به گزارش اصفهان زیبا؛ از رشته‌کوه‌های خمینی‌شهر تا محله‌های حاشیه‌ای نجف‌آباد اصفهان، اگرچه به ظاهر مسیری است طولانی، چندسالی است که بچه‌هایی از آسمان دانشگاه صنعتی اصفهان، بال گشوده‌اند تا مرهمی باشند بر داستان محرومیت کودکان.
فعالیت کانون خیریه «بچه‌های آسمان» از 1396 شروع می‌شود؛ خیریه‌ای که با توجه به ظرفیت علمی دانشجویان دانشگاه صنعتی و همچنین با درنظر گرفتن فقر و محرومیت رفاهی محله امیرآباد واقع در نجف‌آباد، رسالت خود را معطوف به رشد و پرورش تحصیلی کودکان این منطقه می‌کند.
مریم ریاحی، دبیر کانون بچه‌های آسمان، خود دانشجویی است که از ابتدا پای کار ایستاده‌است و حالا با افتخار از دستاوردهای چندین ساله کانون می‌گوید.
او با اشاره به روزهای ابتدایی فعالیت خیریه بچه‌های آسمان بیان کرد: زمانی که فعالیت جهادی خود را در منطقه امیرآباد آغاز کردیم، عده‌ای ما را سرزنش می‌کردند که چرا به محله‌های شهر اصفهان نمی‌پردازید؟ درحالی که به‌نظر بچه‌ها تفاوتی میان مناطق مختلف استان نبود. هر حوزه محرومی نیاز به رسیدگی دارد و اتفاقا امیرآباد ازجمله مناطقی بود که اگرچه ظاهری شهری به خود گرفته بود، با مشکلات عدیده اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مواجه بود؛ وضعیت ویژه‌ای که انگیزه‌ا‌ی برای محرومیت‌زدایی دانشجویان از این منطقه شد.
او در ادامه، ترک تحصيل كودكان را به‌عنوان يكی از مهم‌ترین مشكلات اين منطقه برشمرد و افزود: متأسفانه فقدان انگيزه‌ای برای تحصيل باعث شده‌بود كودكان با يک‌بار تجديدشدن، تحصيل خود را كنار بگذارند؛ همچنین خانواده‌ها نیز میل و رغبتی برای تحصیل کودکان خود نداشتند؛ چراكه با توجه به مشکلات اقتصادی موجود، پدران توانی برای تأمین هزینه‌های تحصیل کودکان خود نداشتند و ترجیح می‌دادند پسرانشان هرچه‌سریع تر مشغول به کار شوند.
از طرفی، دختران نیز با ترک تحصیل در مقاطع اوليه، ازدواج را راه‌حلی جايگزين برای درس‌خواندن می‌دانستند. با توجه به پيامد‌های مخرب اين ترک‌تحصيل‌های زودهنگام، ارتقای سطح علمی دانش آموزان به عنوان هدف اصلی كانون درنظر گرفته شد؛ هدفی كه دست‌كم تاكنون به بخشی از آن دست یافته‌ایم و دست‌كم دانش‌آموزان را به كسب ديپلم ترغيب کرده‌ایم.
رياحی در ارتباط با چگونگی فعاليت كانون بچه‌های آسمان بيان كرد: در اين سال‌ها به طور معمول هر پنجشنبه، يعنی روزی كه بچه‌ها درگير فعاليت‌آموزشی مدرسه نيستند، كلاس‌های كانون برگزار شده است؛ کلاس‌هایی در همه مقاطع تحصيلی؛ يعنی از ابتدايی تا سال دوازدهم؛ هرچند در ابتدا گمان می‌کردیم باتوجه به تحصیل بچه‌ها در رشته‌های مختلف، به دانشجویانی با تخصص در همه رشته‌ها نیاز خواهیم داشت.
متأسفانه از آنجايی كه سطح تحصيلی بچه‌ها پایین است، مشکل اصلی آن‌ها دروس پایه است؛ مثلا ما گاهی با دانش‌آموزی مواجه بودیم که در سال یازدهم هنوز ضرب و تقسیم هم به خوبی بلد نبود؛ وضعیتی که باعث شد بتوانیم صرفا با اتکا به دانشجویان دانشگاه صنعتی کار را پیش ببریم . خداراشکر درحال‌حاضر نزدیک به 80 دختر و پسر تحت آموزش دانشجوها قرار گرفته‌اند.
عقل سالم در تن سالم است
مریم ریاحی در ادامه با مهم برشمردن نقش اصول فرهنگی در تربیت کودکان گفت: درکنار اینکه دانشجویان دانشگاه تلاش خود را معطوف به ارتقای سطح علمی کودکان محروم این منطقه کرده‌اند، مسائل مهم دیگری از جمله وضعیت اقتصادی این کودکان و همین‌طور آشنایی آن‌ها با اصول تربیتی و معرفتی نیز مدنظر گروه بوده است.
در این راستا، از آنجایی که کانون بچه‌های آسمان، کانونی جهادی و خیریه‌محور است، به مناسبت‌های مختلف اقلام معیشتی نیز برای خانواده‌ها تهیه شده و به دست این بزرگواران رسیده است. مسئله دیگر اما مشکلات جسمی و روحی کودکان است. ازآنجایی که با گذرزمان تأثیر این مشکلات بر نحوه تحصیل دانش‌آموزان مشخص شد، به دنبال راه‌حلی برای حل این مسئله بودیم؛ به همین جهت، همکاری ما با یکی از مراکز مشاوره نجف‌آباد آغاز شد.
درحال حاضر این مرکز مشاوره به‌طور مرتب جلسه‌هایی را با خانواده بچه‌ها برگزار می‌کند؛ همچنين درطول ارتباط دانش‌آموزان با مدرسان خود، برخی مشكلات بچه‌ها شناسايی می‌شود كه با ارجاع آن‌ها به مشاور، درصدد رفع آن هستيم؛ همچنين با كمک‌گرفتن از خيران و جمع‌آوری هزينه‌های درمان، تلاش كرده‌ايم بخشی از مشكلات و بيماری‌های جسمانی كودكان را نيز برطرف كنيم.
در كنار اين فعاليت‌ها، يكی ديگر از راهكار‌های گروه، بازی و فعاليت سالم كودكان است؛ درواقع پرداختن كودكان به فعاليت‌هايی كه درعين اينكه اوقات فراغت بچه‌ها را تأمین می‌کند، بتواند بر مهارت‌های آن‌ها نيز بيفزايد. به همين منظور هر دوهفته يک بار بازی‌های ورزشی مثل فوتبال و فعاليت‌های كتاب‌خوانی را برای بچه‌ها درنظر گرفته‌ایم.
او در انتها با اشاره به ثمره فعاليت‌های فرهنگی گروه بيان كرد: در اين‌سال‌ها معمولا به مناسبت‌های مختلف جشن‌هايی برای بچه‌گرفته‌ايم؛ با مؤسسه‌های حمايت از كودكان كار همكاری کرده‌ایم و درمجموع هدف ما بهبود وضعيت كودكان محروم بوده است؛ كودكانی كه حالا وقتی درخيابان بچه‌های گروه را می‌بینند، رضايت كلام و نگاهشان از برنامه‌ها، همان چيزی است كه ما به دنبالش بوده‌ایم. اينكه بچه‌ها حالا با اشتياق بيشتری به دنبال درسشان هستند و پيگير دانشگاه و وضعيت تحصيلشان در آينده می‌شوند، همان چيزی است كه رضايت كلام و نگاه ما را به دنبال دارد.
