به گزارش اصفهان زیبا؛ داور کودک جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان بیان کرد: «این فیلم برای کودکان ونوجوانان ساخته نشده بود و جایگاه آن در جشنواره‌ای به‌جز جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان بود.»
شنبه 15 مهرماه شروع اکران جشنواره فیلم کودک و نوجوان بهانه‌ای شد که به سینما چهارباغ بروم. زمان ورود به سینما متوجه شدم که فیلم سینمایی «هوک» تمام شده است و داوران پسر کودک از سالن سینما بیرون می‌آیند. من که از فیلم جا ماندم شروع به مصاحبه با داوران پسر کودک و نوجوان کردم تا از فیلم اکران شده اطلاعاتی به دست بیاورم.
کودکان و نوجوانان با سن کمی که داشتند، پارامترهای خوبی برای داوری داشتند. داور کودک جشنواره بیان کرد: این فیلم برای کودکان ونوجوانان ساخته نشده بود وجایگاه آن در جشنواره‌ای به‌جز جشنواره بین‌المللی فیلم کودک ونوجوان بود.
او با توجه به علاقه‌اش به فیلم‌سازی گفت: «من از نمایش این فیلم در جشنواره آموختم که برای ساختن فیلم ونمایش آن باید به این موضوع توجه داشته باشم که این فیلم برای چه رده سنی ساخته می‌شود.»
پس از صحبت‌کردن باتعدادی از داوران برای تماشای فیلم کاپیتان به سالن سینما رفتم.
داستان فیلم، کودکان را با خود همراه کرده بود. آن‌ها چشمانشان به پرده سیاه رنگ سینما دوخته شده بود. بین کودکان و نوجوانان با نقش اول فیلم رابطه‌ای برقرار شده بود که با شادی او دست می‌زدند، با هیجاناتش جیغ می‌کشیدند و از کارهای بامزه‌اش سالن سینمارا با خنده‌هایشان پر می‌کردند.
فیلم که تمام شد، برای مصاحبه با داوران کودک به بیرون سالن سینما می‌رفتم که صدای کودکی که می‌گفت: «چرا نمی‌توانم رأی عالی بدهم؟ این فیلم از گزینه خوبی که داریم هم بهتراست. فیلم برای کودک ونوجوان بود واکثر بازیگران آن هم کودک ونوجوان بودند»، نظرم راجلب کرد تا با داوران دیگر هم صحبت کنم.
بچه‌ها فیلم را خیلی دوست داشتند. آن‌ها می‌گفتند: «از نقش اول فیلم گذشت و کمک‌کردن به دیگران را یاد گرفتیم.» فیلم صحنه‌های بسیار آموزنده‌ای داشت و از بازی هنرمندان لذت برده بودند.
فیلم سومی که تماشا کردم، فیلم در آغوش درخت بود. هنگام تماشای این فیلم کودکان باهم صحبت می‌کردند. بعد از پایان این فیلم تعدادی از کودکان از فیلم لذت بردند و برخی هم نظرشان شبیه به فیلم هوک بود و معتقد بودند که این فیلم برای رده سنی کودکان ونوجوانان مناسب نیست.
از دو کودک خواستم داستان فیلم رابرایم تعریف کنند؛ اما آن‌ها می‌گفتند ما چیزی متوجه نشدیم.
از حضور کارگردان فیلم در آغوش درخت استفاده و از او سؤال کردم: آیا این فیلم برای کودکان ونوجوانان مناسب است؟
بابک خواجه پاشا، کارگردان فیلم درآغوش درخت گفت: «هدف از ساختن این فیلم برای کودکان این بود که کودکان بفهمند مهم هستند و حضورشان در زندگی برای پدر و مادر اهمیت دارد.»
از او می‌پرسم: به نظرتان کودکان با فیلم همراه شدند و به فیلم علاقه داشتند؟ می‌گوید: «از تشویق‌های بعد از فیلم می‌توان فهمید که دوست داشته‌اند.»
سؤال می‌کنم: به نظرتان سطح فیلم برای کودکان بالا نبود؟ می‌گوید: «فهم کودکان الان با کودکان ۲۰ سال پیش متفاوت است. کودکان امروز بسیار فهمیده هستند و درک بالایی دارند؛ حتی فهمشان از سطح این فیلم بالاتر است.»
