثهای ما همیشه بیطرفانه نباشد؛ بهعبارتدیگر، خیلیوقتها ما نمیتوانیم خودِ ایدهها و خطمشیهای سیاسی را به بحث بگذاریم؛ چون نسبت به سیاستمداری که آنها را پیشنهاد یا اجرا کرده است، تعصب داریم و این یعنی اگر از یک سیاستمدار خوشمان نیاید، حتی اگر ایده او خیلی هم خوب باشد، بازهم نسبت به آن دیدی منفی خواهیم داشت.
روحیه حزبی و طرفداری تعصبآمیز
اجازه دهید برای روشنشدن موضوع، شرایط کنونی جامعه آمریکا را متصور شویم. تحقیقات مرکز پژوهشی پیو (Pew) نشان میدهد که در طول سالهای اخیر، درگیریهای بین جمهوریخواهان و دموکراتها تشدید شده است.
در جریان پژوهش دیگری که سال گذشته در این کشور انجام شد، 35درصد از جمهوریخواهان و 45درصد از دموکراتها گفتند که اگر فرزندشان با فردی از حزب مخالف ازدواج کند، ناراحت خواهند شد؛ حالآنکه در سال 1960 تنها 4درصد از طرفداران هر حزب چنین تفکری داشتهاند.
همه اینها نشان میدهد که شرایط سیاسی جامعه آمریکا در حال حاضر چقدر پرتنش است.
سیاست این ظرفیت را دارد که حس تعلق یا عدمتعلق به یک گروه را در افراد برانگیزد؛ بهعبارتدیگر، شما یا اینطرفی هستید یا آنطرفی و هیچ حد وسطی هم وجود ندارد.
اگر چنین طرز فکری داشته باشید، کسانی را که همحزبی شما نیستند، بیگانه تلقی میکنید و ممکن است با آنها رفتاری غیرانسانی داشته باشید. اگر تصور کنید هرکس نظری متفاوت با شما دارد، حتما اشتباه میکند، همدلی لازم به دست نمیآید و نمیتوانید شنونده خوبی باشید و دیدگاههای دیگران را هم محترم بشمارید.
وقتی اعضای یک خانواده بر سر مسائل سیاسی اختلافنظر پیدا میکنند، شرایط میتواند از این هم متشنجتر بشود؛ چون ما خانواده را نهادی لغزشناپذیر میدانیم و بهطور پیشفرض توقع داریم اعضای آن همیشه درباره هر مسئلهای باهم موافق باشند و هیچ بحثی بینشان پیش نیاید؛ اما واقعیت اینطور نیست.
ممکن است شما در مواردی با اعضای دیگر خانواده، بهخصوص والدینتان، اختلافنظر پیدا کنید و این کاملا طبیعی است. درست است که والدین بر بینش فرزندان تأثیر زیادی میگذارند؛ اما ممکن است بچهها در جریان بلوغ، مخصوصا در دهههای 20 و 30 زندگیشان، برخی افکار و باورهای والدین را با دید انتقادی بررسی و با آنها مخالفت کنند که این میتواند هم برای والدین و هم برای فرزندان چالشبرانگیز باشد.
آنچه گفته شد، به این معنا نیست که ما نمیتوانیم با اعضای خانواده یا افراد دیگری که نظرات سیاسی متفاوتی دارند، مباحثه کنیم؛ اما باید این گفتوگوها را با ذهن باز، همدلی و تعامل سالم و سازنده پیش ببریم.
اگر بتوان یک بحث سیاسی را بهنحوی محترمانه پیش برد، میتواند تأثیرات مثبتی بر سلامت روان طرفین بگذارد؛ اما اگر هریک از دوطرف فقط حرف خودشان را بزنند و تعاملی نداشته باشند، این بحث میتواند آسیب زیادی به رابطه آنها و سلامت روان هرکدامشان وارد کند.
پیشنهادهایی برای داشتن بحثهای سیاسی سالم و سازنده
با نیت تغییردادن نظر دیگران، با آنها وارد بحث نشوید، بلکه هدف خود را رسیدن به درک بهتر از دیدگاه آنها و منطق پشت آن بدانید. در این صورت میتوانید نظرات آنها را معتبر بشمارید؛ حتی اگر با محتوایشان موافق نباشید. چنین مباحثهای کمتر حالت دفاعی و تهاجمی پیدا میکند و کمتر ممکن است به بیراهه کشیده شود.
بحث را با نقاط مشترک و موضوعات موردتوافق آغاز کنید تا از میزان تنشها کاسته شود و استرس طرفین پایین بیاید.
به یکدیگر حمله نکنید؛ بهعنوانمثال، از عباراتی که با «تو» شروع میشوند، اجتناب کنید؛ چون باعث میشوند طرف مقابل حالت تدافعی به خود بگیرد. بهجای اینکه بگویید «تو اصلا حرف من را نمیفهمی»، جمله خود را با «من» شروع کنید: «من احساس میکنم ما در حال حاضر متوجه منظور همدیگر نمیشویم.»
وقتی احساس میکنید بحث دارد به تنش کشیده میشود، آرامش خود را حفظ کنید. چند نفس عمیق بکشید و مؤدبانه موضوع صحبت را عوض کنید.
واقعا به حرفهای طرف مقابلتان گوش دهید تا بفهمید که ایدئولوژی او از چه چیزی نشئت گرفته است؛ بهعنوانمثال، آیا از روی ترس به چنین طرز فکری رسیده است یا شاید ناراحتی؟ در این صورت میتوانید همدلی بیشتری با او داشته باشید.
وقتی بحثهای شما با دیگران مدام به مشاجره بکشد، پس از مدتی مطرود و تنها خواهید شد؛ پس اگر چنین شرایطی دارید، از مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.
منبع: healthline.com