آداب و رسوم در هر منطقـه و محله‌ای از کشور دیدنی است که بازگو‌کردن آن خالی از لطف نیست. تهیه افطاری در هر شهری جالب است؛ مثلا افطاری‌هایی که از گذشته مرسوم بوده و اکنون در برخی از شهرها همچنان رواج دارد. حالا به تعدادی از خوشمزههای افطاری از دیدگاه نسرین کاردانی اصفهانی، پژوهشگر هنرهای سنتی و صنایع دستی اشاره می‌کنیم.
اصفهان
«آش شله‌قلمکار» و «حلیم بادمجان» از خوراکی‌های معروف افطاری در اصفهان است. شاید طعمشان را هم چشیده باشید. دو افطاری خوشمزه‌ای که جایگاه خودشان را هنوز در سفره اصفهانی‌ها حفظ کرده‌اند و حتی بازار فروشندگان مواد غذایی در این زمان با طبخ این دو نوع غذا حسابی داغ است.
ناگفته نماند که حلیم بادمجان اصفهان تهیه شده از بادمجان، گوشت و کمی برنج به شکل کمی متفاوت از حلیم بادمجان‌های شهرهای دیگر طبخ می‌شود و بسیار لذیذ است. همچنین «خورشت ماست» و یا «شله‌زرد» هم جزو شیرینی سفره افطار اصفهانی‌هاست.
تبریز
معروف‌ترین خوراکی سفره افطار در شهر تبریز، «نان زنجبیلی» است؛ نانی پرخاصیت و خوش‌طعم که «کوکه» نام دارد و در دو نوع مغزدار و ساده تهیه می‌شود. «آش اوماج» یا به قول خود تبریزی‌ها و البته گویش محلی اوماج‌آشی و آش دوغ نیز از پرطرفدارترین افطاری‌های این شهر محسوب می‌شود. ضمنا کوکوی لوبیاسبز با رنگ و تزیین زیبا هم از دیگر افطاری‌های معمول آن‌هاست.
شیراز
در شیراز آشی به نام «آش کوفته شیرازی» برای افطار رایج است و در فصل انار، آش انار پخته می‌شود. «شیرین‌پلو»ی شیرازی و «کشمش پلو» هم که عطر و طعم خاصی دارد، جزو خوراکی‌های لذیذ این خطه به شمار می‌رود. از «ته‌حلوا» یا «رنگینک» هم به عنوان تقویت‌کننده بدن استفاده می‌کنند و آن بر سر سفره افطاری قرار می‌دهند.
زنجان
«چای چورکی» یا همان نان چایی زنجان از جمله شیرینی‌هایی است که اغلب در ماه رمضان بر سر سفره‌های افطار زنجانی‌ها دیده می‌شود. البته شاید این نوع نان شیرینی در جا‌های دیگر کشور هم دیده شود. اما مطمئنا طعم نان شیرینی زنجان با سایر مکان‌ها متفاوت و خاص‌تر است.
خرم‌آباد
آش «ترخینه» با عطر و بوی خاص از دسرهای استان لرستان محسوب می‌شود. این نوع آش با ترخینه تهیه می‌شود. ترخینه، خمیری خشک‌شده از بلغور گندم و جو است که در دوغ محلی خیس می‌کنند و بعد از خشک‌شدن آن را به‌صورت پودر درمی‌آورند و استفاده می‌کنند. همچنین نوعی کلوچه محلی به نام «برساق» از دیگر خوشمزههای مرسوم در زمان ماه رمضان است که در این خطه درست می‌شود و به‌خاطر مقوی‌بودن از آن استقبال زیادی می‌شود.
بوشهر
«کماچ»، نوعی شیرینی سنتی خوشمزه است که اغلب توسط زنان خانه‌دار طبخ می‌شود و بین اهالی آن در سفره افطاری جایگاه خاصی دارد. بوشهری‌ها معتقدند این نوع نان همراه با شیر می‌تواند تقریبا یک وعده غذایی را برایشان تشکیل دهد و انرژی خوبی را در طول روز برای روزه‌داران فراهم کند. اما نان شیرینی پرطرفدار دیگر در این شهر «گرده» است که با شکر، روغن و آرد تهیه می‌شود و سر سفره افطاری خودنمایی می‌کند.
رشت
«رشته خوشکار»، شیرینی سنتی رشتی‌هاست که به خاطر مغذی‌بودن جایگاه ویژه‌ای برای آن‌ها دارد. این نوع شیرینی با آرد برنج محلی، گردو، شکر و دارچین تهیه می‌شود و با اعتقاد بر اینکه انرژی‌بخش در طول روزه‌داری است، از آن در سفره افطاری تناول می‌شود. «شامی» رشتی هم جزو غذا‌های دیگر این خطه است که برای افطار در نظر گرفته می‌شود.
