به گزارش اصفهان زیبا؛ از مدت‌ها قبل از شروع رویدادهایی چون المپیک، پاراالمپک، بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی دستورالعمل‌هایی درباره پرداخت پاداش پای سکو و پاداش مدال ورزشکاران تدوین می‌شود که معمولا در آن میزان پاداش هر مدال، پاداش مربی و سرپرست تیم‌ها تعیین می‌شود؛ با این وجود این‌طور برداشت می‌شود که برای بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی هانگژو روال مشخصی برای برخی از بخش‌ها تعیین نشده است که این موضوع به چالشی برای برخی از مربیان تبدیل شده است.
مهدی رحیمی، ملی‌پوش سابق دوومیدانی اصفهان که به‌عنوان مربی دو ورزشکار دوومیدانی کم‌بینایان و نابینایان در بازی‌های پاراآسیایی‌ها حضور داشت، با ابراز گلایه‌مندی از دیده نشدن زحمات مربیان می‌گوید: متأسفانه بین مربیان و کادر بسیار تبعیض قائل شده‌اند.
شاگردان رحیمی در بازی‌های پاراآسیایی دو مدال طلا و دو مدال نقره کسب کردند و آن طوری که این می‌گوید پیش از شروع مسابقات، رئیس کمیته پاراالمپیک، تأکید کرده پاداش پای سکوی ورزشکار و مربی یکسان است؛ اما در عمل این اتفاق رخ نداده و رقم کمتری برای مربیان در نظر گرفته شده است.
او دراین‌باره می‌گوید: من مربی که بعد از پنج سال تلاش و زحمت، دو مدال طلا و دو نقره توسط شاگردان تخصصی‌ام به دست آمد، مجموع پاداش پای سکو و پاداش مدال، حدود 270 میلیون پاداش گرفتم، این در صورتی است که قبل از اعزام گفته بودند همه مبالغ یکسان‌سازی شده و حتی پول توی جیبی هم یکسان شده است؛ ولی دقیقا یک روز قبل اعزام مشخص شد که بین ورزشکار و مربی بسیار فرق گذاشته‌اند، حتی به ورزشکاران آجیل و خشکبار دادند، اما به مربیان نه.
این مربی اصفهانی می‌افزاید: خدا را شکر در بازی‌های پاراآسیایی نتایج خیلی خوبی به دست آمد؛ طوری که کاروان ایران برای اولین بار در تاریخ مقام دوم را در جدول مدالی کسب کرد و خوشحال بودم با این پاداش می‌توانم سروسامانی به زندگی خودم بدهم؛ اما بعد از حدود ۵۰ روز که از هانگژو به کشور بازگشتیم، اعلام کردند که پاداش پای سکوی مربیان نصف ورزشکار است و بابت مدال دوم ۱۰ درصد پاداش می‌گیرند و مدال سوم و چهارم هم پاداشی ندارد.
او می‌گوید: با اتفاقاتی که رخ داد، حس می‌کنم تلاش‌هایم بی‌نتیجه بوده است، درصورتی‌که پنج سال با دو ورزشکار کم‌بینا تمرین می‌کردم و چهار مدال هم کسب کردیم، اما به من که خودم ملی‌پوش این کشور بوده‌ام، حدود 270میلیون پاداش می‌دهند که به این موضوع اعتراض کردیم.
رحیمی با بیان اینکه سرپرستان تیم‌ها صد درصد پاداش را می‌گیرند، می‌گوید: این در حالی است که مربیان زحمات زیادی برای ورزشکاران می‌کشند، درصورتی‌که کدام سرپرست یک شاگرد تخصصی داشته و کدام سرپرست یک روز در سرما و گرما بالای سر این بچه‌ها بوده و کدام سرپرست در اردوها بالای سر این بچه‌ها بوده است؟
او با بیان اینکه متأسفانه اعتراض ما با جمله «کمیته فنی تصمیم گرفته است» به جایی نرسید، می‌گوید: شهرداری تهران مراسم تجلیلی برگزار کرد که به ورزشکاران مدال‌آور پاداش 100، 70 و 50 میلیونی دادند؛ اما برای این مراسم هم مربیان دعوت نشده بودند.
رحیمی با ابراز گلایه‌مندی به نادیده گرفتن زحمات مربیان می‌گوید: یک مربی باعث رشد و تکامل ورزشکار می‌شود، اما در ورزش ما انگار مربی از فضا آمده است و به این کشور تعلق ندارد.
این مربی که از تبعیض‌های صورت‌گرفته انتقاد دارد، مدعی است که هدایای بیت رهبری هم به ورزشکاران تعلق نگرفته است، درصورتی‌که قرار بوده برای مربیان هم هدایایی در نظر گرفته شود.
رحیمی با بیان اینکه در جواب همه اعتراض‌ها گفته می‌شود، این تصمیمات را کمیته فنی اتخاذ کرده، می‌گوید: کادر فنی که باید برای حفظ مربی و ورزشکار تلاش کند متأسفانه با تصمیمات نادرست به سوختن مربیان کمک می‌کند و من در عجبم که بعد از پنج سال تلاش اندازه یک کارمند پاراالمپیک هم نتوانستم پس‌انداز کنم.
وحیدعلی نجیمی و مهرداد مرادی، دو ورزشکار اصفهانی هستند که چند سالی است به‌عنوان ورزشکار همدان در تیم ملی حضور دارند و مدال‌های آن‌ها نیز به نام این استان ثبت می‌شود.
رحیمی که مربی اختصاصی این دو ورزشکار است، در این خصوص می‌گوید: علی نجیمی و مرادی به دلیل برخی ناملایمات از اصفهان به همدان رفتند، اما هر دو در اصفهان زندگی می‌کنند و تمرینات هر دو در این شهر است؛ اما به اسم همدان به تیم ملی دعوت می‌شوند و چهار مدالی هم که در بازی‌های پاراآسیایی هانگژو به دست آوردند، به نام استان دیگری شد.
