«دو کتاب غیردرسی که خواندهاید را نام ببرید؟» سهچهار سال اولِ تدریسم همیشه این سؤال را در جلسه اول کلاس زیست از بچههای دهمی و یازدهمی میپرسیدم؛ البته در کنار هشت نه سؤال دیگر که به جانوران و گیاهان ربط پیدا میکرد و یک سنجش اولیه به حساب میآمد.
وقتی از شاهنامه یاد میشود، عموما داستانهای پهلوانی، نبردهای رستموسهراب، رستمواسفندیار، هفتخان رستم، داستان فریدون و ضحاک و امثال آن به ذهن متبادر میشود؛ حالآنکه بخش بزرگی در شاهنامه وجود دارد که اغلب از آن بیخبریم و با آنکه بیشتر حجم شاهنامه را نیز در بر میگیرد، مغفول مانده است و در جامعه ما جایگاهی ندارد
نسل جدید، مسیر شغلی خود را نه در پشت میزهای کارمندی، که در فضای مشاغل آنلاین جستجو میکند. این جستجو، رؤیایی طلایی از ثروت سریع را در ذهن میپروراند؛ اما آیا این مسیر، آنقدرها که میدرخشد، طلایی است؟

در این روزهای منتهی به عاشورای حسینی ، مطالب و نوشته های زیادی مخصوصا در فضای مجازی دست به دست می شود. حتما شما هم مانند من با بعضی از این مطالب که هر یک به گونه ای تعریضی به عزاداری های محرم دارد ، برخورد کرده اید.

پیش از آن که ایده وحدت حوزه و دانشگاه در گفتمان رسمی کشور مطرح شود ؛حتی قبل تر از آن ، زمانی که به دستور رضاخان میرپنج حوزه های علمیه، اکثرا مهر و موم می شدند ، همچنان کسانی با انگیزه های الهی ، در پی کسب علم و معرفت برای رشد و تعالی بودند و تفاوت عرصه ها تاثیر قابل ملاحظه ای در انگیزه و جهدشان نداشت.

با نزدیک شدن به ایام محرم ، فعالیت های مردمی در جهت پاسداشت قیام کربلا شدت می گیرد. تکریم حماسه امام حسین علیه السلام که قرن هاست با جان و دل مردم ایران یکی شده ، هر چند در دوره ای به دلیل ممنوعیت حکومت ، در بعضی از شهرها ظهور و بروز نمی یافت و بیشتر به صورت مخفیانه برگزار می شد ، اما مخصوصا پس از انقلاب و جنگ با رشدی فزاینده رو به رو شد. به طوریکه کمتر محله ای را می توان در ماه محرم یافت که ساکنانش روضه ای برای حوادث عاشورا برپانکنند.









