به گزارش اصفهان زیبا؛ گمانه‌زنی‌ها بالاخره روز گذشته به پایان رسید تا چهارمین گزینه پیشنهادی دولت سیزدهم به‌عنوان هفدهمین وزیر آموزش‌وپرورش راهی ساختمان «شهید رجایی» شود؛ ساختمانی که سال‌هاست با حاشیه‌های فراوان روبه‌رو و معمولا عمر وزرایش کوتاه است؛ اما حالا رضامراد صحرایی قدم به آن نهاده و کلید این وزارتخانه عریض و طویل را به دست گرفته تا بر مسند ریاستش تکیه زند.
صحرایی جوان تا پیش‌از این و پس از استعفای اجباری «یوسف نوری»، وزیر سابق، سرپرستی وزارتخانه را بر عهده داشت و روز گذشته با رأی کسب ۱۶۷ رأی موافق، ۸۶ رأی مخالف، ۱۴ رأی ممتنع و ۲رأی باطله از مجموع ۲۶۹ آرای مأخوذه پس از 88 روز مورداعتماد بهارستان‌نشین‌ها قرار گرفت تا زور موافقانش به مخالفانش بچربد و وزیر میان‌سال که دارای مدرک دکترای زبان‌شناسی است و در سوابق کاری او ریاست دانشگاه فرهنگیان، معاونت بنیاد سعدی، سرپرستی معاونت فرهنگی بنیاد شهید و معاونت دانشگاه علامه طباطبایی به چشم می‌خورد، ردای وزیری بر تن کند.
صحرایی چه گفت؟
روز گذشته، صحرایی که کت‌وشلوار سورمه‌ای بر تن کرده بود، به صحن علنی مجلس آمد و پشت تریبون قرار گرفت تا به دفاع تمام‌قد از برنامه‌هایش بپردازد و بهارستان‌نشین‌ها را مجاب کند تا به او رأی اعتماد بدهند.
رتبه‌بندی معلمان، موضوعی که اتفاقا باعث خداحافظی اجباری وزیر پیشین از وزارتخانه شد، یکی از مهم‌ترین برنامه‌هایی بود که صحرایی روز گذشته از آن سخن گفت و بر اجرا و تکمیل فرآیند آن براساس اعتراضات و همچنین تدوین پیش‌نویس اصلاحیه آیین‌نامه اجرایی قانون تأکید کرد.
وزیر جوان آموزش‌وپرورش، اما پرداختن به مسائل مختلف دیگر در حوزه آموزش و پرورش را هم در برنامه‌اش گنجانده بود و قول انجام و پیگیری آن‌ها را در بازه زمانی وزیری‌اش داد؛ موضوعاتی همچون پیگیری و حل مسائل مربوط به رتبه‌بندی نیروهای سازمان‌های تابعه وزارت آموزش‌وپرورش، فعال‌سازی ستاد هماهنگی و پشتیبانی اجرای سندتحول بنیادین با ریاست معاون اول رئیس‌جمهور، تأمین و تخصیص یارانه آموزشی برای دانش‌آموزان مناطق کمترتوسعه‌یافته در قالب برنامه هفتم توسعه، پیگیری و تخصیص فوق‌العاده ویژه کارکنان و معلمان وزارت آموزش و پرورش، حمایت و به‌کارگیری نخبگان، تقویت تربیت‌معلم، تحول به نفع دانش‌آموزان و حرکت به سمت برنامه‌محوری.
مخالفان چه گفتند؟
بهارستان‌نشین‌ها اما پس از شنیدن برنامه‌های صحرایی، مخالفان و موافقان خود را شناختند و در برابر یکدیگر به صف ایستادند.
علی خضریان، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، یکی از این مخالفان بود که به پشت تریبون رفت و دلایل مخالفت خود با وزیر پیشنهادی را یکی پس از دیگری توضیح داد: علی‌رغم اینکه یک سال از انتصاب شما به عنوان رئیس دانشگاه آینده‌ساز فرهنگیان می‌گذرد، تعداد زیادی از عناصر شناسنامه‌دار غرب‌گرا و تابلودار جریان اصلاحات در مجموعه شما جابه‌جا نشدند.
ایشان ادامه داد: شما هنوز بعد از ۱۳ ماه از تصدی دانشگاه فرهنگیان نتوانستید تیم مناسبی را برای کمک به خود جمع‌آوری کنید؛ چطور امکان تدارک تیمی حرفه‌ای در وزارت آموزش و پرورش و ایجاد تحول در این وزارتخانه را در خود می‌بینید؟ شما از فروردین‌ماه امسال سرپرست وزارت آموزش و پرورش شده‌اید؛ اما با همان تیم قبلی که منجر به رسیدن آموزش و پرورش به این نقطه شده است کار را ادامه داده و این افراد جزو حلقه نزدیک و دوست شما هستند. آقای نوری در اجرای رتبه‌بندی معلمان کنار گذاشته شد؛ اما شما با همان حلقه کار را جلو بردید.
مخالفت با برنامه‌های وزیر پیشنهادی تنها به سخنان خضری ختم نشد، بلکه سیدعلی موسوی، نماینده ملکان نیز قاطعانه به مخالفت با او پرداخت و او را فردی دانست که از بدنه آموزش و پرورش نبوده و به همین دلیل هم نمی‌تواند درک درستی از این وزارتخانه داشته باشد: «حال اینکه مدیریت و سکانداری مستلزم داشتن قابلیت و توانمندی زیادی است که وزیر پیشنهادی چنین سوابقی ندارد. انتظار داشتیم رئیس‌جمهور گزینه‌ای با تجربه مدیریتی و اشراف به مسائل را معرفی کند. آقای صحرایی شباهتی به آقای نوری، وزیر سابق آموزش و پرورش دارد که عملا در مدیریت وزارت آموزش و پرورش درجا زد.»
عبدالعلی رحیمی مظفری، نماینده مردم سروستان در مجلس شورای اسلامی نیز در مخالفت با برنامه‌های رضامراد صحرایی گفت: «به‌نظر می‌رسد رئیس‌جمهور باید زودتر از این وزیر پیشنهادی خود را به مجلس معرفی می‌کرد؛ چراکه وزارت آموزش و پروش وزارتخانه‌ای عظیم و دارای مسائل و مشکلات متعدد است؛ لذا تقاضا دارم درباره سایر وزارتخانه‌ها نیز این موضوع جدی گرفته شود.
او افزود: ما باید در قبال رأیی که می‌دهیم پاسخگو باشیم. آنچه در کلیات برنامه‌های شما دیدیم اگر قرار است همان روند قبلی را طی کنید نتیجه‌ای نخواهیم گرفت. با توجه به آنچه امروز در بدنه آموزش و پرورش وجود دارد، آیا واقعا دغدغه معلم و دانش‌آموز، علم است؟ آیا دغدغه‌ای که سر کلاس و بیرون از آن وجود دارد، علم است؟
موافقان چه گفتند؟
اما موافقان هم در برابر سخنان مخالفان ساکت ننشستند و به دفاع تمام‌قد از صحرایی پرداختند.
به گزارش «ایسنا»، عبدالحسین روح‌الامینی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، یکی از موافقان بود که معتقد بود صحرایی با تمامی سطوح وزارتخانه آشناست: «آقای صحرایی کار خود را از روستا شروع کرده و از مدرسه عشایری تا دانشگاه پیش رفته؛ بنابراین همه سطوح این وزارتخانه را دیده است. ایشان کسی است که قومیت برایش تفاوتی ندارد. شخصی که از دل جامعه دانشگاهی و معلمان بیرون آمده و آموزش و پرورش به وزیری با مشخصات ایشان نیاز دارد. ایشان می‌تواند طرح تحول بنیادین آموزش و پرورش را دنبال کند و کارهای برزمین‌مانده را به سرانجام برساند.»
سیدمحسن دهنوی دیگر نماینده‌ای بود که در مجلس سنگ صحرایی را به سینه زد و خواستار وزیرشدنش شد: «آقای صحرایی شناخت مناسبی از فضای آموزش و پرورش دارد. ایشان کسی است که کار را از سال‌ها پیش و از معلمی شروع کرده و از مناطق محروم به بالاترین سطح در وزارت آموزش و پرورش رسیده است؛ لذا ایشان تجربه مناسبی در همه سطوح این وزارتخانه دارد. نکته بعدی جوان‌بودن ایشان است که یک امتیاز تلقی می‌شود. در کنار تجربه زیاد، جوان‌بودن و پرتلاش‌بودن ایشان ویژگی خوبی است. در جلساتی که در مجلس شورای اسلامی با حضور ایشان برگزار شد، متوجه شدم که ایشان شناخت مناسبی از فضا داشته و نقشه راه مناسبی برای حل مسائل آموزش و پرورش دارد.»
اما الهام آزاد نیز صحرایی را فردی متعهد و متخصص دانست که این مسیر را پله‌پله طی کرده و به این جایگاه رسیده است: «وزارت آموزش و پرورش یکی از وزارتخانه‌های مهم نظام مقدسجمهوری اسلامی است. به وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش اعتقاد راسخ دارم.»
علی‌رغم مخالفت‌ها وزیر جوان توانست پس از 88 روزی که بر مسند سرپرستی ظاهر شده بود، کلید وزارتخانه را به دست گیرد و راهی این ساختمان شود. اما آیا او می‌تواند به تمامی برنامه‌های خود عمل کند؟ آیا رضامراد صحرایی، قادر به رفع چالش‌های ساختمان آموزش و پرورش خواهد بود؟ آیا او می‌تواند به اعتراضات و انتقادهای ساختمان شهید رجایی پاسخ دهد؟ باید منتظر بود و دید!
