با اینکه در ماههای پیشرو، دو جشنواره مهم سینمایی، یعنی «جشنواره فیلم کودک ونوجوان» و «جشنواره فیلم کوتاه تهران» قرار است برگزار شود، اما مهمترین خبر حوزه سینما در هفتههای اخیر، انتخاب نماینده ایران برای حضور در جشن اسکار بود.
نمایش کارآگاهیجنایی «بازگشت شرلوک هولمز (نشانه انتقام)» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی بهزاد سیفی در حوزه هنری اصفهان به اجرا درآمد. سیفی تاکنون در ژانرهای جنایی و ماجراجویی آثار مختلفی اجرا کرده است.
«فقط از اصفهانیها برمیآید»؛ توصیفی است از طرح اقتصادی ازدواج آسان «کانون پیوند مهر خوبان». در زمانهای که هزینههای برگزاری مراسم عروسی روزبهروز بیشتر میشود و ازطرفی، با گسترش مدگرایی، متغیرهای مختلفی هم به آن اضافه میشود؛ بهخصوص در کلان شهرها که این مسئله با وضوح بیشتری دیده میشود، افراد و مؤسسههایی روی کار میآیند تا این مسئله اجتماعی را تسهیل کنند؛ از خیرانی که بهصورت خرد، اموال و داراییهایشان را در این راه صرف میکنند تا مؤسسههایی که با ارائه خدماتی، بهدنبال آسانسازی مسیر برای جوانان هستند.
این روزها در شبکههای اجتماعی مختلف، چه آنهایی که فیلتر شدهاند و دسترسی به آنها مثلاً سخت شده چه آنهایی که ایرانی نام گرفته و راحتتر قابل دسترس است، در هر کدام که میگردیم پر از رؤیافروشیهای دورغین و نَخنماشده است.
مثل سالهای گذشته با فرا رسیدن ماه مهر و شروع سال تحصیلی، در میان هیاهوی دانشآموزان برای تهیه لوازمالتحریر موردنیازشان، جشن عاطفهها و کمک به دانشآموزان محروم هم به میان میآید. گاهی در این روزها یادمان میافتد که در کنار ما کودکانی هستند با دستان خالی؛ اما با رؤیایی بزرگ که به استقبال کلاسهای درس میروند. «جشن عاطفهها» فرصتی است برای اینکه جامعهای یکدل شویم، فرصتی برای اینکه هر دفترچه، هر کیف و هر مدادی به پلی تبدیل شود میان امید و آینده.
این روزها تصمیم گرفتهایم با نگاهی تازه سری به کانونها و مجموعههای فرهنگی بزنیم. نه اینکه تاکنون چنین نکردهایم؛ ماهیت این صفحه همواره چنین بوده است، اما این بار میخواهیم در کنار گفتوگو با مسئولان کانونها و مجموعههای فرهنگی و بیان مشکلات و سازوکارهایی که باید برای رفع آنها اتخاذ شود، کمی هم از اعضای کانونها بگوییم.
صبحهای شهریور، وقتی خانوادهها در تکاپوی خرید لوازم و آمادهسازی فرزندانشان برای سال تحصیلی تازهاند، پای دغدغهای تکراری دوباره به میان میآید: «لباس فرم مدرسه». لباسهایی که قرار است نشانی از یکدستی، نظم و هویت جمعی باشند، اما برای بسیاری از دانشآموزان چندان دلپذیر نیستند.
بعد از شروع فرایند فعالسازی مکانیسم ماشه تقریباً مشخص بود که آمریکا و کشورهای اروپایی، به قطعنامه ادامه لغو تمدید تحریمهای ایران، رأی منفی داده و اجازه نخواهند داد سایه تحریمها از سر ایران برداشته شود.
بحث اخیری که از آقای مصطفی ملکیان منتشر شد، بهانه خوبی است برای تأمل. ایشان در این صحبت اینطور نتیجه میگیرد که اسلام، هرچه دارد، وامدار غرب است. استدلال ایشان به گزارههایی پراکنده از عبارات عالمان و پیشوایان دینی است که مابازایی مشابه در دوران گذشته فرهنگ غرب مثل یونان باستان دارد.
این خصیصۀ عمومی بسیاری از روشنفکران و اندیشمندان است که در دوران جوانی، تفکر را از آبهای خروشان انقلابیگری و چپگرایی آغاز میکنند و در کهنسالی در مانداب محافظهکاری و راستگرایی آرام میگیرند.
ما کیستیم و خود را چگونه میشناسیم؟ در اوضاع عجیبی که در دهه اول قرن پانزدهم هجری شمسی بر جهان حاکم شدهاست، روزهایی که تمام معادلههای کلان سیاسی و نظامی و اقتصادی در حال تغییرات جدی و پرسرعت است، پرسش ازاینکه «ما کیستیم؟» یک پرسش کم اهمیت و بیفایده به نظر میرسد. اما نگاهی دقیقتر به ماهیت تحولات و جبههبندیهای جهانی پرده از رازهایی برمیدارد که این پرسش را در متن و محور پرسشها قرار میدهد.
دنیای امروز ما تبدار است. این تب استعارهای نیست؛ نشانههایش را میتوان در اعداد و نمودارها، در گزارشهای اقتصادی و اجتماعی، با چشم دید.