به گزارش اصفهان زیبا؛ صحیفه سجادیه، اثر گرانمایه منسوب به حضرت سجاد علیهالسلام و از خانواده قرآن و نهجالبلاغه است؛ لذا به آن «أخت القرآن» نیز میگویند. شامل پنجاه و چهار دعاست و دربردارنده دقیقترین مسائل توحیدی، عبادی، اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و … است.
صحیفه، برجستهترین کتاب در خصوص دعاست و هیچ کتابی همپایه و همسنگ آن در قالب نیایش نیست.
با توجه به مسائل مبتلابه مردم در امور اقتصادی، موضوع رزق و روزی و کسب و کار در صحیفه سجادیه را برگزیدیم؛ به این امید که بیانات حضرت، پاسخگوی بخشی از سؤالات مردم و گرهگشای برخی از گرفتاریهای اقتصادی آنان در این راستا باشد.
قسمت هفتم
کسبوکار هماهنگ با فطرت:
در فراز بیست و چهارم از نیایش بیستم صحیفه سجادیه، حضرت سجاد علیه السلام چنین میفرمایند:«وَ اكْفِنِی مَئُونَةَ الِاكْتِسَابِ» خدایا مرا از سنگینی بار و مشقت کسبوکار رهایی بخش. برای فهم این بند از دعا، نیاز به طرح مقدماتی است:
کسبوکار و تحصیل درآمد برای رفع و تأمین نیازها موافق با آفرینش انسان و هماهنگ با فطرت اوست؛ به شرط آنکه در صراط مستقیم باشد. در این صورت کار، کار خیر است. اطاعت از خداست. « وَ لَها مَا کَسَبَت» و آنچه کسب میکند به نفع اوست.
روح از انجامش نه تنها احساس سختی و رنج نمیکند، بلکه برایش آسان است.« سَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری » و مایه سرور و شادی درونی خواهد بود. سختی و دشواری آن نیز مربوط به طبیعت بدن است، نه فطرت و روح.
کسب و کار ناسازگار با فطرت:
اما کسبوکارهایی هم هستند که هماهنگ با فطرت و سازگار با خلقت انسان نیستند و بر روح تحمیل میشوند و فطرت آن را بر نمیتابد. باری سنگین بر دوش روح و روان انسان است و آدمی آن را بیهوده و به ضرر خود با خود میکشد واز انجامش در رنج است هرچند سختی بدنی نداشته باشد و درآمدش زیاد باشد.
چه نوع کسب و کارهایی هماهنگ با فطرت و سازگار با خلقت انسان نیستند؟
کسب و کارهایی که مبتنی بر عصیان و نافرمانی خدا باشد ومنع شرعی داشته باشد. حق دیگران در آن کسبوکار و درآمد آن باشد. با حیله و نیرنگ همراه باشد. آلوده به گناه و نارواییها باشد. توأم با ذلت و خواری و تحقیر انسان باشد و زیرپا گذاشتن عزت نفس او را به دنبال داشته باشد و مثل این امور…
چرا بعضی اشخاص به دنبال کسبوکارهای ناسازگار با آفرینش و ناهماهنگ با فطرتشان میروند؟
بعضی از افراد متاثر و منفعل از نیازهایشان چنین کسبوکارهایی را جایگزین کسبوکار سالم میکنند و بیشک تبعات چنین انتخابی دامنگیرشان خواهد شد.
«وَ عَلَیْها مَا اكْتَسَبَتْ» و آن کارهای ناروا و شر، علیه آنها خواهد بود. به ضررشان خواهد بود. این افراد آرام آرام به آن اعمال تحمیلشده بر روح، نیاز و اشتهای کاذب پیدا میکنند. مسموم به آن میشوند و به آن معتاد خواهند شد و بالاخره سختی،برایشان آسان میشود.« « سَنُیَسِّرُهُ لِلعُسرَی »
در این بند از دعا حضرت از خداوند رهایی و بی نیازی از سنگینی بار و مشقت چنین کسبوکارهایی را طلب میکنند.