به گزارش اصفهان زیبا؛ استاد کریم عربتهرانی متولد آذر 1359 در شهر اصفهان و در خانوادهای پرجمعیت و مذهبی چشم به جهان گشود. او که دیپلم گرافیک دارد، از سن 9سالگی علاقهمند به خوشنویسی و خط بوده است. استاد عربتهرانی از افراد بنام پارچهنویسی در کشور هستند و در حال حاضر سفارشهایی از کل کشور دارند.
علاقه شما به هنر و خوشنویسی و خطاطی از چه موقعی شروع شد؟
بنده از دوران کودکی و از سن 9سالگی علاقهمند به هنر و گرافیک بودم. در سن 17سالگی از هنرستان و رشته گرافیک انصراف و بهنوعی ترک تحصیل کردم؛ حتی با وجود اینکه خانواده مخالفت زیادی با ترک تحصیل بنده داشت؛ اما من عزمم را جزم کرده بودم برای فعالیت حرفهای در بحث خطاطی و خوشنویسی؛ بههمیندلیل یادگیری در کلاسهای انجمن خوشنویسان اصفهان را آغاز کردم و ازآنجاییکه این دورهها نیز کافی نبود از معلم خصوصی هم استفاده کردم. استاد جعفری از اساتیدی هستند که با ایشان بهصورت خصوصی دوره گذراندم.
پس از ترک تحصیل چه کردید؟
از آنجایی که فعالیتهای هنری هزینهبر است، به خاطر اینکه بتوانم شهریه کلاسها و دورهها را پرداخت کنم، از صبح تا عصر به شغل بنایی مشغول بودم و پس از آن به یادگیری میپرداختم. این فعالیت تا حدود یکسالونیم ادامه داشت.
پس از یکسالونیم توانستم قلممو و رنگ بخرم و بهنوعی کار خود را شروع کردم. اولین پارچهای که نوشتم برای اردوی زیارتی مشهد مقدس بود و آن روز نقطه آغاز فعالیت هنری و کاری بنده شد.
مدتی بود که مشمول خدمت سربازی شدم و در حال غیبتخوردن بودم. از خوش حادثه در سربازی نیز مسئول تبلیغات سپاه پاسداران شدم. در آنجا کارگاهی در اختیار بنده گذاشته شد و حدود 18ماه در این کارگاه مشغول پارچهنویسی شدم؛ حتی برای دیوارنویسی به جنوب کشور رفتم و در آنجا هم فعالیت داشتم.
شروع فعالیت پس از سربازی چگونه بود؟
بهغیر از علاقه شخصی به هنر و خوشنویسی، بارزترین دلیل اینکه بنده به سمت این حرفه رفتم، این بود که کارم در خدمت دین و اعتقادم باشد و بهنوعی خودم از این حرفه بهره روحی و کاری میبردم.
یکی دیگر از سختیهای شروع کار این بود که با توجه به اینکه افراد زیادی خوشنویس بودند، بنده دنبال یک کار خاص و حرکت جدید بودم. در دهه 80 بیشتر هیئتها از پارچههای گلدوزیشده استفاده میکردند که بسیار زیبا بود؛ ولی ما نوشتن روی پارچه را آغاز کردیم که بسیار از آن استقبال شد.
در حال حاضر هنرمندان بسیار زیادی در این عرصه پا گذاشتهاند و مشغول کار هستند. بنده با اکثر پارچهنویسان ارتباط و رفاقت دارم. سطح کارها بسیار بالا و خوب است.
از داستانهای ویژهای که در دوران فعالیتتان رخ داده است بگویید.
داستانهای زیادی از سالهای فعالیت هنریمذهبی بنده وجود دارد. یکی از آن داستانها این بود که در همان سالهای اول بنده از طرف یکی از دوستداران اهلبیت سفارشی آمد که قرار شد یکپارچه سه در چهار با جمله «یا کاشف الکرب عن وجه الحسین» طراحی شود.
آن بزرگوار تربت اعلای امام حسین علیهالسلام را برای ریختن درون رنگ آوردند. آن محب اهلبیت تأکید بسیاری برای حفظ حرمت این تربت داشتند. بنده از ایشان پرسیدم که داستان این تربت چیست و ایشان توضیح دادند که این تربت متعلق به 60 سال پیش است. پدربزرگ بنده بنای قتلگاه امام حسین بودند. این تربت از خاک خود قتلگاه سیدالشهداست و مقدس است.
به یاد دارم آن پارچه را که نوشتم مقداری رنگ اضافه مانده بود و با اجازه از صاحب تربت آن را برای پارچه دیگری استفاده کردم. یک دوست مداح داشتم که آمد پیشمان برای پارچهای با جمله «السلام علیک یا اباعبدالله». بنده این پارچه را نوشتم و پس از یک ماه آن مداح اهلبیت را دیدم.
چیزی که برای من جالب بود، این بود که دوست من میگفت هر زمان به این پارچه نگاه میکنم، اشک از صورتم جاری میشود و این پارچه معنویت خاصی دارد. بنده هم داستان تربت داخل رنگ این پارچه را برای ایشان تعریف کردم.
در حالت کلی پارچه بعد از مدت حدودا پنجسال از بین میرود و کهنه میشود؛ اما در حال حاضر بعد از گذشت حدود 20سال هنوز که هنوز است این پارچه در آن هیئت نصب میشود و زینتبخش مجلس امام حسین(ع) است.
بداههنویسی از ویژگیهای بارز شماست. اگر امکان دارد در این باره توضیحاتی بفرمایید.
برای بداههنویسی زحمت زیادی کشیدم. اینطور نبوده که صبح از خواب بلند شوم و در بداههنویسی مهارت پیدا کرده باشم. باورم این است که باید سطح کار بالا باشد؛ یعنی حرفهایبودن در کار از نیازهای اصلی است.
در خوشنویسی تمرین زیاد باعث خستگی میشود. بنده سعی کردم طی این سالیان بهصورت مرتب تمرین انجام بدهم. با تمرین بسیار و سعی و تلاش طی این 20سال توانستم در بداههنویسی به مهارت برسم. اعتقاد بنده این است که در کار مذهبی و دینی، از نورانیت قرآن و عترت بهرهمند میشویم و با تمام وجود این را حس کردهام.
در دوران یادگیری توانستم دفعاتی خدمت استاد بزرگوار معینالکتاب باشم. ایشان همیشه نکات مهمی را میفرموند. یکی از نکات مهم ایشان این بود که سعی کنید همیشه در حال نوشتن باشید. بنده این نکته را بسیار مهم میدانم. در سفری که مدتی پیش به تهران داشتم، تمام وسایلم را به همراه خودم بردم تا در خدمت اهلبیت علیهالسلام باشم.
سفارشهای شما بیشتر از کدام نقاط کشور است؟
اکثر سفارشها از استان تهران است؛ اما از اصفهان و علیالخصوص خمینیشهر که به حسینیه ایران نیز معروف است و بیشترین هیئتهای کشور در این شهرستان برگزار میشود نیز سفارشهای زیادی دارم.