بایدن به غیر از معاون منتخب رئیس‌جمهور «کاملا هریس» و رئیس دفترش «ران‌کلاین» که از مقامات حزب دموکرات و دستیاران قدیمی‌اوست، هنوز هیچ یک از اعضای کابینه خود را معرفی نکرده است. اما گمانه‌زنی‌هایی در این رابطه وجود دارد. به طور معمول، رئیس‌جمهور منتخب کمی بعد از انتخاب کابینه را تشکیل می‌دهد تا سنا بتواند جلسات رسیدگی را از اوایل ژانویه آغاز کند و انتصابات را به محض شروع دوره ریاست جمهوری تأیید کند. در تضاد کامل با کابینه بسیار سفیدپوست و مرد ترامپ، بایدن بارها ابراز تمایل کرده است که یک گروه مشورتی را تشکیل دهد تا با دقت بیشتری دموگرافی کشوری که قرار است در آن خدمت کنند را منعکس کند. مأموریتی که با انتخاب اولین آفریقایی‌آسیایی تبار که همزمان نخستین زن معاون رئیس‌جمهور در ایالات متحده نیز محسوب می‌شود، آغاز شد. او در تابستان سال گذشته در مقاله‌ای نوشت و در آنجا گفته بود: «در بخش‌های مختلف از کلاس‌های درس تا اتاق دادگاه‌ها و کابینه رئیس‌جمهور ما باید اطمینان حاصل کنیم که رهبری و نهادهای ما واقعا شبیه آمریکا هستند.» منابع گوناگون از جمله پولیتیکو ، نیویورک تایمز و USA Today تاکنون گمانه‌زنی‌هایی را درباره لیست کابینه احتمالی بایدن مطرح کرده‌اند که البته این گزینه‌ها به وسیله هیچ منبعی به صورت رسمی‌تأیید نشده است. با این حال نام برخی از افراد به صورت جدی‌تری در فضای سیاسی آمریکا و در میانه رسانه‌های این کشور مطرح شده است. در اینجا به صورت اجمالی وضعیت تصدی وزارتخانه‌های گوناگون را بررسی می‌کنیم.
وزارت کشاورزی
برای رهبری این وزارتخانه نام افرادی چون خانم «هایدی‌هایتکمپ» (سناتور ایالت داکوتای شمالی)، خانم «کالین پیترسون» (نماینده مین)، خانم «مرکیا فاج» (نماینده اوهایو) و خانم «چری بوستوس» (نماینده ایلی نوی) مطرح است. در این میان به نظر می رسد «هایدی‌هایتکمپ» شانس بیشتری برای راهیابی به کابینه داشته باشد. او در زمینه کشاورزی فعالیت‌های گوناگونی داشته و از مدافعان جدی امور روستایی به شمار می‌رود. «امی‌کلوبوچار» (سناتور مینهسوتا) نام دیگری است که برای این وزارتخانه مطرح شده؛ خانم کلوبچار دادستان پیـــشـــین «میـــنیاپولیــس» و کاندیدای ریاست جمهوری در رقابت‌های درون‌حزبی دموکرات‌ها بود که در طول فعالیت‌های خود برنامه‌هایی در زمینه حمایت از محصولات کشاورزی داشته است. از او به‌عنوان دادستان کل احتمالی نیز نام برده شده است.
وزارت بازرگانی
در این وزارتخانه نام «روهیت چوپرا» (از مدافعان مصرف‌کنندگان آمریکایی و کمیسیونر کمیسیون تجارت فدرال)، «سوزان هلپر» (استاد اقتصاد)، «مک‌ویتمن» (مدیر اجرایی پلتفرم موبایل کوییبی، مدیر اجرایی سابق شرکت ای‌بی، نامزد سابق فرمانداری کالیفرنیا)، «تری‌مک اولیف» (استاد میهمان دانشگاه جورج میسون، فرماندار سابق ویرجینیا، رئیس سابق کمیته ملی دموکرات‌ها) و «ملودی‌هابسون» (رئیس و مدیر اجرایی شرکت سرمایه‌گذاری «آریل اینوستمنتس» و رئیس سابق شرکت انیمیشن‌سازی «دیم ورکس انیمیشن») به میان آمده است.
وزارت دفاع (پنتاگون)
پلیتیکو که یک سازمان روزنامه‌نگاری سیاسی است درباره این وزارتخانه شانس کسانی چون «میشل فلورنوی»، «تامی‌داکورث» و «جک رید» را بیش از دیگران دانسته است. منابع دیگری چون نیویورک‌تایمز به نام «جی جانسون» وزیر سابق امنیت داخلی نیز اشاره کرده‌اند که در صورت انتخاب اولین وزیر دفاع سیاه‌پوست خواهد بود. با این حال به نظر می‌رسد در این رابطه شانس خانم «فلورنوی» بیش از دیگران است. او که پیش‌تر سمت معاونت وزیر دفاع را داشته نیز در صورت انتخاب نخستین زنی خواهد بود که به عنوان وزیر دفاع در آمریکا خدمت خواهد کرد. خانم «داکورث» سناتور ایالت ایلینوی که در جنگ عراق هر دوپای خود را از دست داده و پیش‌تر دستیار وزیر کهنه‌سربازان بوده هم در این وزارتخانه شانس حضور دارد.
وزارت خارجه
برای این وزارتخانه از مدت‌ها پیش نام «سوزان رایس» بیش از دیگران مطرح بود. مشاور سابق امنیت ملی دولت اوباما و سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل، به جهت واکنشی که در جریان حمله به کنسولگری ایالات متحده در شهر بنغازی لیبی داشته است، همچنان مورد انتقاد شدید جمهوری‌خواهان قرار دارد. «آنتونی بیلکین» (مشاور سیاست خارجی بایدن، معاون سابق وزارت خارجه و معاون سابق مشاور امنیت ملی)، «کریس کونز» (سناتور ایالت دلاور)، کریس مورفی (سناتور ایالت کانتیکت)، ویلیام برنز (رئیس اندیشکده کارنگی و معاون سابق وزیر خارجه) بخت‌های دیگر حضور در این وزارتخانه هستند. پست مهم دیگر کابینه در حوزه خارجی «سفیر آمریکا در سازمان ملل» است که در آنجا «وندی شرمن» معاون سابق وزارت خارجه آمریکا شانس بالایی دارد. او در جریان توافق هسته‌ای با دولت ایران نیز نقش فعالی داشته است.
وزارت آموزش و پرورش
بایدن پیش از پیروزی وعده داده بود که یک معلم و شخصیت صنفی را در رأس این وزارتخانه به خدمت بگیرد. به نظر می‌رسد در این سمت، شانس خانم «لیلی اسکلسن گارسیا» (معلم دروه ابتدایی و رئیس سابق انجمن ملی آموزش) و خانم «رندی وینگارتن» (رئیس فدراسیون معلمان آمریکا) بیش از دیگران است. همچنین نام «لیندا دارلینگ هموند» (استاد دانشگاه استنفورد) نیز در این وزارتخانه مطرح است.
وزارت مسکن و شهرسازی
برای این وزارتخانه گزینه‌های مختلفی پیش روی بایدن قرار دارد. خانم «کارن باس» (نماینده کالیفرنیا در مجلس نمایندگان)، «الوین براون» (شهردار سابق جکسون‌ویل در فلوریدا)، «اریک گارستی» (شهردار لس آنجلس)، خانم «کیشا لنس باتمز» (شهردار آتلانتا)، خانم «دایان ینتل» (رئیس و مدیر اجرایی بنیاد «ائتلاف ملی مسکن برای افراد کم‌درآمد») و «موریس جونز» (معاون سابق وزیر مسکن در دولت اوباما) شخصیت‌های اصلی به شمار می‌روند.
وزارت کهنه‌سربازان
«تامی‌داکورث» کهنه سرباز جنگ عراق که نامش در وزارت دفاع نیز مطرح است، اینجا هم شانسی برای کسب صندلی وزارتخانه «کهنه‌سربازان» دارد. او پیش‌تر فعالیت‌های زیادی در این حوزه انجام داده و به نظر می‌رسد گزینه مطلوبی برای این وزارتخانه باشد. با این‌حال «پیت بودجج» شهردار سابق شهر «ساوث بند» که در انتخابات مقدماتی رقیب بایدن برای کسب نامزدی حزب دموکرات بود، در این وزارتخانه احتمالا از شانس بالایی برخوردار باشد.
وزارت بهداشت و خدمات انسانی
از آنجا که موضوع کرونا و مراقبت‌های بهداشتی بیش از هرزمان دیگری در آمریکا داغ است، تصدی کرسی این وزارتخانه اهمیت پیدا می‌کند. خانم دکتر «مندی کوهن» که به خاطر تلاش بلند‌پروازانه خود در تغییر روش پرداخت دولت برای مراقبت‌های بهداشتی شناخته شده است، یکی از نامزدهای این سمت است. این پزشک و استاد دانشگاه کارولینای شمالی به عنوان مدیر ارشد عملیاتی در مراکز خدمات پزشکی در دولت اوباما نیز خدمت کرده است. خانم «میشل لوجان گریشام» (فرماندار ایالت نیومکزیکو) که اخیرا به عنوان یکی از پنج رئیس تیم انتقال بایدن منصوب شده است نیز شانس بالایی در این پست دارد. باتوجه به سابقه فرمانداری او در شرایط بحران کرونا احتمال می‌رود، گزینه اصلی بایدن برای این سمت باشد.
وزارت انرژی
«ارنست مونیز» فیزیکدان هسته‌ای و وزیر انرژی دولت اوباما برای ما ایرانیان چهره‌ای شناخته‌شده است؛ چرا که در جریان مذاکرات هسته‌ای با آمریکا عضو تیم مذاکره‌کننده آمریکایی بود و نقشی اساسی در جزئیات فنی توافق هسته‌ای داشت. حالا نام او به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی برای بازگشت به وزارتخانه انرژی مطرح است. «جی‌اینسلی» (فرماندار واشنگتن) که فعالان محیط زیست به جهت وعده‌هایش در «بستن کارخانه‌های زغال‌سنگ تا سال 2030» نام او را تبلیغ می‌کنند، نیز در این وزارتخانه احتمال ورود دارد. «الیزابت شروود رندال» (معاون سابق وزیر انرژی در دولت اوباما و مشاور کاخ سفید در زمینه سلاح‌های کشتار جمعی و کنترل تسلیحات) و «آرون ماجومدار» (استاد مهندسی در دانشگاه استنفورد) نیز شانسی برای انتخاب به عنوان وزیر انرژی دارند.
وزارت خزانه‌داری
سناتور «الیزابت وارن» رقیب بایدن در دور مقدماتی انتخابات، اگر قرار باشد جایی در دولت او کسب کند، احتمالا به وزارت خزانه‌داری خواهد رفت. با این حال نامزدهای این وزارتخانه نیز کم نیستند. «رافائل بوستیک» (رئیس و مدیر اجرایی بانک فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) در آتلانتا) نیز برای این پست مطرح است. او که به خاطر استدلالش مبنی بر اینکه نژادپرستی سیستمی به اقتصاد کل آمریکا آسیب می‌زند، مشهور است، اگر بتواند به این وزارتخانه راه پیدا کند، نخستین سیاه‌پوستی خواهد بود که به این سمت می‌رسد. خانم «لائل براینارد» (عضو ارشد فدرال رزرو که پیش‌تر معاون وزارت خزانه‌داری بوده است، به نظر بسیاری شانس اصلی حضور در این وزارتخانه است. او معمولا به عنوان یک فرد میانه‌رو در نظر گرفته می‌شود که از سوی چپ‌ها به دلیل عدم‌تمایل به گرفتن موضع سفت و سخت درباره دستکاری ارز در زمان حضور در خزانه‌داری مورد انتقاد قرار دارد. «راجر فرگوسن» (معاون سابق فدرال رزرو) و «ملودی‌هابسون» (رئیس و مدیر اجرایی شرکت سرمایه‌گذاری «آریل اینوستمنتس») نیز در لیست نامزدهای بایدن برای وزارت خزانه‌داری قرار دارند.
وزارت کار
اینجا جایی است که دیگر سناتور مشهور دموکرات و رقیب اصلی بایدن در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری شانس حضور دارد. «برنی سندرز» (سناتور ایالت ورمونت) خود نیز پیش‌تر برای حضور در این سمت ابراز علاقه کرده بود. با این‌حال به نظر می‌رسد همچنان توافق جدی در این رابطه میان او و بایدن صورت نگرفته است و انتخاب مجددش در ایالت ورمونت به عنوان سناتور این احتمال را کم‌رنگ‌تر می‌کند. خانم «جولی سو» (وزیر آژانس کار و توسعه نیروی کار در کالیفرنیا) احتمالا بخت اصلی این سمت از سوی بایدن محسوب می‌شود که باتوجه به تجربه‌اش در حوزه حقوق کارگران ممکن است بتواند، وعده‌های بایدن درباره سامان بخشیدن به امور کارگران را تحقق بخشد. «ست هریس» (معاون سابق وزیر کار)، «اندی لوین» (نماینده میشیگان)، «تام پرز» (رئیس کمیته ملی دموکرات‌ها و وزیر سابق کار)، «اندی لوین» (نماینده میشیگان در مجلس نمایندگان) و «سارا نلسون» (رئیس اتحادیه خدمه هواپیما) نیز از بخت‌های دیگر این وزارتخانه به شمار می‌روند.
وزارت کشور
در این وزارتخانه شخصیت‌هایی چون «استیو بولاک» (فرماندار مونتانا که در زمینه زیست‌محیطی فعال است)، خانم «دب‌هالند» (نماینده نیومکزیکو که به عنوان نایب‌رئیس کمیته منابع طبیعی مجلس فعالیت می‌کند)، «مارتین‌هاینریش» (سناتور نیومکزیکو)، «تام یودال» (دیگر سناتور نیومکزیکو) و «رائول گریهلوا» (نماینده آریزونا در مجلس) برای ورود به کابینه مطرح هستند.
وزارت دادگستری
«خاویر بسرا» (دادستان کل کالیفرنیا که جانشین کاملا هریس در این سمت شد و عضو سابق کنگره کالیفرنیاست) یکی از بخت‌های حضور در وزارت دادگستری است. همان‌گونه که پیش‌تر مطرح شد، «امی‌کلوبوچار» (سناتور مینهسوتا) نیز فرصت حضور در این سمت را دارد. با این حال اغلب گمانه‌زنی‌ها شانس «داگ جونز» (سناتور آلاباما دادستان سابق آمریکا در منطقه شمالی آلاباما) را برای حضور در این وزارتخانه، بیش از هرکس دیگری می‌دانند. سوابق بی‌عیب‌و‌نقص او در زمینه حقوق مدنی درون حزب دموکرات و سابقه دوستی با بایدن این احتمال را افزایش می‌دهد، اما فشارهای برخی از هواداران بایدن برای انتخاب یک سیاه‌پوست به عنوان دادستان کل تاحدودی کار او را دشوار کرده است. «تام‌پرز» (رئیس کمیته ملی دموکرات‌ها و وزیر سابق‌کار) در این موقعیت نیز شانس انتخاب دارد. همچنین نام خانم «سالی ییتس» (دادستان سابق آمریكا در آتلانتا و معاون دادستان كل) که مدت کوتاهی سابقه سرپرستی وزارتخانه در دوره ترامپ را داشته هم در این فهرست به عنوان تنها زن مطرح است. او به دلیل عدم تمکین از دستور ترامپ برای دخالت وزارت دادگستری در جلوگیری از ورود شهروندان چند کشور مسلمان به ایالات متحده، توسط رئیس‌جمهور اخراج شده بود.
وزارت امنیت داخلی
یکی از شخصیت‌های شناخته‌شده‌ای که گمان می‌رود در رأس این وزارتخانه قرار بگیرد، «الخاندرو مایورکاس» (معاون سابق وزارت امنیت داخلی در دولت اوباما و دادستان فدرال در کالیفرنیا) است. او یک وکیل کوبایی‌آمریکایی محسوب می‌شود و در صورت انتخاب اولین لاتین‌تبار در این پست خواهد بود. خانم «وال دمینگز» (عضو کنگره از فلوریدا و فرمانده سابق پلیس اورلاندو) نیز از دیگر بخت‌های احراز این سمت است. همچنین «خاویر بسرا» که نامش برای وزارت دادگستری نیز مطرح شده، در این سمت نیز شانس حضور دارد. برخی نیز نام «هولیان کاسترو»را (شهردار سابق شهر سن آنتونیو در تگزاس و وزیر پیشین وزیر مسکن و توسعه شهری) که تلاش نافرجامی برای انتخاب به عنوان نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری این دوره داشت، در این لیست قرار می‌دهند.
وزارت حمل‌و‌نقل
در این وزارتخانه نیز نام «اریک گارستی» (شهردار لس‌آنجلس و رئیس سابق شورای این شهر)، «ارل بلومنتاوئر» (عضو مجلس نمایندگان آمریکا و عضو سابق شورای شهر پورتلند)، «رام امانوئل» (شهردار سابق شیکاگو و رئیس سابق ستاد کارکنان دولت اوباما) و خانم «بث آزبورن» (مدیر حمل‌و‌نقل برای آمریکا و دستیار سابق معاون وزیر در امور حمل‌و‌نقل) مطرح است. شاید شانس آقای «گارستی» در این سمت به جهت همراهی دامنه‌دار و تمام‌عیارش با کمپین بایدن در طول رقابت‌ها بیش از دیگران باشد.
چالش‌های انتخاب
به این‌ترتیب باتوجه به اظهارات بایدن تاکنون، انتظار می‌رود که یک دولت متنوع باحضور پررنگ زنان (اگر نگوییم اکثریت زنان)، شخصیت‌های رنگین‌پوست، دموکرات‌های مترقی و میانه‌رو و حتی به طور بالقوه برخی از جمهوری‌خواهان معتدل در انتظار آمریکا باشد. چنین کابینه‌ای می‌تواند در صورت داشتن افراد رنگین پوست یا زنان در رأس وزارت خزانه‌داری و دفاع دو وزارتخانه باقی‌مانده که در طول تاریخ توسط مردان سفیدپوست هدایت می‌شدند، برگ تازه‌ای در پیشبرد دمکراسی آمریکا ایجاد کند. با این همه به نظر می‌رسد بایدن در جریان انتخاب اعضای کابینه خود محدودیت‌هایی نیز داشته باشد. او قصد ندارد دموکرات‌های زیادی را از کنگره انتخاب کند و منجر به از دست دادن اکثریت حزب خود در مجلس نمایندگان شود. همچنین مشاورانش در تلاشند تا به واسطه اهمیت حفظ کرسی‌های دموکرات در سنا، از قرار گرفتن سناتورهای دموکرات در فهرست کابینه او در صورت پیروزی آن‌ها، جلوگیری کنند. این می‌تواند احتمال حضور چهرههایی مانند «الیزابت وارن» و «برنی سندرز» در کابینه را به شدت کاهش دهد. باید در نظر داشت که در صورت خروج سناتورها و پیوستن آنان به دولت، این فرمانداران ایالت‌ها هستند که میتوانند جانشین آن‌ها را تعیین کنند و هر دو سناتور پراگرسیو، سناتورهای ایالت‌هایی با فرمانداران جمهوری‌خواه هستند. این در حالی است که گروه‌های مترقی حزب دموکرات نظیر «جنبش طلوع آفتاب» و «دموکرات‌های عدالت‌خواه» تمایل شدیدی دارند که باتوجه به تلاش زیادی که در جریان انتخابات برای پیروزی بایدن علی‌رغم اختلافات و شکاف‌ها انجام داده‌اند، دولت جدید نمایندگان مد‌نظرشان را در پست‌های کلیدی منصوب کند و در این راستا تأکید زیادی بر حضور امثال «وارن» و «سندرز» در کابینه دارند.
