به گزارش اصفهان زیبا؛ «صنعت ورزش در اولویت مسئولان قرار ندارد، تولیدکنندگان ورزش اصفهان حتی یک اتحادیه هم ندارند تا دغدغه‌هایشان را مطرح و مسائلشان را پیگیری کنند.» این گلایه تولیدکنندگان محصولات ورزشی اصفهان است؛ صنعتی که می‌تواند درآمدزا و ثروت‌ساز باشد؛ اما مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.
علاوه بر بی‌مهری مسئولان به این صنعت پول‌ساز، باشگاه‌های ورزشی طرف قرارداد با تولیدکنندگان محصولات و تجهیزات ورزشی نیز به تعهداتشان برای پرداخت پول به آن‌ها عمل نمی‌کنند و این منجر به ضعف سرمایه در گردش در این واحدها شده است.
حمایت از محصولات ورزشی یکی از مؤلفه‌های تأثیرگذار در رونق اقتصادی ورزش استان به شمار می‌رود.
یکی از بزرگ‌ترین مزایای رونق تولید در حوزه ورزش فراهم‌شدن بستر لازم برای تأمین کالاها، محصولات، تجهیزات و لوازم ورزشی موردنیاز است؛ محصولاتی که در سایه تولید آن‌ها فرصت‌های متعددی برای اشتغال‌زایی و ایجاد کسب‌وکار فراهم می‌شود.
ورزش یک صنعت پررونق در کشورهای پیشرفته است و حجم سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده در بخش حرفه‌ای و همگانی این صنعت بالاست. ورزش علاوه بر منافع غیرمادی مانند افزایش سلامت و تندرستی منجر به منافع مادی برای شرکت‌های تجاری و صنعتی هم می‌شود.
مکانسیم متنوع مالی و استفاده از ابزارهای نوین تأمین مالی ورزشی، مکلف‌شدن فدراسیون‌ها و هیئت‌ها و باشگاه‌های ورزشی به خرید اقلام و کالاهای ورزشی داخلی، ایجاد بستر مناسب برای استقرار تولیدکنندگان ورزشی مجموعه‌های بزرگ ورزشی کشور جهت جلوگیری در توزیع و مصرف، اقلام و محصولات تولید داخل، جلوگیری از واردات بی‌رویه کالاهای ورزشی خارجی که مشابه تولید داخل دارد، ازجمله راهکارهایی است که به رونق تولید محصولات و کالاهای ورزشی کمک خواهد کرد؛ اما تولیدکنندگان می‌گویند این حمایت‌ها به مرحله اجرا نرسیده است.
به گفته مهدی تکابی، تولیدکننده محصولات ورزشی تکابی در زمینه تولید محصولات و تجهیزات تخصصی رشته‌های مختلف مانند رویه تنیس راکت روی زمین یا توپ تخصصی رشته فوتبال ضعف داریم و در بخش تولید کفش ورزشی که بخش عمده بازار فروش را به خود اختصاص می‌دهد، در سال‌های اخیر رشد قابل‌قبول داشتیم؛ ولی هنوز به نقطه مطلوب نرسیدیم.
در مقابل در بخش تولید پوشاک اما توانستیم به نقطه مطلوب برسیم و می‌توانیم با برندهای خارجی برابری کنیم.
تکابی عنوان می‌کند: تولید محصولات ورزشی نیازمند عزم جدی است و باید توجه ویژه‌ای به آن شود. در کمال تأسف دولت حمایت‌های لازم را از صنایع ورزشی انجام نمی‌دهد.
این تولیدکننده محصولات ورزشی خاطرنشان می‌کند: پرداخت تسهیلات بلندمدت و کوتاه‌مدت، تقویت بنگاه‌های زودبازده و تسهیل در تأمین مواد اولیه منجر به رونق تولید محصولات ورزشی می‌شود؛ در کمال تأسف بسیاری از تولیدکنندگان محصولات ورزشی مواد اولیه موردنیازشان را به‌سختی تأمین می‌کنند؛ ضمن اینکه خرید مواد اولیه پایداری ندارد؛ ممکن است این ماه بتوانیم از یک شرکت خارجی مواد اولیه خریداری کنیم ولی طی چند ماه آینده دیگر نتوانیم خرید کنیم.
تکابی عنوان می‌کند: در صنایع ورزشی بازگشت سرمایه به‌سختی انجام می‌شود؛ باشگاه‌های ورزشی که محصولات ورزشی را خریداری می‌کنند به تعهداتشان برای پرداخت پول عمل نمی‌کنند و بازگشت سرمایه به تعویق می‌افتد؛ وقتی بازگشت سرمایه به تعویق بیفتد تولید دچار رکود می‌شود.
این تولیدکننده محصولات ورزشی خاطرنشان می‌کند: تولیدکنندگان محصولات ورزشی سنتی فعالیت می‌کنند و به دلیل نبود فناوری هنوز تولید محصولات ورزشی صنعتی نشده است؛ ارتباط بین جامعه دانشگاهی با تولیدکنندگان محصولات ورزشی قطع است و در کمال تأسف هنوز این بستر فراهم نشده است.
او ادامه می‌دهد: تولیدکنندگان محصولات ورزشی به‌اندازه‌ای دغدغه‌های مالی دارند که تمام‌وقت تمرکزشان به تأمین نقدینگی خط تولید اختصاص پیدا می‌کند و فکرشان آن‌قدر باز نیست که به اهداف بزرگ‌تر فکر کنند. برای رونق تولید محصولات ورزشی و درآمدزایی از این محل باید تسهیلات و معافیت‌های مالیاتی و معافیت‌های بیمه تأمین اجتماعی به تولیدکنندگان داده شود؛ علاوه براین هم‌اندیشی برای واردات فناوری نیز کمک‌کننده است.
تکابی اذعان می‌کند: واردکردن فناوری، سرمایه‌گذاری، ارتباط با دانشگاه و پرداخت به‌موقع بنگاه‌های اقتصادی باید در کنار هم انجام شود. این‌ها پیشران‌های توسعه صنایع ورزشی هستند.
این تولیدکننده محصولات ورزشی اذعان می‌کند: محصولاتی مانند پوشاک و کفش از برندهای چینی در بازار موجود هستند؛ ولی باتوجه به نرخ ارز، محصولات چینی در بازار کاهش یافته است؛ درواقع قیمت تمام‌شده محصولات ایرانی و کیفیت محصولات و نرخ ارز باعث شده تأثیر زیادی محصولات چینی روی بازار فروش تولیدکنندگان نداشته باشد.
تکابی بیان می‌کند: صادرات محصولات ورزشی چشمگیر نیست، محصولات ورزشی می‌تواند زمینه مناسبی برای سرمایه‌گذاری دولت باشد؛ ولی در کمال تأسف مغفول مانده است. دلیلش هم این است که ورزش و صنعت ورزش جزو اولویت‌ها نیست. مهم‌ترین نکته‌ای که می‌توان به آن توجه کرد این است که صنعت ورزش را به‌عنوان صنایع مولد سرمایه برای کشور بپذیریم.
این تولیدکننده محصولات ورزشی خاطرنشان می‌کند: باشگاه‌های ورزشی از یک‌سو به برندسازی محصولات ایرانی کمک می‌کنند؛ ولی از سوی دیگر چون به تعهدات خودشان عمل نمی‌کنند می‌توانند آسیب‌زننده باشند. بسیاری از باشگاه‌ها وقتی می‌خواهند برندی را تهیه کنند خرید می‌کنند و به‌صورت نقد پولش را پرداخت می‌کنند؛ ولی وقتی با یک تولیدکننده ایرانی قرارداد می‌بندند به قراردادهایشان پایبندی ندارند و این پرداخت‌ها و بازگشت سرمایه توسط آن‌ها دیر انجام می‌شود؛ درنتیجه تولیدکنندگان محصولات ورزشی آسیب می‌بینند.
تکابی می‌گوید: صنایع ورزشی به‌اندازه‌ای مغفول مانده که هنوز اتحادیه پوشاک ورزشی در کشور نداریم؛ درواقع فروشندگان محصولات ورزشی اتحادیه دارند، ولی تولیدکنندگان تشکل و اتحادیه‌ای ندارند و زیر نظر اتحادیه پوشاک و تریکودوزی کار می‌کنند. اگر این اصلاح شود و اتاق اصناف توجه کند، صنایع ورزشی هم رونق خواهند یافت.
