توی خیابان سلمان فارسی که قدم بزنی، ذهنت به هزار فرعی سرک میکشد. میکشد و میکشاند تو را به گذشتهها. به گذشتههای دور این محل و گذشتههای نزدیک زندگی خودت؛ مثلا از گذشتههای دور همین پل شهرستان.
اکنون به وضعیت جدیدی از استعمار رسیدهایم که آن را «استعمار فرانو» مینامند. این استعمار نه به واسطه قدرت سخت، بلکه با اعمال قدرت نرم، محقق میشود که با عناوینی چون، تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، ناتوی فرهنگی و در نهایت جنگ رسانهای شناخته میشود.
هوش مصنوعی، مصنوعی از مصنوعات بشر، دهها سال است وجود دارد؛ اما نه به پرسروصدایی این وقتها، به گونهای که آنچنان بر سر زبانها بیفتد که ماهها اخبارش در صدر باشد و مایه بیم و امید بشر شود؛ با پرسشهای بیشمار. پرسشهایی که شاید برخی از آنها اولینبار به شکل اساسی زمانی مطرح شد که رایانهها متولد شدند.
وجود چتر گفتمانی بهعنوان عنصری معنادهنده، بهوجودآورنده اتمسفر مشترک، نظامدهنده، دارای هژمونی، پویا و تکمیلشونده میتواند این خلأ را برطرف و کمک کند شهرداری با عبور از بخشینگری، اکنوننگری و سیاستزدگی به مواجهه عالمانه با مسائل اصفهان بپردازد.
تو نباید این حرفها را به من میزدی. درباره من اشتباه فکر میکردی. درست مثل این منار که همه آن را اشتباهی فهمیدهاند. مردم فکر میکنند که اینجا امامزاده است؛ اما این گنبد نهصدساله، مقبره خلیفه عباسی «الراشد بالله» است، خلیفهای که به دست چریکهای شیعه، در هنگام گذرش از اصفهان به قتل رسیده است؛ یعنی یک برداشت صددرصد برعکس. انگار که در حرم امامرضا(ع)، به «هارونالرشید» دخیل ببندی.
شهرداری فقط متولی جمع آوری زباله نیست بلکه در آرمانشهر فرهنگی، شهرداری تمامش فرهنگی است و مردم در آن زندگی بهتری دارند، چون شهر زندگی است.
نمیتوان جلو علاقه کودکان به بازی را گرفت یا از گردش مالی هنگفت صنعت بازیسازی صرف نظر کرد، بلکه پس از شناخت فرصتها و تهدیدهای بازیهای رایانهای، این مهم است که بتوانیم نمونههای مفید را رصد، معرفی و جایگزین کنیم.
چندروزی است که هفتادوششمین دوره جشنواره فیلم کن، کار خود را آغاز کرده است. این رویداد پرزرقوبرق هنری، جایگاه برجستهای در عرصه سینمای بینالمللی دارد. سالبه سال، فیلمسازان، سلبریتیها و سینماگران در ریویرای فرانسه گرد هم میآیند تا هنر فیلمسازی را بزرگ بدارند.
نوع نگاه به جهان هستی یا همان چیزی که از آن تعبیر به «جهانبینی» یا «ایدئولوژی» میشود، اساسیترین امری است که میتواند فهم انسان را نسبت به روزگار و مسائل آن رقم بزند. یکی از شایعترین نگاهها به جهانهستی، نگاه تجربی یا حسی است.
آیا رسانهها آنقدر قدرتمند و قوی هستند که بتوانند عقاید و افکارعمومی ما را دستکاری کرده و تغییر دهند؟
اکنون میتوان گفت احیای بدنه شرقی چهارباغ، پروژهای که قرار بود به سرزندگی این گذر تاریخی کمک کند، خود به یکی از معضلات اساسی این گذر تبدیل شده است.
نگاهی به مسائل چهارباغ با استفاده از مدل لایهای علّی.