به گزارش اصفهان زیبا؛ نسیم محرم، نسیم رحمت و عشق، وزیدن گرفته است. ماه محرم، اولین ماه قمری، ماه عزاداری اشرف اولاد آدم است. مطلع‌الفجری است که ندای هَل مِن ناصر یَنصُرُنی و هَل مِن ذابّ یذُّبُّ عَن حرمِ رَسُول‌اللهِ، از آن به گوش می‌رسد.
محرم تکرار زمانی حادثه‌ای است که اگرچه یک‌بار در تاریخ بشریت به‌وقوع پیوسته است؛ اما تجلیات روحانی آن هرساله تکرار می‌شود؛ حادثه‌ای عظیم که در آن سبعیت و دشمنی دشمنان دین خدا و مظلومیت و حقانیت انسان‌هایی متعهد و مخلص، به نحوی تأثیر‌گذار نمایش داده شده است.
شهادت امام حسین (ع) این ماه را به ماه حزن مبدل کرده است. امام صادق (ع) در بخشی از زیارت اربعین می‌فرمایند: «حسین جان، تو جان دادی، «لِیَسَتَنقذَ عِبادِکَ مِن الجِهالَه» تا اسلام ناب محمدی زنده بماند.»
برای ورود به وادی دوست و محبوب، سرور و سالار شهیدان، اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام بایستی مؤدب به آدابی شد. از جمله:
آداب ظاهری
پوشیدن لباس سیاه (تهیه لباس سیاه برای خود و خانواده)
پاک‌سازی معابر، کوچه‌ها، خیابان‌ها، مساجد و حسینیه‌ها و آراستن آن‌ها با نمادها و پرچم‌های ماتم و عزا
آداب باطنی
اما آنچه مهم‌تر از این تجلیات ظاهری است، همگام‌شدن با این مکتب سراسر عشق و محبت، با نیت و قلبی پاک است. کسی که خود را ارادتمند، محب و عزادار سیدالشهدا می‌داند، بایستی از همه نظر متخلق به اخلاق حسینی شود.
خلع نعال
ادب ورود به این ماه عزیز این است که مصداق بارز «فَخلَع نَعلَیکِ» باشیم. دعوت حسین بن علی (ع) را لبیک گفته و با حضرتش سیر کنیم.
با کنارگذاشتن تعلقات و قراردادن جوهره انسانی خود در برابر نفحه‌ای از نفحات روحانی این ماه شریف، می‌توانیم از آثار معنوی این ماه مبارک بهره‌مند شده و به چشمه خروشان حسینی دست یابیم.
استغفار
جلادادن روح و قلب از زنگار گناه و مراقبت از اعضا و جوارح از آلوده‌شدن به انواع معاصی و نا‌خالصی‌ها، از دیگر اقداماتی است که بایستی یک عزادار واقعی انجام دهد.
زبان، دست، پا و تمام اعضایی که می‌خواهند مصیبت آن حضرت را جاری کنند، باید از هرگونه پلیدی به دور باشند و پاک و مطهر آن‌گونه که سزاوار محبان اهل بیت (ع) است، به محفل حسینی داخل شوند.
افزایش معرفت به ساحت اقدس سید اولاد انسان
درک مقام و مرتبه حسین‌بن‌علی (ع) از دیگر آداب ورود به این ماه عزیز است.
تعمق، مطالعه و تفکر در اقیانوس بی‌کران اخلاقیات حسینی و آشناسازی خود و خانواده با اهداف این قیام باعث می‌شود که عاشورا را جریانی مستمر دانسته و آن را مبارزه دائمی حق علیه باطل و نه یک واقعه تاریخی گذرا و موقتی تلقی کرد.
آشکارکردن حزن و اندوه
امام رضا علیه‌السلام می‌فرمود: هرگاه ماه محرم فرا می‌رسید، پدرم دیگر خندان دیده نمی‌شد و غم و افسردگی بر او غلبه می‌یافت تا روز دهم. روز دهم، روز حزن و گریه‌اش بود و می‌فرمود: در این روز حسین (ع) کشته شد. (امالی صدوق، ج ۱، ص ۱۲۸).
سزاوار است که محبان آل الله نیز از مزاح و خنده و دیگر سرگرمی‌های مسرت‌بخش دنیوی خودداری کنند؛ به گونه‌ای که حالت ماتم و اندوه در نفس و روحشان پدیدار شود.
تمرین اخلاص
خالصانه و صادقانه به محضر سیدالشهدا (ع) وارد شویم. عشق‌ورزی به آستان امام حسین (ع) از امتیازات ویژه هر انسانی است. در فرازی از زیارت امین‌الله از خداوند این‌گونه درخواست می‌کنیم که: «خدایا مرا طوری قرار بده که برگزیدگان از اولیای تو را دوست بدارم و در زمین و آسمان محبوب شوم.»
سلام
سپاس از مطالب خوبتون
انشاءالله ما هم بهترین ورود را به این ماه داشته باشیم و با دستی پر از این ماه خارج شویم.
رب ادخلنی مدخل صدق…