آرشیو سرویس مونا فاطمی نژاد
بی‌رنگ؛ اما رنگین
11:50 - 27 دی 1402
نظری به تاریخ هنر تذهیب در ایران

بی‌رنگ؛ اما رنگین

تذهیب از هنرهای چشم‌نواز سرزمینمان است؛ هنری لطیف و پرظرافت که از دوران باستان در بین مردم ما ریشه داشته و دستان بردبار و چشم‌های موشکاف و ذهن خلاق هنرمند ایرانی آن را تعالی بخشیده و از نسلی به نسل دیگر رسانده است؛ هنری که به‌تازگی از طرف یونسکو و با عنوان عنصری از میراث فرهنگی ناملموس نیز به ثبت جهانی رسیده تا شاید مدیران حوزه فرهنگ و هر هنردوستی به این صناعت وزین و طلایی بیشتر توجه کند.

مأوایی برای شیفتگان مسیح (ع)
09:50 - 4 دی 1402
نگاهی به مجموعه مذهبی «آسدوازادزین» در تاریخ ارمنیان اصفهان

مأوایی برای شیفتگان مسیح (ع)

در بین این سه کلیسا که سالیان دراز مأوای شیفتگان حضرت مسیح‌(ع) بوده‌اند، سورپ هاکوپ به‌لحاظ قدمت اهمیت ویژه‌ای دارد؛ زیرا قدیمی‌ترین کلیسای به‌جامانده از روزگار صفوی است. اما اثری از اسپتانوس نیست. بنای هاکوپ به ‍۱۶۰۷میلادی یا ۱۰۱۶ هجری قمری برمی‌گردد. درحالی‌که کلیسای مریم مقدس که نام مجموعه از او گرفته شده، به چند سال بعد از آن، یعنی ۱۶۱۳ میلادی یا ۱۰۲۲ هجری قمری می‌رسد و بانی آن نیز «خواجه آوتیک» نام دارد. ‌

تو محرم هر رازی!
14:13 - 30 آذر 1402
نظری به آیین کهن یلدا در میان مردم ایرا‌ن‌زمین:

تو محرم هر رازی!

یلدا همان شب سیاهی است که پایانش سپیدی روز و حکایت گشایش پس از سختی است. در لغت به معنی «تولد» به کار می‌رفته و واژه‌ای سریانی است.

از دروی گندم تا ثواب آتش‌افروزی
13:31 - 19 آذر 1402
نگاهی به برپایی جشن سده در تاریخ ایران (به‌مناسبت ثبت جهانی جشن سده):

از دروی گندم تا ثواب آتش‌افروزی

آیین سده به‌طور رسمی از غروب آفتاب آغاز می‌شد. در این زمان، مردم در نقاط مختلف روی بام خانه‌ها یا بلندی کوهستان‌ها آتش می‌افروختند. در هر منطقه، زن و مرد و کودک دور این آتش‌ها گرد هم می‌آمدند و با خواندن اشعار و ترانه‌های محلیِ قوم و دیار خودشان این جشن را برپا می‌کردند.

از ثنای سلطان‌علی تا خشم از زرین‌کفش
09:20 - 15 مهر 1402
در مراسم قالی‌شویان مشهد اردهال کاشان چه می‌گذرد؟

از ثنای سلطان‌علی تا خشم از زرین‌کفش

درک رفتار مردم در قالی‌شویان و ریشه‌یابی آیین آن جز با شناخت تاریخ و فرهنگ کهن ایران و شیعه ممکن نیست. خاستگاه‌های این آیین پیوندی نزدیک با فرهنگ سوگواری میان ایرانیان دارد، از گریستن برای سیاوش گرفته تا موییدن برای شهدای کربلا بر این سنت دیرپای اثر گذاشته است.