دانشآموزان در زمره گروههایی هستند که به نقش آنها در پیروزی انقلاب اسلامی کمتر پرداخته شده است؛ درحالیکه این بخش از اجتماع، بهویژه در مرحله نهایی نهضت اسلامی، حضور پررنگی داشت و در بسیاری از اقدامات پیشرو بهشمار میرفت. جنبش جوانان ممکن است بیشتر یادآور جنبش دانشجویی باشد، اما در سراسر جهان، دانشآموزان بهویژه در مقطع متوسطه در کنار دانشجویان در مشارکت مثبت یا منفی سیاسی و اعتراضها، مشارکت داشتند.
اغتشاشهای ۱۴۰۱ همانطور که ناگهانی و غیرمترقبه رخ داد، بهسرعت و بهیکباره محو شد. اگرچه این روزها دیگر کسی به این جنبش فکر نمیکند، مطالعه درباره آن عبرتآموز است.
جغرافیای مبارزات، به معنی اهمیت شناخت جغرافیا و تأثیر مستقیم آن بر مبارزات و پرورش نیروهای مؤمن و مؤثر مبارز است. جالب است بدانید؛ همانطور که ما نیازمند تنفس هوای سالم و مصرف غذای طیّب و طاهر هستیم و همانگونه که باید محصولات فرهنگی مفید را مصرف کنیم، نیازمند مصرف فضا و مکان سالم نیز هستیم. «مکان» خنثی نیست و مکانِ زندگی و مکانِ تربیتی سالم، تأثیر مستقیم بر پرورش روح دارد.
اصفهان شهر منحصربهفردی است. این شهر علاوه بر برخورداری از تاریخی کهن، میراثهایی همچون قدیمیترین حوزه علمیه شیعی، کانون قدیمی کارگران، مرکزیت فعالیتهای سیاسی و فرهنگی گوناگون و… را در سیاهه خود دارد. در این شماره به بخشی از مبارزات قهرآمیز مردم علیه حکومت پهلوی میپردازیم.
ائتلاف بزرگ اصولگرایان، فهرست جامعتین، جمنا، شانا، مبنا، شورای وحدت، شریان، امنا و… اینها انواع اسمهای انتزاعی است که نام آنها را معمولا در ایام انتخابات میشنویم؛ روزبهروز هم اسامی زیادتر میشود تا گَرد کهنگی بر آنها ننشیند که معروف است «لِکُلّ جَدیدٍ لَذّه»، اما مردم چندان از چیستی و کیستی آنها سردر نمیآورند و معلوم نیست بهراستی امروز این جریانات چه میزان اقبال در میان مردم دارند؟
مجموعه «اصفهان در انقلاب» مشتمل بر پنج جلد کتاب درباره تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی اصفهان منتهی به انقلاب اسلامی 1357 است که از سوی مؤسسه چاپ و نشر عروج (وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)) منتشر شده است.
اندیشه حزب جمهوری اسلامی در اوجگیری مبارزههای مردمی در سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ شکل گرفت و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی به بار نشست و بهصورت یک تشکل اسلامی ملی و فراگیر در صحنه سیاسی و اجتماعی کشور ظاهر شد.
تاریخ هویت است؛ برای حفظ و بقای هویت ایرانیاسلامیمان و برای انتقال میراث تشیع و ارزشهای انقلابی و گفتمان سال 57 بیشک باید به سراغ تاریخ رفت و آن را بازتولید کرد. نسل امروز ما با تاریخِ معاصرِ خود بیگانه است و متأسفانه حتی دیگر امام سید روحالله خمینی را هم نمیشناسد.