در این هنگام خداوند آنان را خطاب می‌کند و می‌فرماید: «ای فرشتگان من! هر چه می‌خواهید از من بخواهید.» فرشتگان عرض می‌کنند: «خداوندا! خواسته ما از تو این است که گناهان کسانی را که در ماه رجب روزه می‌گیرند، ببخشایی و آنان را بیامرزی.» خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: «آنان را بخشیدم.» سپس رسول خدا (ص) فرمودند: کسی که روز پنجشنبه اول رجب را روزه بگیرد، نماز ویژه این شب را بخواند و حاجت خود را از خدا بخواهد، ان‌شاءالله برآورده می‌شود. شب
سپس فرمودند: قسم به کسی که جانم در دست اوست، هیچ بنده یا کنیزی از بندگان و کنیزان خدا این نماز را بجا نمی‌آورد، مگر اینکه خداوند گناهان او را می‌بخشد؛ گرچه گناهان او مثل کف دریا و به عدد شن و به وزن کوه‌ها و به عدد برگ‌های درختان باشد و روز قیامت هفتصد نفر از خویشاوندان خود را که همگی سزاوار آتش باشند، شفاعت می‌کند.
در شب اول قبر خداوند ثواب آن را به بهترین صورت، با روی گشاده و خندان و زبان فصیح برای او می‌فرستد که می‌گوید: «ای محبوب من! مژده بده؛ از هر سختی نجات پیدا کردی.» می‌پرسد: «تو کیستی؟ رویی بهتر از روی تو ندیده و بویی به خوش‌بویی تو مشامم نرسیده.» جواب می‌دهد:« ای محبوب من! من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب، فلان منطقه، فلان ماه و فلان سال بجا آوردی؛ امشب آمده‌ام تا حقت را ادا کرده، مونس تنهایی تو بوده و وحشتت را از بین ببرم و زمانی که در شیپور دمیده شود، در عرصه قیامت بر سرت سایه افکنم و تو هرگز هیچ خیری را از جانب مولایت از دست نخواهی داد.»
آرزو کنیم یا نکنیم؟
برداشتی که اکثر ما از شب آرزوها یا لیلة الرغائب داریم، صرفِ آرزوکردن است و تصوری که از «آرزو» و فرشته آرزو داریم، بسیار شبیه به «طول الأمل» و آرزوهای دور و دراز است که در روایات ما از آن نهی شده. بعضی از ما در این شب همان فرشته‌های کارتون‌های والت دیزنی را تصور می‌کنیم که آمده‌اند تا چوبشان را تکانی دهند و آرزوی ما را برآورده کنند؛ در صورتی که این شب، شبی است که فرشته‌ها حاضر می‌شوند و برای عده‌ای خاص دعا می‌کنند تا خداوند آن‌ها را ببخشاید. در واقع، در این شب موقعیتی خاص برای ما ایجاد شده؛ آن هم برای دیندارشدن، نه خواستن هرچیزی و درخواست هر آرزویی.
پادشاهی را فرض کنید که هرکسی را به قلمروش راه نمی‌دهد؛ اما لیلةالرغائب زمانی است که برای کسانی که خواستار بخشش هستند، به فرشتگانش می‌گوید: «به یمن دعای شما فرشتگان، اشتباه‌های گذشته او را می‌بخشم و اجازه می‌دهم وارد دین من و سرای من بشود.» نکته بسیار مهم دیگر این است که در آیاتی از قرآن، اجابت خواسته‌های دنیایی مذموم شمرده شده: «خیال می‌کنند اموال و اولادشان را برای این زیاد می‌کنیم که به آن‌ها خیر برسانیم؟! نخیر، نمی‌فهمند که! اتفاقا می‌خواهیم گرفتارترشان کنیم!»
(مؤمنون: 55 و 56) گویا خداوند برای بعضی از مردم، فرشته‌ای شبیه به فرشته کارتون‌های والت‌دیزنی قرار داده تا بسیاری از آنچه از دنیا می‌خواهند، به آن‌ها بدهد! اما این بخشش اصلا برای قرب به خداوند نیست! گویا پادشاه تمایلی به این مردم ندارد و می‌خواهد مشغول همین خواسته‌های دنیایی باشند و از او دور شوند!
در آیه‌ای دیگر آمده است: «خدا شما را با ویژگی‌های مختلف بر همدیگر برتری داده است. برتری‌های همدیگر را آرزو نکنید. بهره‌ای نصیب مردها می‌شود از آنچه که به دست آورده اند و بهره‌ای هم نصیب زن‌ها می شود از آنچه که به دست آورده اند. نعمت‌های تمام‌نشدنی خدا را از خودش بخواهید. آخر، خدا همه چیز را می‌داند.» (نساء: 32) مراقب باشیم در این شب قشنگ، به جای آرزوهای بیهوده‌ای که در دنیا خلاصه می‌شود، زیباترین‌های دنیا را برای ساختن آخرتمان از خدا طلب کنیم.
