به گزارش اصفهان زیبا؛ این روزها که تنور فیلم‌های کودک و نوجوان از همیشه داغ‌تر است، به سراغ مشاور کودک و نوجوان رفتیم تا نظرشان را درباره فیلم‌هایی که برای کودکان و نوجوانان این سرزمین ساخته می‌شود، بدانیم. مریم قاسمی، فعال حوزه نوجوان، درباره فیلم‌های کودک و نوجوان برایمان از دغدغه‌هایش در این زمینه می‌گوید.
کودکان و نوجوانان چگونه از فیلم‌ها تأثیر می‌پذیرند؟
تأثیرات فیلم‌ها روی بچه‌ها مسئله واضحی است. بچه‌ها از فیلم‌ها الگوگیری می‌کنند؛ مخصوصا از شخصیت فیلم‌هایی که امتداد دارند؛ منظور سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی چندقسمتی است. بچه‌ها با شخصیت‌های این‌گونه فیلم‌ها هم‌ذات‌پنداری می‌کنند. به‌دنبال این هم‌ذات‌پنداری الگوسازی می‌کنند و در ناخودآگاه آن‌ها را به‌عنوان قهرمان می‌پذیرند.
اگر این الگوها شخصیت‌هایی مثبت باشند، بچه‌ها تأثیر مثبت می‌پذیرند و برعکس. این مسئله در حال حاضر برای انیمیشن‌ها اهمیت بیشتری پیدا کرده است و بسیاری از کودکان به‌صورت جدی پیگیر انیمیشن‌ها هستند.
آیا فیلم‌هایی که این روزها برای کودکان و نوجوانان ساخته می‌شود، متناسب سن و علایق آن‌هاست؟
فیلم‌هایی که در ایران ساخته می‌شود، برای کودکان مناسب است؛ نهایتا تا پایه ششم، هفتم. برای ۱۳_۱۴ سال به بالا اصلا فیلم مناسبی ساخته نشده است. این سنین ژانرهای مناسب خودشان را دارند. فیلم‌های تینیجری را که در حال حاضر در دنیا ساخته می‌شود، اصلا در ایران نمی‌بینیم.
بعضا فیلم‌هایی ساخته می‌شود که موضوع‌هایی مناسب بزرگ‌سالان دارد و فقط کودکان یا نوجوانان در آن ایفای نقش می‌کنند. در این زمینه متأسفانه فیلم‌هایی را که بیانگر مسائل به‌روز نوجوانان باشد، مشاهده نمی‌کنیم؛ حتی ادبیات فیلم‌ها مناسب نوجوان نیست و نوجوان را جذب نمی‌کند.
از تأثیرات خوب و بد فیلم‌ها بر کودکان و نوجوانان بگویید.
بچه‌های الان فیلم‌باز شده‌اند و به‌دنبال سریال‌ها و فیلم‌های دنباله‌دار هستند. در حال حاضر بچه‌ها هرچه را در نتفیلیکس هست، به‌صورت جدی دنبال می‌کنند؛ اما در ایران این‌چنین فیلم‌هایی ساخته نمی‌شود و اگر هم باشد، اصلا در رقابت با فیلم‌های خارجی قرار نمی‌گیرد.
نوجوانان و حتی بعضی کودکان به‌شدت به‌دنبال انیمه‌ها و فیلم‌های کره‌ای هستند، انیمه‌ها و فیلم‌هایی که برای بزرگ‌سالان ساخته می‌شود و حتی برای نوجوان مناسب نیست.
نوجوانان دوره دوم دبیرستان به فیلم‌های تینیجری آمریکایی بسیار علاقه‌مند هستند، فیلم‌هایی که پر از صحنه‌های نامناسب است. برای این دوره نیز اصلا به یاد ندارم فیلمی ساخته شده باشد.
از اهمیت والدین برای جهت‌دهی و انتخاب فیلم مناسب برای نوجوانان بگویید.
در دوره نوجوانی، والدین نقش مؤثری ندارند. الگوگیری نوجوان از دوستان و هم‌سالانش است؛ البته والدینی که ذوق و سلیقه نوجوان را بشناسند، می‌توانند در الگوگیری او را کمک کنند؛ اما زمانی که دست والدین خالی است و الگوی مناسبی برای ارائه درزمینه فیلم وجود ندارد، والدین چگونه می‌توانند جهت‌دهی داشته باشند؟
چه مسائل و مشکلاتی برای کودکان و نوجوانان وجود دارد که به‌واسطه فیلم‌سازی می‌توان آن‌ها را حل کرد؟
مسائل زیادی برای نوجوانان این سرزمین وجود دارد که فیلم‌سازان می‌توانند برای حل آن‌ها فیلم بسازند. یکی از این مسائل، ندادن استقلال کافی به نوجوان (یکی از اصلی‌ترین مسائل نوجوان) است که موجب بسیاری از اختلال‌ها در این سن می‌شود؛ کمال‌گرایی والدین برای نوجوانانشان نیز یکی از مسائل مهم این سن است؛ این مورد هم باعث نادیده‌گرفتن استقلال نوجوان می‌شود.
ناامیدی نوجوانان به آینده که بسیار شاهد آن هستیم.
گیم، اعتیاد به گیم و علت آن؛ مثلا فیلمی ساخت که شخصیت اول آن یک گیمر است و اعتیاد شدیدی به گیم دارد؛ بررسی علت این اعتیاد و دنیای ذهنی آن فرد.
آیا جشنواره کودک و نوجوان می‌تواند گره‌ای از مشکلات کودکان و نوجوانان باز کند؟
به نظر من جشنواره فیلم کودک و نوجوان یک جشنواره سوری است و با یک قشر خیلی خاصی ارتباط می‌گیرد؛ نوجوانانی که خبرنگار هستند یا پدر و مادرشان در این زمینه‌ها فعالیت دارند یا به‌واسطه مدرسه به جشنواره می‌روند.
تعداد زیادی از نوجوانان از این رویداد اطلاعی ندارند و برایشان اهمیتی ندارد. جشنواره باید به‌گونه‌ای باشد که نوجوانان منتظر شروع آن باشند، با اشتیاق به دنبال فیلم‌های تولیدی در جشنواره باشند و محصولات جشنواره در طول سال بچه‌ها را راضی کند.
چگونه بچه‌ها می‌توانند با فیلم‌ها ارتباط برقرار کنند؟
همه آدم‌ها اگر فیلمی مشاهده کنند که اصولی باشد، بر اساس نیازشان ساخته شده و کیفیت مطلوب را داشته باشد، می‌توانند با آن فیلم ارتباط برقرار کنند.
