درست در همین شرایط که حساسیت هواداران روی مدیرعامل جدید باشگاه بالا گرفته بود، مدیران ارشد فولاد با مجید رحیمیزاده برای برعهده گرفتن این مسئولیت به توافق رسیدند و بر اساس شنیدههای تأیید نشده، هفته گذشته حکم مدیرعاملی او صادر شد؛ بااینحال پیجهای هواداری سپاهان واکنش بسیار تندی به این موضوع داشتند و چند مصاحبه رحیمزاده برای نشان دادن تعصبش به سپاهان و ابراز علاقه به محرم نویدکیا هم نتوانست از اعتراض هواداران بکاهد.
همزمان با واکنش هواداران به حضور مدیرعامل انتخابی در باشگاه اصفهانی، سعید آذری و محمدرضا ساکت بهعنوان گزینههای مطلوب هواداران انتخاب شدند که در این میان گزینه اولی بازارگرمی ویژهای هم به راه انداخت. آذری که پس از کنار رفتن از مدیرعاملی ذوبآهن، مدیریت باشگاه فولاد خوزستان را برعهده گرفته بود و با کسب رتبه سومی لیگ و سهمیه آسیایی قرمزپوشان اهوازی، فصل موفقی را پشت سر گذاشت، در مصاحبههایی سریالی اعلام کرد به دلیل مشکلات خانوادگی، دوری از اصفهان برای او سخت است.
آنطور که آذری تأیید کرده، روز شنبه او در جلسهای با مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه حضور یافته؛ اما به فاصله یک روز بعد اعلام شد مدیرعامل شرکت فولاد خوزستان با جدایی آذری مخالفت کرده است.
در همین زمان رحیمیزاده در پیج شخصی پستی را منتشر کرد که از مفهوم آن منتفی شدن مدیرعاملی او برداشت میشد؛ اما اتفاقات اصلی در اردوگاه زردپوشان روز سهشنبه به وقوع پیوست و پیش از ظهر باشگاه اصفهانی از توافق با دانیال اسماعیلیفر، بازیکن تیم ذوبآهن خبر داد. ازآنجا که اسماعیلیفر مورد توجه پرسپولیسیها هم قرار گرفته بود، جذب او با واکنش مثبت هواداران مواجه شد و به فاصله چند ساعت خبر اصلی هم اعلام شد و محمدرضا ساکت یکبار دیگر مدیرعاملی باشگاه سپاهان را برعهده گرفت. این خبر موجی از شادی را بین هواداران سپاهان به همراه داشت و جو ضد مدیریتی هواداران به مثبتترین شکل ممکن تغییر پیدا کرد. ساکت که در دهه هشتاد سکانداری باشگاه سپاهان را برعهده داشت، اواخر دهه هشتاد به بهانه بیماری قلبی و در اصل به دلیل فشار افراد سیاسی که در آن مقطع در باشگاه سمت گرفته بودند، به کنارهگیری از سمتش ناچار شد. این مدیر اصفهانی بعد از یک دوره مدیرعاملی باشگاه فولاد ماهان، راهی تهران شد و در مجموعه مدیریتی فدراسیون فوتبال مسئولیتهای مختلفی را برعهده گرفت. بازگشت ساکت به سپاهان برای دوستداران این تیم یادآور دوره آقایی زردها در فوتبال ایران است؛ اما موضوع این است که نه فوتبال ایران شرایط بیش از یک دهه قبل را دارد و نه سپاهان و ساکت همان سپاهان و ساکت دهه هشتاد هستند.