کمیته ملی موزهها (ایکوم ایران) برگزیدگان خود را با ۱۳ شاخص معرفی کرد. بر این اساس موزههای خصوصی، موزههای دولتی کوچک و موزههای دولتی متوسط موفق به دریافت امتیاز در شاخص مدیریت نشدند. در این میان موزههای استان اصفهان حائز 17 جایزه در بخشهای مختلف شدند و پرجایزهترین موزه اصفهان هم «موزه مردمشناسی ارامنه جلفای نو» بود.
او را با سه کلیدواژه میشناسیم؛ مشبک فلز، معرق فلز و صلح. واژگانی که محور فعالیتهای مجید ملکزاده در همه این سالها بودند و هر جا او را میدیدیم و از هر که برای دیدن خانهموزهاش دعوت میکرد، هنر و صلح نخ تـسبـیـح گـفـتوگـوهــا، میزبانیها و فعالیتهایش بودند. هنرمندی چهلساله که پس از سه هفته مبارزه، به صلح با کرونا رسید و پرکشید. آخرین پیامهایی که از او دریافت کردهام به مدتی پیش از کرونا برمیگردد. وقتی سعی داشت در روز جهانی صلح از برخی از آثارش رونمایی کند و مـتـونی را به قلم خود در تـوضــیـح آثارش نوشته بود.
ایرانیان در نگاهداشت و بهجا آوردن آیینها و رسومشان سخت میکوشند؛ این گزاره را امام شوشتری با اشاره به بزرگداشت نوروز در اصفهان، نوشته است. نوروز در اصفهان زمان سامانیان چطور برگزار میشد؟ برای یافتن پاسخ این پرسش و پرسشهایی ازایندست گزارش پیش رو را بخوانید.
فکر میکنید برای جهانگرد عربی که هزار و صد و سی و هفت سال پیش به اصفهان سفر کرده، چه چیزی از همه بیشتر قابل توجه بوده است؟ اجازه بدهید بگویم: خاک! ابودلف، یکی از قدیمیترین سفرنامهنویسانی است که روایتهای او از اصفهان را در گنجینه معنوی شهر داریم. از جنوب عربستان راهی جهانگردی شده بود و میراثش هنوز ( پس از گذشت بیش از یک هزاره) در اختیار ماست؛ بهخصوص آنجا که درباره هوای صاف و سالم اصفهان، خاک ویژه این شهر، چاههای آب و گندمزارهای اصفهان نوشته است. در متن پیش رو نگاهی داریم به شخصیت مهمی که سفرهایش را مکتوب کرد تا چراغ راه آیندگان باشد. سفرنامه ابودلف اثری است از جهانگرد سده چهارم هجری قمری. ابودلف در سفرنامه خود به شماری از ویژگیهای مردمشناختی شهرهای ایران توجه داشته است.
امسال خبری از کاجهای تزیینشده و چراغانی محله جلفای نوی اصفهان نیست و این تصمیمی اســت کــه ارامـنـه اصفـهـان گرفتهاند. واروژ میناسیان، رئیس شورای خلیفهگری ارامنه اصفهان و جنوب ایران، خبر از این تصمیم داده و دلیلش را احترام به ایثار کادر درمان و جلوگیری از تجمعهای امسال در سال نوی میلادی۲۰۲۱ و تولد حضرت عیسی مسیح در کلیسای وانک و محله ارمنینشین جلفای اصفهان دانسته است. بهاینترتیب یـکــی از بــهـتـــریــــن مـقـاصــد گردشگری کریسمسی در ایران، سال2021 را در سکوت و بیفروغ آغاز خواهد کرد.
اصفهان کجاست؟ ایران چطور؟ برای پاسخ دقیق به این سؤال به جز زندگی و تجربهکردن، باید هر چه بیشتر بخوانیم و بدانیم که کالبد مهم و گسترده موجودی به نام ایران و اصفهان چه بوده و چه ماجراهایی را پشت سر گذاشته و روایت دیگران از آن چه بوده و چیست. پنج روایت جانانه برایتان انتخاب کردهایم که نخ تسبیحشان میراث ایران و اصفهان است و نکته جالب درباره همهشان دوری در عین نزدیکی به زندگی امروز ماست. روایتهایی غریبِ آشنا!
ایرانیان از دیرباز تاکنون به چه زبانهایی سخن میگفتند؟ برای پاسخ به این پرسش میتوان به سراغ کتاب بسیار جذابی به نام «زبانهای ایرانی» از انتشارات سخن رفت. کتابی که برای اولین بار به زبان روسی حدود 60سال پیش منتشر شد و سپس ایرانپژوهان، ترجمههای مختلفی از آن ارائه دادند. در مطلب پیش رو گزیدهای از این کتاب مهم در حوزه ایرانشناسی را برایتان نقل میکنیم. سررشتهاش به لنینگراد برمیگردد؛ یوسیف م. ارانسکی (1923-1977) در روسیه به دنیا آمد و 17 ساله بود که وارد گروه فقهاللغه ایرانی دانشکده خاورشناسی دانشگاه لنینگراد شد. راه جنگ جهانی دوم را به پیش گرفت؛ اما دوباره به دانشگاه بازگشت و دکترایش را در حوزه خاورشناسی گرفت و استاد تاریخ زبانهای فارسی و تاجیکی دانشگاه تاجیکستان و انستیتوی تعلیم و تربیت تاجیکی در دوشنبه تاجیکستان شد. یکی از بیشمار تألیفات این ایرانشناس صاحبنام، کتاب زبانهای آسیا و آفریقا بود که به زبان روسی نوشت و سپس مترجمهای فرانسوی و فارسی و… هم به سراغش رفتند.
هرروز کارشناسان مختلف پیشنهادهایی میدهند به نیت برونرفت صنعت گردشگری از وضعیت بغرنج و کساد کنونی. در جدیدترین این اظهارنظرها یک فعال حوزه گردشگری پیشنهادی با عنوان نسیه معکوس یا پیشخرید خدمات سفر را ارائه داده است. فعالان دیگر «تعطیلی پنجشنبهها» را بهعنوان یک راهحل خوب تجویز میکنند. معاون اول رئیسجمهور هم بهتازگی در جلسه هیئت دولت پیشنهاد تدوین دستورالعملهایی برای گسترش گردشگری باوجود پروتکلهای بهداشتی را مطرح کرده است و وزیر میراث هم ضمن ارائه گزارشی از وضعیت فعلی، خواستار حمایت همهجانبه دولت از صنعت گردشگری شده است. در این گزارش نگاهی داریم به پیشنهادهای مطرحشــده برای ترمیم زخمهای گردشگری ایران.
یک زوج جوان، یک خانواده و مردی که به نظر میرسد به سفری کاری آمده، مهمانانی هستند که قرار است به خارجیها نشان بدهند ایران مقصدی امن در دوران کروناست. ضدعفونی هواپیما و فرودگاه، رعایت پروتکلها در هتلها و رستورانها و حتی شهر آبی و فروشگاهها را در فیلم میبینیم و جملات کوتاهی هم در تأکید بر جو مناسب سفر به ایران به نمایش درمیآید؛ این اولین تیزر تبلیغاتی رسمی با عنوان «سفر ایمن در ایران» است.
محیطزیست یا میراث؟ معلوم است که انتخاب باید با حفظ هر دو باشد و هر تصمیمی که یکی از این دو را نادیده بگیرد، محکوم به شکست و حذف است. حالا خبری منتشر شده با این عنوان «قدیمیترین منطقه حفاظتشده جهان به نام میراث فرهنگی سند خورد» و این مفهوم که قلعه قمیشلو به نام اداره کل میراث فرهنگی منطقه سند خورده است؛ درحالیکه منطقه قمیشلو منطقه حفاظتشده و زیر نظر سازمان حفاظت از محیطزیست است. انتشار این خبر کشمکشی بین دو ارگان به راه انداخته ولی راستش را بخواهید برای ما مردم اینکه کلید قلعه دست چه ارگانی باشد اهمیتی ندارد؛ این مهم است که قلعه بهعنوان یک اثر تاریخی واجد ارزش حفظ شود و به همان اندازه هم مهم است که محیطزیست منطقه فدای پروژههای خام گردشگری نشود.
دهه اول محرم، بهویژه تاسوعا و عاشورا را میتوان مهمترین زمان گردشگری مذهبی در ایران دانست؛ زمانی که امسال به سه روز تعطیلی متوالی تبدیلشده و به نظر میرسد برای سفر مناسب باشد؛ اما باوجود تذکرهای مکرر ستاد کرونا و اقدامات برخی از مهمترین مقاصد گردشگری محرمی در جلوگیری یا کاهش ورود گردشگران، به نظر میرسد با دگرگونی زیادی رو به رو شده است. در ادامه به سه اقدام محرمی با توجه به فراگیری ویروس کرونا نگاهی میاندازیم. برگزارنکردن مراسم عزاداری، آنلاین برگزارکردن یا برگزاری همراه با محدودیت و رعایت پروتکلها؛ سه رویکردی است که امسال متولیان برگزاری رویدادها در قبال آیینهای محرمی در پیش گرفتند و به نظر میرسد امسال شماری از گردشگران محرم باید از خانه این مراسم را دنبال کنند.
قدمبهقدم محله حسنآباد، درفشان است و گل سرسبد همه درَر این محله تاریخی که به نقشجهان میپیوندد، امامزاده احمد است، امامزادهای که هم یکی از مهمترین مقاصد گردشگری شهر اصفهان محسوب میشود و هم به لحاظ تزئینات معماری و میراث تاریخیاش جایگاه مهمی در چرخه گردشگری و میراث کهنشهر ما دارد، اما رهاشده و مهجور مانده و از شلختگی بصری و بیتوجهی و تخریبهای ریزریز رنج دوران میبرد؛ آنقدر که اگر این بیتوجهیها ادامه یابد بعید نیست که بهزودی دیگر میراثی به نام امامزاده احمد نداشته باشیم.