به گزارش اصفهان زیبا؛ هرسال 17 مرداد یادمان می‌افتد که قشری در این جامعه هستند که به‌رغم سختی‌ها و رنج‌هایی که می‌کشند و حرف‌هایی که می‌شنوند، بازهم در عرصه خبری میدان‌دار هستند و سکویی می‌شوند برای ارتقا و گاهی تنزل مسئولان.
این روزها خبرنگاران، لبریز از رخوت و سستی شده‌اند و گویی برخی از خبرنگاران به ته خط رسیده‌اند. حال‌وهوای آن گزارش‌های میدانی و توصیفی کم‌رنگ شده است.
اگر خبرنگار شدی، باید پیه همه‌چیز را به تنت بمالی. باید بدانی که مدیران مسئول گاهی قراردادهای کوتاه‌مدت با تو می‌بندند و پس از مدتی باید کوله‌بارت را برداری و راهی رسانه‌ای دیگر شوی و از نو شروع کنی؛ اما ناگفته نماند که برخی افراد با حضور در یک دوره خبری، خودشان را علامه دهر می‌دانند و تصور می‌کنند که دیگر خبرنگار شده‌اند؛ درحالی‌که برای ورود به این عرصه باید مراحل خاصی را طی کرد؛ آزمون‌وخطا داد و رسید به عرصه خبر.
در این میان، تفاوت بین خبرنگاران و خبرنگارنماها کاملا مشخص است. گاهی رپرتاژبگیرها به‌عنوان خبرنگار در نشست‌های خبری حضور دارند و در کل، شأن و منزلت خبرنگاران را زیر سؤال می‌برند و اینجاست که اگر مدیری با توجه به مطالب رسانه‌ها از خبرنگاری به دلیل اطلاع‌نداشتن از موضوع‌ها گلایه کرد، باید گفت از ماست که بر ماست.
بیشتر بانوان خبرنگار در رسانه‌ها بیمه نیستند و حقوق ثابت ندارند؛ همین امر باعث می‌شود مدیران مسئول به‌محض اینکه مایل نباشند با خبرنگاری کار کنند، با او قطع همکاری کنند.
این فرد باید بگردد و ببیند کدام رسانه نیرو می‌خواهد تا دوباره وارد کار شود. عدم ثبات شغلی در خبرنگاری باعث شده است در سال‌های اخیر با کمبود نیروی کار خبری مواجه شویم که در راستای آن، مدیران مسئول با یک خبرنگار، هم کار خبری و هم بخش بازرگانی را تغذیه می‌کنند.
بارها در برنامه‌های خبری دیده شده است که یک خبرنگار، هم کارمند است، هم نیروی تبلیغاتی و روابط‌عمومی و چند کار را با هم انجام می‌دهد. سازمان یونسکو در تحقیقی درباره خبرنگاران زن اعلام کرده است که آن‌ها بیش از گذشته به‌صورت آنلاین تهدید می‌شوند و حدود سه‌چهارم (۷۳درصد) در معرض خشونت آنلاین بوده‌اند.
بر اساس این تحقیق، نتیجه گرفته شده است که اکنون بیش از هر زمان دیگری حمله‌های آنلاین علیه خبرنگاران زن افزایش چشمگیری داشته است؛ به‌خصوص که در زمان کرونا گونه‌های دیگر خشونت علیه زنان که به آن همه‌گیری در سایه گفته می‌شود، بیشتر شد.
شایسته است که خانه‌های مطبوعات کشور به‌صورت جامع و کامل امورات خبرنگاران را پیگیری کنند؛ البته به شرطی که وزارت ارشاد، سازمان بیمه تأمین اجتماعی و اصناف نیز حمایت کنند.
یکی دیگر از مباحث، ورود قارچ‌گونه خبرنگاران، به‌ویژه بانوان، در عرصه‌های خبری است که پس از مدتی با خروج ناگهانی آن‌ها روبه‌رو می‌شویم. گاهی برخی از افراد این واژه پرطمطراق را که می‌شنوند، دهانشان آب می‌افتد برای ورود به این عرصه؛ اما به‌محض واردشدن متوجه می‌شوند که اگر عاشق نباشند، نمی‌توانند به کارشان ادامه دهند.
