به گزارش اصفهان زیبا؛ رئیسجمهور کشورمان در دومین سفر خارجی خود در سال جدید به دعوت شخصی رئیسجمهور اندونزی شامگاه دوشنبه عازم جاکارتا شد تا طبق گفته خود طی روزهای اقامتش در این کشور مسلمان با نگاهی صلحمحور که از اولویتهای مشترک سیاست خارجی ایران و اندونزی به شمار میرود، پیوندهای اقتصادی، سیاسی، تمدنی، فرهنگی و مذهبی 70 ساله دو طرف با استراتژی و اهداف مشخص تقویت شود.
آنطور که در اولین روز از این سفر و در راستای گسترش و تعمیق تعاملات اقتصادی و سیاسی، 11 سند همکاری و تفاهمنامه همکاری تجارت ترجیحی، لغو روادید، مبادلات فرهنگی، همکاری نظارتی بر تولید فراوردهای دارویی، همکاری در زمینههای علمی، فناوری و نوآوری و همکاری دو جانبه در زمینه نفت و گاز میان وزرای امور خارجه، ارتباطات و فناوری اطلاعات، نفت، معاون علمی و فناوری رئیسجمهور و معاون وزیر صمت ایران و اندونزی به امضا رسید.
همچنین پیشازظهر روز سهشنبه در نشست رؤسای جمهور ایران و اندونزی توافقاتی برای انجام تبادلات تجاری با ارزهای ملی صورت گرفت و هدفگذاریهایی برای رساندن حجم مبادلات تجاری دو کشور به رقم 20 میلیارد دلار نیز انجام شد.
اقداماتی که به گفته آیتالله رئیسی نشاندهنده عزم و اراده ایران و اندونزی برای توسعه روابط در همه حوزههاست و به گفته تحلیلگران حوزه آسیا در راستای مبارزه جدی با یکجانبهگرایی صورت میگیرد و فرصتهای متنوع و فراوانی را برای ارتقای سطح روابط ایران و اندونزی ایجاد میکند؛ فضایی که همزمان مقاصد اقتصادی و تجاری را پیش میبرد و از سوی دیگر بر تحریمها و فشار غرب نیز تأثیر گذار است.
خاورمیانه از اولویتهای اندونزی برای کالاهای صادراتی
احمد کاظم زاده، تحلیلگر ارشد حوزه آسیا با تشریح ابعاد و اهداف سفر آیتالله رئیسی به جاکارتا و چشمانداز روابط ایران و اندونزی با توضیح مختصری از موقعیت کنونی اندونزی از لحاظ اقتصادی به «اصفهانزیبا» میگوید: «اندونزی طی سالهای اخیر رشد اقتصادی مستمری را تجربه کرده است. رشد اقتصادی این کشور در سال 2023، 4.8 درصد پیشبینی شده که این رقم برای سال آینده نیز به بالای 5 درصد نیز میرسد؛ بنابراین اندونزی با چنین رشد اقتصادی به دنبال بازارهای صادراتی است که مطمئنا غرب آسیا و خاورمیانه از اولویتهای این کشور برای کالاهای صـادراتی به شمار میرود.»
به اعتقاد این کارشناس روابط بینالملل، غرب آسیا انتخاب خوبی برای تعاملات اقتصادی و تجاری اندونزی است.
او ادامه میدهد: «غرب آسیا ظرفیتهای بالایی در حوزههای مختلف دارد. اغلب کشورهای نفتخیز در این منطقه هستند که در آمدهای بالای نفتی دارند. درآمدهایی که تا پیش از این، در خارج از منطقه به کار گرفته میشد و غربیها با مدیریت سلطهگرایانه از این ظرفیتها استفاده میکردند و در برخی از مواقع با زور سلاح درآمدهای نفتی را از منطقه خارج میکردند. در حال حاضر اما با تغییر مواضع برخی کشورهای نفتی منطقه همچون عربستان و امارات، سرمایههای منطقهای در قالب ابرطرحهای اقتصادی مصرف میشود و توسعه روابط منطقهای و کسب سرمایه خارجی در اولویت قرار گرفته است.»
کاظمزاده میافزاید: «در چنین شرایطی اندونزی نیز با توجه به اینکه همیشه در سیاست خارجی خود از رویکرد میانه با اقتباس از جنبش غیر متعهدها یا به عبارتی با الهام از میراث جنبش غیر متعهدها، استفاده میکرد و تا پیش از ترمیم روابط ایران و عربستان با احتیاط رابطه با ایران را دنبال میکرد، پس از احیای روابط دیپلماتیک تهرانریاض و همچنین تقویت روابط کشورهای عربی با سوریه فرصت را مناسب دید تا بتواند از این فضای تنشزدایی که در منطقه جریان دارد، استفاده کند و از ظرفیتهای اقتصادی و ابرطرحهای اقتصادی که در دستور کار کشورهای منطقه است، بهره ببرد. اهدافی که در سفرآیتالله رئیسی که با دعوت رسمی و شخصی رئیس جمهور اندونزی صورت گرفته، نهفته است.»
چشمانداز دور جدید روابط ایران و اندونزی
این کارشناس حوزه آسیا به چشمانداز دور جدید روابط ایران و اندونزی بسیار امیدوار است و هدفگذاری 20 میلیاردی را که در جریان سفر آیتالله رئیسی به اندونزی با هدف ارتقای روابط و همکاریهای تجاری و اقتصادی پیشبینی شده است، در شرایط جدید کاملا امکان پذیر میداند.
او خاطر نشان میکند: «در حال حاضر هم اراده ایران و اندونزی به عنوان دو کشور اسلامی برای بهبود و ارتقای مناسبات جدی است و هم شرایط جدید منطقهای که در حال فاصلهگرفتن از فضای امنیتی و نظامی است و به سمت همکاریهای تجاری و اقتصادی پیش میرود، پشتوانه مطمئنی برای دور جدید روابط دو کشور با افزایش همکاری تهران و جاکارتا به شمار میآید.»
کاظمزاده همچنین از اثرگذاری روابط تهرانجاکارتا در مقابله با تحریمها و بهبود شرایط اقتصادی ایران میگوید: «ایران تجربه بسیار زیادی در عبور از تحریمها پیدا کرده است. اوج تحریمها علیه ایران در دوره ترامپ بود که چندان به نتیجه دلخواه نرسید؛ تحریمهایی که علیه روسیه نیز استفاده شد. هماکنون بسیاری از کشورهای تحت تحریمهای غرب و آمریکا قصد این را دارند که در مبادلات تجاری خارجی خود از دلار استفاده نکنند؛ آنچه به عنوان اهرم فشار آمریکا علیه کشورها و بازارهای مالی تحت تحریمها استفاده میشود. خوشبختانه قرار شده است که مبادلات ایران و اندونزی بدون دلار و با استفاده از مکانیزم و سازوکار پایاپای صورت گیرد. شیوهای که میتواند پیشاپیش از اثرات تحریمها بکاهد.»
او ادامه میدهد: «در فضای کنونی بیشترین بازنده تحریمها، کشورهای تحریمکننده هستند؛ چراکه تحریمها باعث شده است بسیاری از کشورها از قصد آمریکا در استفاده از اهرم دلار پی ببرند و آن را به تدریج از مبادلات خود کنار بگذارند. فضایی که زمینه را برای ارزهای جایگزینی آماده میکند و باعث میشود کشورهایی که به دور از دلار مبادلات خود را انجام میدهند، با ارزهای ملی خود تجارت کنند. شرایطی که زمینه را برای حذف واسطهگری و تسهیل و افزایش ارتباطات میان کشورها فراهم میکند.»