
سینما، به عنوان هنر هفتم و یکی از نشانههای مهم انتقال فرهنگ، تصاویر زندگی و بازتاب روح زمانه، توانسته جایگاه ویژهای در میان مخاطبان مختلف پیدا کند. این هنر، فارغ از جنبههای سرگرمی و تجاری، همواره یک زبان نافذ برای بیان هویتهای جمعی و فردی بوده است.

محمد کاسبی، بازیگر سینما و تلویزیون ایران، از اهالی محله قدیمی نازیآباد تهران بود؛ مردی با مرام، صمیمی و مردمی که در تمام سالهای فعالیتش تصویری صادق و متعهد از خود بر جای گذاشت.

هنوز جشنواره کودک آغاز نشده بود که فهرست فیلمهای داستانی راهیافته به جشنواره فیلم کوتاه تهران در سایت منتشر شد.

نمایش «آن روی سگش» اقتباسی آزاد از «اتهام» فرانسوا تیساندیه، به نویسندگی و کارگردانی حسن محمدیفرانی، این روزها در تالار هنر اصفهان روی صحنه است؛ اجرایی که با تغییر فضا و افزودن شخصیت تازه، تجربهای متفاوت از تئاتر ابزورد رقم زده است.

نمایشنامه «در انتظار گودو» نوشته ساموئل بکت، یکی از ستونهای تئاتر ابزورد است؛ متنی که بارها در سراسر جهان بازخوانی شده و هنوز در مواجهه با زندگی امروز، تازه و زنده به نظر میرسد.

انتخاب نماینده هر کشور برای حضور در شاخه بهترین فیلم بینالملل اسکار فقط یک تصمیم سینمایی، نیست. آکادمی علوم و هنرهای سینما در آییننامه خود به صراحت توضیح میدهد که هر کشور صرفا حق معرفی یک فیلم را دارد.

با اینکه در ماههای پیشرو، دو جشنواره مهم سینمایی، یعنی «جشنواره فیلم کودک ونوجوان» و «جشنواره فیلم کوتاه تهران» قرار است برگزار شود، اما مهمترین خبر حوزه سینما در هفتههای اخیر، انتخاب نماینده ایران برای حضور در جشن اسکار بود.

نمایش کارآگاهیجنایی «بازگشت شرلوک هولمز (نشانه انتقام)» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی بهزاد سیفی در حوزه هنری اصفهان به اجرا درآمد. سیفی تاکنون در ژانرهای جنایی و ماجراجویی آثار مختلفی اجرا کرده است.

نمایشگاه «نامه سفر» تلاشی است برای پیوند زدن تجربه سفر، روایت عاشقانه و مواجهه با میراث فرهنگی جهان. در این چیدمانها، هر زوج، سفری خیالی به موزههای بزرگ دنیا را بازگو میکنند؛ سفری که در قالب نامهای عاشقانه روایت میشود.

میدانیم که ساختن یک فیلم مستند از فیلم داستانی، چندین برابر کمهزینهتر است و از آنجا که در پروژههای سفارشی، ارزشهنری در اولویتدوم قرار میگیرد خیلی هم عجیب نیست شاهد مستندهایی باشیم که ارزشی برای وقت و شعورمان قائل نیستند. ولی خب در این بین، ماجرای «آیتالله» کمی فرق میکند.

سریال «عملیات مهندسی» به کارگردانی سروش محمدزاده، نمایشی تاریخی و امنیتی است که یکی از حساسترین و پرتنشترین دوران دهه ۶۰ در ایران را به تصویر میکشد.

نمایش «کاتاتونیا» به کارگردانی خسرو صفوی، اقتباسی خلاقانه و جسورانه از تراژدی «مکبث» شکسپیر است که با تمرکز بر تجربه روانی و حسی مخاطب، جهانی کلاسیک را به زبان نو و فرمیک بازآفرینی میکند.