تاریخ هویت است؛ برای حفظ و بقای هویت ایرانیاسلامیمان و برای انتقال میراث تشیع و ارزشهای انقلابی و گفتمان سال 57 بیشک باید به سراغ تاریخ رفت و آن را بازتولید کرد. نسل امروز ما با تاریخِ معاصرِ خود بیگانه است و متأسفانه حتی دیگر امام سید روحالله خمینی را هم نمیشناسد.
ازخودگذشتگی از جمله کلیدیترین واژگان ارزشمند فرهنگ و معارف اسلامی است و یکی از مظاهر جمال انسانیت هم به شمار میرود که در ساحت فراگیر فرهنگ عمومی از جایگاهی رفیع برخوردار است.
بیدآبادی از جمله حکمایی است که حیات آنان در آثارشان خلاصه نمیشود؛ آنهایی که نهتنها پس از رحلت منبع فیضاند، بلکه با پرورش شاگرد و احیای تعالیم دینی، تاریخی را عوض کردهاند.
سال ۱۳۴۲، حسین شش ماهه بود. همانموقع که امام فرموده بودند: «یاران من در گهوارههای مادرانشان هستند.»
همهچیز از نگاه معصوم آن دختر شروع شد. وقتی نگهبان بهخاطر چادری که بر سرش بود، نگذاشت وارد دانشگاه شود. سال ۱۳۵۵ شاه گفته بود ورود به مدرسه و دانشگاه با چادر ممنوع است.
از یک ماه پیش شروع شـده بــود. گاهی در نشست شورای مدرسه کسی چیز جدیدی به ذهنش میرسید و دوباره بحث شروع میشد؛ حالا که ماه بهمن آمده و بازارش داغتر هم شده.
میگوید آنقدری که همراه و کنار حاجقاسم بودم، کنار خانوادهام نبودم. او روایتش از پانزده سال همراهی با سردار سلیمانی، از سربازی و دوران خدمتش شروع میشود و تا آنجا پیش میرود که میشود دست راست حاج قاسم و البته از محافظان و نزدیکان او.
بدون شک بزرگترين شخصيت دوران انقلاب اسلامي در اصفهان، سيد علياکبر پرورش است. کسي که در سالهاي بعد از انقلاب به مدت حداقل بيست سال محور جمعکننده بسياري از نيروهاي انقلابي و مکتبي بود. بعد از سالهاي درخشش او نيز (منظور از دهه هشتاد به بعد است) کسي نتوانست جانشين او شود؛ به اين معنا که يگانهمحور معنايي و مصداقي نيروهاي مذهبي شود.
صحبتهاي استاد پرورش آگاهيهايي از جنس اسلام و انقلاب به مردم ميداد. هرکجا برنامهاي براي سخنرانيهاي ايشان برپا بود، موجي از جمعيت جوانان و علاقهمندان به دين اسلام و انقلاب پاي منبر ايشان حضور پيدا ميکردند و از همين طريق هم مرحوم پرورش توانست روح انقلاب و روح بيباکي و مبارزهگري عليه عوامل شاه و حکومت را در مردم بدمد
در زمان ظهور، حضرت مهدی(عج) رهبر انقلاب دینی و جهانی است و عیسیبن مریم در کنار ایشان در راه جهانیسازی فرهنگ دادگری اسلامی خواهد کوشید و موانع موجود را مرتفع خواهد کرد. بر این اساس «اصفهانزیبا» مصاحبهای را با حسین عزیزی، عضو هیئت علمی دانشکده معارف اسلامی دانشگاه اصفهان، ترتیب داده است.
در این روزها شاهد شهادت انسانی هستیم که با وجود آسیب در جنگ سخت مردانه در میدان جنگ نرم ایستادگی کرد و جوانان شایستهای در زمینههای علمی و فرهنگی در کشور تربیت کرد.
یکی از ابتداییترین و بهنوعی مهمترین سؤالاتی که درخصوص این وحدت مطرح میشود، چرایی آن است؛ آن هم وحدتی که در نگاهی تقلیلگرایانه میان دین و علم است، در دنیایی که به انواع و اقسام روشها تلاش میشود که دین از حوزه اجتماعی کنار گذاشته شود و در مقابل با تأکید بر علم و کار تجربی، علم همچون بتی معرفی میشود که حلاّل تمام مشکلات است.