به گزارش اصفهان زیبا؛ نشست پرسش‌وپاسخ فیلم «هوک» در جشنواره سی‌وپنجم، صبح دیروز برگزار شد. به گزارش ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان‌ونوجوانان، این نشست در غیاب حسین ریگی، با اجرا و کارشناسی سعید اسلام‌زاده و حضور چشمگیر کودکان‌ونوجوانان اصفهان در سالن پردیس سینمای چهارباغ برگزار شد.
مجری در این نشست به روایت فیلم اشاره کرد؛ سپس به تعامل با بچه‌هایی نشست که فیلم هوک را در سالن سینما دیده بودند. در این نشست، هرکدام از بچه‌ها با کنجکاوی زیاد پرسش‌های کوچک و بزرگی از داستان و قصه فیلم می‌کردند؛ اسلام‌زاده نیز بدون پاسخ مستقیم به این پرسش‌ها، جواب هر پرسش را در میان کودکان حاضر در سالن جست‌وجو می‌کرد.
یکی از بچه‌های حاضر در سالن به ادای دین فیلم‌ساز به شهر سیستان‌وبلوچستان و ورزشکاران حاضر در آن خطه اشاره کرد. در راستای این صحبت، اسلام‌زاده از رستم دستان و ریشه سیستانی گفت: «کارگردان قصد داشته است توسط کاراکتر حمزه (امیر جعفری) منش پهلوانی و شاهنامه‌ایِ رستم را ترسیم کند و چنین نمایشی را برای کودکان نیز نمایان کند.»
اسلام‌زاده ادامه داد: «فیلم هوک با ترسیم منش و هویت پهلوانانه قصد دارد تصویری از شهر سیستان‌وبلوچستان نیز نمایش دهد، تصویری که در سینمای ایران بسیار مهم است و حکم یک سند را دارد. از باب همین موضوع می‌توانیم به شعار فیلم‌ساز نیز توجه کنیم. حسین ریگی شعاری جالب‌توجه دارد: “جهانی فکر کن، بومی عمل کن”؛ ازاین‌رو می‌توانیم به هدف کارگردان نیز در ساحت فیلم‌ساختن نزدیک شویم.»
یکی از کودکان درباره سبک و ژانر فیلم پرسید. این پرسش از خشم و غم جاری در روایت می‌آمد. آن‌ها از مخاطب هدف فیلم هوک، از اسلام‌زاده پرسش‌هایی داشتند. اسلام‌زاده پرسش را به کودکان منعکس کرد.
یکی از بچه‌ها پاسخ داد: «به نظر می‌رسد مسئله در اینجا عنصر جذابیت است. خیلی فیلم‌های هالیوودی هستند که با وجود تمام خشم و حزنی که دارند، برای کودکان نیز جذاب هستند؛ بنابراین نمی‌توانیم فیلم هوک را به دلیل خشم و غمی که دارد، از آنِ مخاطب کودک ندانیم.»
اسلام‌زاده پاسخ خود را به این پرسش داد و گفت: «جذابیتی که در فیلم‌های هالیوودی و آمریکایی وجود دارد، برآمده از قدرت رسانه و پروپاگاندایی است که به آثار ساخته‌شده در کشور آمریکا پروبال می‌دهد؛ البته رنگ‌ولعابی که آن‌ها در آثارشان به کار می‌برند نیز مطرح است. برخی از این خشونت‌ها به دلیل زرق‌وبرقی که فیلم‌های هالیوودی دارند، حس نمی‌شود؛ اما رویکرد آن‌ها در استفاده از الگوهای کهن ستودنی است؛ به‌عنوان‌مثال، انیمیشن هتل ترانسیلوانیا از افسانه دراکولا آمده است. این بهره‌برداری از الگوهای کهن همان‌طور که گفته شد، در فیلم هوک نیز به‌واسطه شاهنامه دیده می‌شود. در سینمای ایران چنین رویکردی کمتر دیده می‌شود. امید است ویژگی‌هایی ازاین‌دست در سینمای کشور قوت بگیرد.»
هوک؛ جذابیت در قصه، بی‌رنگ‌ولعاب در روند
در فیلم هوک کارگردان می‌خواهد بگوید که منش پهلوانی و جوانمردی هنوز در این خطه [سیستان‌وبلوچستان] هست. حسین ریگی این تفکر را دارد که بومی فکر کن، جهانی عمل کن. او می‌خواهد با یک فیلم اقلیمی مباحث انسانی را مطرح و از طرفی، خطه خویش را به مردم معرفی کند.
شیرهان وقتی به تهران می‌رسد، حیرت‌زده می‌شود. هر شهری یک بنا دارد که شاخص است. وقتی شیرهان در تهران حیرت‌زده می‌شود، نشان‌دهنده این است که کمبودها چقدر باعث حیرت‌زدگی می‌شود؛ مثلا کیومرث پوراحمد می‌آید و فیلمی می‌سازد که بچه‌های دهه‌شصتی با آن هم‌ذات‌پنداری می‌کنند.
فیلم هوک در قصه جذابیت دارد؛ ولی آن اکشن و رنگ‌ولعاب را ندارد. درعین‌حال بعضی فیلم‌ها حمایت رسانه و قدرت تبلیغات به آن‌ها جلوه می‌دهد و باعث محبوبیت می‌شود؛ ولی اینجا هوک هیچ پشتوانه رسانه‌ای ندارد.
استمرار در پردازش شخصیت و استفاده از داستان‌های افسانه‌ای کهن نیز باعث محبوبیت فیلم و بر سر زبان افتادن آن می‌شود. وقتی دررابطه‌با جذابیت صحبت می‌شود، باید به این نکته توجه کرد که اگر کارگردان در فیلم هوک از اشاره به شخصیت‌های کهن استفاده می‌کرد، جذابیت بیشتری می‌داشت و شما هرگز فیلم را فراموش نمی‌کردید.
نکته دیگر این است که هنوز در ایران تکنیک‌های فیلم‌نامه‌نویسی آن‌قدر پیشرفته نیست که بتواند فیلم جوری باشد که نتوان پایان آن را حدس زد.
