آنچه در ادامه میخوانید، مروری بر روند ساختوسازهای شهری در بافتهای تاریخی و نمونه موردی آن گذر چهارباغ عباسی طی سالهای اخیر در گفتوگو با «محمود درویش» از معماران و شهرسازان پیشکسوت اصفهان است.
«دومین کنفرانس بینالمللی عمران، معماری و فناوری اطلاعات در زندگی شهری» در تاریخ ۲۷ آبان ۱۴۰۲ توسط شبکه دانشگاههای مجازی جهان اسلام از سوی دانشگاه بینالمللی ابنسینا گرجستان برگزار میشود.
اینکه رویدادهای شهری چه نقشی در شکلدهی به فضای عمومی و فرهنگی شهر دارند و چقدر باید برای آنها در روند اداره شهر سهمی در نظر گرفت، موضوعی است که از سوی پژوهشگران حوزه شهری موردتوجه قرار میگیرد.
اگر از شما بپرسند شهری که در آن زندگی میکنید «چه رنگی است؟»، چه میگویید؟! اصلا همین اصفهان خودمان. تابهحال فکر کردهاید اصفهان چه رنگی است؟ یا مثلا دقت کردهاید که وقتی به اصفهان فکر میکنید، تصوری که از آن در ذهنتان شکل میگیرد، چه رنگی دارد؟
جایگاه خیابان تا آنجا در ساختارهای شهری اهمیت دارد که قادر است نقشی اثرگذار در شکلدهی به خاطرات جمعی شهروندان ایفا کند و در ذهن مردم، نام خود را به نام یک شهر گره بزند؛ تا آنجا که به گفته «جین جیکوبز» روزنامهنگار، نویسنده و کنشگر حوزه مطالعات شهری، «فکر کردن به شهر یعنی به تصویر درآوردن خیابانهای آن».
چه میشود که یک خیابان میتواند مفاهیمی مانند یک تصویر، یک خاطره، یک عطر یا حتی یک صدا را در ذهن ما زنده کند و میان واقعیت عینی خود با این مفاهیم پیوندی ناگسستنی ایجاد کند؟
بعد از «خانه» با همه جزئیاتی که در خود دارد (اتاقها، نشیمن، سالن پذیرایی، حیاط و…)، «شهر» دومین اقامتگاه ما آدمهای شهرنشین است.
به گواه تاریخ، مردمان دو سرزمین ایران و افغانستان فارغ از مرزهای جغرافیایی در روزگاری هر دو مردمان یک سرزمین واحد به نام ایران بودهاند و امروز هم تنها روی نقشه به دو پاره «ما» و «آنها» تقسیم شدهاند.
در این گزارش از طیف متنوعی از شهروندان خواستهام تا آنچه از اصفهانِ سالها و دهههای قبل به خاطر دارند را روایت کنند، تا شاید بتوانیم مروری هرچند مختصر بر تاریخ شفاهی این شهر و تحولاتی که طی چند دهه اخیر از حیث فیزیکی و اجتماعی در آن رخداده، داشته باشیم.
تعاریف متعددی درباره «شهر سالم» و مؤلفههای آن شکل گرفته تا به دنبال آن الگو و ساختاری برای تأمین سلامت شهرها ارائه شود و در دسترس مدیران شهری قرار گیرد؛ ساختاری که در آن نه فقط متولیان و مدیران شهر بلکه شهروندان نیز سهم قابل توجهی دارند.
محله ابر از سمت شرق با میدان اریسون، از جنوب با بلوار جی غربی و خیابان اریسون و از غرب با خیابان اللهاکبر محدود شده و با محلههای تالار، بوزان، شهید رجائی، کنگاز و سلطانآباد مجاورت دارد.
«چهارباغ»! همین واژه ساده که در ظاهر یکی دو معنا بیشتر نمیشود از دل آن بیرون کشید، برای مردم یک شهر و چه بسا یک سرزمین دارای معانی متعددی است.