چهارشنبه ۲ مهرماه ۱۴۰۴، شهر اصفهان شاهد برگزاری همایش بزرگداشت علّامه محقق نائینی در مدرسه علمیه صدر اصفهان بودیم.
همزمان با اوجگیری نهضت مشروطه در ایران، نامی در صدر فهرست روحانیون مبارز و اندیشمند بر سر زبانها افتاد؛ آیتالله میرزا محمدحسین غروی نائینی، فقیهی که هم در میدان عمل سیاسی و هم در عرصه اندیشه، اثر ژرفی بر تاریخ معاصر ایران و جهان تشیع گذاشت.
نمایشنامه «در انتظار گودو» نوشته ساموئل بکت، یکی از ستونهای تئاتر ابزورد است؛ متنی که بارها در سراسر جهان بازخوانی شده و هنوز در مواجهه با زندگی امروز، تازه و زنده به نظر میرسد.
روزهای آخر اردیبهشت سال جاری بود که رهبر فرزانه انقلاب در دیداری با معلمان، پس از ذکر نکات مختلفی که سالیان قبل درخصوص پربارشدن محتوای کتب درسی بیان کرده بودند، این بار به مسئله جذاب نبودن این کتابها اشاره کردند.
شامگاه دوشنبه، شهر کتاب اصفهان میزبان برنامه رونمایی از کتابی درباره ارتباط بین معماری و شعر فارسی بود. فرزاد زرهداران دکترای مطالعات معماری از دانشگاه شهید بهشتی کتابی با عنوان «ذهنیات معماری در مکتوبات فارسی» تألیف کرده که در این نشست از آن رونمایی شد.
از میان درسها ریاضی را میپسندم؛ چون با منطق مسائل را حل میکند و با یاد گرفتن یک فرمول بدون نیاز به حفظ کردنش میتوانیم مسائل مختلف را حل کنیم.
در پایههای دهم و یازدهم دروس منطق، جامعهشناسی، فلسفه و روانشناسی برایم جذابترند؛ زیرا علاوهبر محتوا، نوشتارشان براساس نظم و قاعده است.
دروس مطالعات اجتماعی و علوم برایم جذاباند؛ اما اگر وجه تاریخی مطالعات اجتماعی کمتر شود بهتر است و باعث جذابیت بیشتر و آموزش راحتتر میشود.
کتاب تاریخ همیشه برایم جذاب است و خارج از مدرسه هم به مطالعه و فهمیدن تاریخ ایران و جهان راغبم. چون ریشه وجودی ما وابسته به تاریخ است و اگر تاریخ ندانیم، بعدها به مشکل برمیخوریم.
بخشهای آخر کتاب جغرافیا که به توسعه و اقتصاد مربوط میشود برایم جذاب است؛ چون درباره راهکارهای پیشرفت اقتصاد کشور بحث کرده است. مباحث کتاب تاریخ، مخصوصاً تاریخ ایران، چون با بیطرفی تمام نوشته شده و منصفانه قضاوت کرده، جذاب است.
نه شوق اول دبستان را دارم نه انگیزه دوران راهنمایی را. استرس دبیرستان هم تمام شده است. ولی گویی انگار مهرماه را به شنبهای میشناسم که شب قبلش تمام خانواده متحد میشوند تا زودتر بخوابم و از قضا دیرتر از همه شبها خوابم میبرد. روزهای پایانی شهریور، شهر هم حال و هوای دیگری دارد.
انتخاب نماینده هر کشور برای حضور در شاخه بهترین فیلم بینالملل اسکار فقط یک تصمیم سینمایی، نیست. آکادمی علوم و هنرهای سینما در آییننامه خود به صراحت توضیح میدهد که هر کشور صرفا حق معرفی یک فیلم را دارد.