
سهشنبه در سالن کنفرانس کتابخانه مرکزی اصفهان با حضور فعالان تربیتی و رسانهای و مدیریت شهری و تعدادی از دانشآموزان کتابی رونمایی شد که لباس دغدغه شهرمان را به تن دارد؛ کتابی 130صفحهای که زخمهای پیکر شهر زیبایمان را در قالب داستانی نمادین به تصویر میکشد.

در وبگاه سازمان اسناد و کتابخانههای جمهوری اسلامی ایران در تعریف تاریخ شفاهی اینطور آمده است: «تاریخ شفاهی یكی از شیوههای پژوهش در تاریخ است و به شرح و شناسایی وقایع، رویدادها و حوادث تاریخی براساس دیدگاهها، شنیدهها و عملكرد شاهدان، ناظران و فعالان آن ماجراها میپردازد. تاریخ شفاهی حتی در صورت مكتوب شدن، خصلتی گفتاری دارد.»

مریم بهزادنژاد، نویسنده اصفهانی، از همان هفتسالگی که خواندن و نوشتن را آموخت، رؤیای نویسندهشدن را در سر داشت. نخستین شنونده داستانهایش مادربزرگی بود فرهنگی و فرهنگدوست که همواره با حوصله به نوشتههای کودکانه او گوش میداد و هیچگاه او را سرزنش نمیکرد.

مستند داستانی و مستندرمان برای مخاطب جذابتر است؛ به این شرط که برای مخاطب قهرمانسازی بیهوده نشده باشد.

قالب تاریخ شفاهی و خاطرهنگاری و مستندداستان هنوز در میان مردم جای خود را باز نکرده و رمان طرفداران بیشتری دارد. مخاطب نمیداند چرا باید خاطرات ایثارگران را بخواند؛ وقتی میتواند کتابهای جدیتری بخواند. او به دنبال سود و فایده است.

در ادبیات دو دسته کلی وجود دارد که ادبیات دفاع مقدس نیز مشمول آن میشود: داستان و ناداستان. در داستان تخیل راه مییابد و ناداستان وابسته به واقعیت است؛ مثل یادداشتها، روایتهای شخصی، خاطرات و… . علاوهبر اینکه هر دسته مخاطب خود را دارد و هر مخاطب نیز سلایق خود را دارد، کیفیت هر دوی این قالبها باید مناسب باشد تا اتفاق اصلی بیفتد.

بر همگان مشخص است که استان اصفهان در همه مقاطع حساس درگیری و نبرد کشور جزو استانهای پیشتاز بوده و خواهد بود. شاهد این مدعا 24000 لاله سرخی است که این استان تقدیم انقلاب کرده است.

روزهای آخر اردیبهشت سال جاری بود که رهبر فرزانه انقلاب در دیداری با معلمان، پس از ذکر نکات مختلفی که سالیان قبل درخصوص پربارشدن محتوای کتب درسی بیان کرده بودند، این بار به مسئله جذاب نبودن این کتابها اشاره کردند.

از میان درسها ریاضی را میپسندم؛ چون با منطق مسائل را حل میکند و با یاد گرفتن یک فرمول بدون نیاز به حفظ کردنش میتوانیم مسائل مختلف را حل کنیم.

در پایههای دهم و یازدهم دروس منطق، جامعهشناسی، فلسفه و روانشناسی برایم جذابترند؛ زیرا علاوهبر محتوا، نوشتارشان براساس نظم و قاعده است.

دروس مطالعات اجتماعی و علوم برایم جذاباند؛ اما اگر وجه تاریخی مطالعات اجتماعی کمتر شود بهتر است و باعث جذابیت بیشتر و آموزش راحتتر میشود.

کتاب تاریخ همیشه برایم جذاب است و خارج از مدرسه هم به مطالعه و فهمیدن تاریخ ایران و جهان راغبم. چون ریشه وجودی ما وابسته به تاریخ است و اگر تاریخ ندانیم، بعدها به مشکل برمیخوریم.